Toch wel fijn

Nee, het gaat met Kerstmis niet om de cadeautjes, maar ik vind het toch wel heel fijn dat ik ze kreeg. Drie heerlijke boeken (in onze familie hebben we allemaal nog graag een papieren boek in onze handen; die kunnen we onderling ook weer met elkaar ruilen).

Boeken voor de komende wintermaanden. 
Ik geniet nou al.

Ook een paar fijne wollen winterhandschoenen, een paar goede handschoenen om in de tuin te werken en een fijne haarborstel voor mijn dikke haar mocht ik uitpakken.

Alles gekregen van mijn lieve kinderen en kleinkinderen.

Nee, het gaat niet om de cadeautjes maar wat is het fijn om ze te krijgen en nog veel fijner om ze te mogen geven. 
(dat heb ik vast van mijn oma van vaders kant. Die had een gat in haar hand, zei opa altijd. Maar ze had altijd - voor iedereen - een cadeautje met Sinterklaas. Ze wist ook altijd het perfecte cadeautje te vinden. Ik weet nog dat ik zo'n klein fornuisje kreeg waar je echt op kon koken. En later, als teenager kreeg ik een heerlijk romantisch boek om bij te zwijmelen. En dan te bedenken dat Oma 32 kleinkinderen had).

Daar liggen ze dan onder de kerstboom, de pakjes, mooi te wezen totdat ze een voor een verdeeld worden door de jongste spruit met de kaboutermuts op.
Er zitten "til-og-fra" kaartjes op. 
Voor wie is het pakje en wie is de gever.

De tafel wordt gedekt. 

We eten gebraden eend met witte en bruine aardappels; boerenkoolsalade en gekookte rode kool;

als toetje rijstebrij en risalamande met frambozensaus.

Boeren-eten.

Zoals de meeste Denen....

 Carls grootste wens was een poes. Die mocht hij gisteren ophalen bij een dierenasiel op Fyn. Daisy heet ze; ze is 5 maanden oud.

En die Daisy kon toch op kerstavond niet alleen thuis blijven...

Na het eten: eerst afwassen jongens,

en dan uitpakken!

Dan gaan we nog een spelletje doen. Het poesje was moe van al het "gedoe" en sliep heerlijk op de bank naast de dochter.

Stille nacht.

Toen iedereen weer naar huis was gingen de eega en ik naar de nachtmis in ons kleine barokke kerkje.
"Onze" dirigente van het Lunakoor speelde op het kleine orgeltje achter in de kerk; wat leuk.
Er zijn niet zoveel katholieken onder de Denen, maar daarom is het dubbel zo kleurig om plaats te nemen tussen Polen, Vietnamezen, Filipijnen, Ieren, Italianen, Sri-Lankanen en andere naties.

Foto: internet

Het was een fijne kerst.