Tot hoelang nog?

Ik hoor van mijn zus dat alles in Nederland dicht gaat. Behalve de winkels en de scholen. Ik ben vanavond nog wezen zingen; we kunnen nog uit eten en naar de bioscoop, of met tien mensen bij elkaar komen. Maar hoelang nog? Een paar ministers zijn besmet geraakt met het coronavirus en ook een aantal leden van het Folketing. In onze stad zijn er nu 8 besmettingen. Acht, ja lacht u maar...maar tot hoelang? De grenzen naar de buurlanden zijn dicht, mondkapjes op overal behalve buiten, afspritzen, handen wassen, afstand houden...ik weet ook niet of het helpt. Ik hoop het!

Ik ga morgen met Birgit, mijn vriendin naar het museum Trapholt in Kolding. Nog een wederzijds cadeautje, omdat we allebei 70 geworden zijn. Eerst een lunch in het restaurant  en dan de tentoonstelling bekijken. Dat kan ook nog; gelukkig. Tot nu toe...En als het goed is dan ga ik vrijdag uit eten met de alten van het koor. We zijn met z'n zessen. Ik hoop maar dat het doorgaat. Je weet maar nooit. 

Wat wel doorgaat is de herfst; het vroege donker worden (de zon ging vandaag al om iets na half vijf onder); de afgevallen bladeren; de stilte van dit jaargetijde.

En natuurlijk ook de boekhouding.