Over dingen en doetjes in Denemarken.

zaterdag 28 maart 2020

Geen enkel vliegmachien.

Heb je het ook gemerkt?! Het is stil daar boven in de lucht. 
Geen enkel vliegtuig te zien of te horen. De bus die bij ons achter door de straat komt rijdt op gas en is bijna geluidsloos. Geen muziek die we soms konden horen als er in de arena gespeeld werd.
Niets dan stilte. Vogelenzang. Af en toe wat geritsel in de tuin.
Stil en zacht. Sssst.

Het water in de Lillebælt is zo blauw-zo blauw. De natuur geniet...




In Denemarken zingen de mensen om een gevoel van samhorigheid te hebben. We zingen samen maar wel apart. Fællessang - samenzang op de tv.




En elke avond een kwartiertje met Christina via tablet, pc of smartphone.  Vanavond zingen we onder andere:
Det er lærkernes tid; het is de tijd van de leeuwerikjes.

En? Zat jij vandaag ook even in de zon? Heerlijk toch!

Ik had de dekbedden buiten over de rand van het balkon hangen en ik had bijna vergeten om ze naar binnen te halen. Het wordt nog snel koel in de avond.


De mensen in afzondering houden schijnt te helpen. Het aantal coronapatienten stijgt niet zo snel en als bijverdienste is er bijna niemand die griep heeft. Wat hygiene toch kan presteren!



Ik was gisteren bij een bouwmarkt om een zaagblad te kopen. De mensen houden zich keurig aan de "houdt-afstand" regels.

Ik geloof overigens ook dat het overgaan van winter naar zomertijd dit jaar gemakkelijker gaat worden voor velen. (van mij mogen ze dat circus gerust afschaffen).














Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Gezellig, laat gerust een reactie achter!