Werkweek.

We zijn iets voor op ons tijdschema en dat geeft een goed gevoel. Er blijven (gelukkig) orders binnenkomen, maar we geven onszelf een beetje een ruime marge zodat er tijd overblijft om wat te fietsen

Gisteren hadden we twee waarschuwingsborden gemaakt voor kennissen van ons en we besloten om ze per fiets af te geven. Het is iets meer dan 8 kilometer naar hen, maar het was uitstekend fietsweer. En zeg nu zelf, mooi toch - met de Vejlefjord op de achtergrond. We hebben ze netjes op de tuintafel gezet, want de ene kennis is hartpatiënt; oppassen dus.

De restricties worden meer en meer versoepeld. Maandag mogen de oudste kinderen weer naar school (6. tot en met 10. klas) en de restaurants gaan weer open. De afstand tussen de mensen is verlaagd naar 1 meter. De "efterskoler" (kostscholen voor jongeren) starten ook weer.
Maar de leerlingen van het gymnasium, hogescholen en universiteiten moeten nog thuis blijven. Langzaamaan, dan breekt het lijntje niet. Oh ja, de grenzen zijn ook nog dicht..

Het fietsen is ook goed voor mijn knie, want daar heb ik een verkeerde beweging mee gemaakt tijdens het schilderen van de poort. Het lijkt wel alsof hij iets verwrongen is. Waarschijnlijk een spier of pees verstrekt. Ik doe er een knieband om en elke dag gaat het beter. 

De kroon op het werk is de kroon op mijn kies. Die past perfect. Wat een kunst die moderne techniek. Hoera, ik kan weer kauwen!