Verstoppen gaat niet op den duur, vooral niet als je ook nog eens kinderen hebt die eigenlijk naar school moeten. Na herhaalde oproepen, bezoekjes en vermaningen valt de hamer. Dan worden de kinderen uithuis-geplaatst. En dat is een drama. Ik was tolk...pffft. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Het was een lang proces; een pijnlijk proces. Nee, geen huilende of schreeuwende kinderen, maar kinderen die heel stil waren; echt stil. Een moeder die naar honderd instanties belde, een wethouder die met juristen beraadslaagde, maar uiteindelijk reed ik met de kinderen mee naar het tehuis waar ze tijdelijk werden ondergebracht. Een heel fijn tehuis waar de kinderen verwend werden met voor ieder een nieuwe doos Lego en twee heel lieve pedagogen. Ik hoop dat het goed met ze gaat.
Hier sluit het hoofdstuk voor mij. Ik krijg nooit iets te weten over het verdere verloop. Ik ben alleen maar tolk. Maar het duurde wel even voor ik het van me af kon zetten.
Als ik zoiets lees word ik altijd een beetje verdrietig
BeantwoordenVerwijderenOok als tolk kom je deze schrijnende situaties tegen, voor de kinderen een heel moeilijke tijd.
BeantwoordenVerwijderenVan je afzetten is ook voor jezelf gezonder. Hans
Ha Dorien...
BeantwoordenVerwijderendat je verder nooit meer iets hoort is eigenlijk best wel jammer.
Je doet het goed als tolk, denk ik...
Groetjes!
Wat een verdrietige zaak is dat geweest. Ik snap dat je daar nog regelmatig aan terug denkt.
BeantwoordenVerwijderenwat heftig toch zeg. In welke talen tolk je allemaal?
BeantwoordenVerwijderenMeestal Deens, Nederlands. Eerder ook Engels en Duits, maar dat heb ik intussen afgezegd. Dat waren meestal gerechtshof zaken en....
BeantwoordenVerwijderenTriest !
BeantwoordenVerwijderen