Van fotoboeken, berging, boekhouding en blikjes limonade.

Ik heb deze week nogal wat uren doorgebracht achter de computer. "Normalerweise" maak ik elke twee jaar een fotoboek omdat ik dat toch leuker vind dan plaatjes kijken op een tablet. Maar nu was ik "achter" en maakte een boek van de laatste drie jaar. Poeha, wat een uitzoeken! Wat een gekatagoriseer (geen woord). Wat een redigering! Kortom: Wát een werk!!

Nu ligt het in de digitale postbus bij de leverancier. Ik ben zeer benieuwd naar het eindresultaat. Op papier komt dat altijd anders over. De chef heeft een ietsie-pietsie geholpen met de fotoredigering, maar dit keer deed ik het meeste werk. 

De chef zette de gekochte Ikea-kastjes in elkaar en we monteerden ze deze week. Wat een heerlijke ruimte. De lastige hoekkast kon leeg worden geruimd, zodat er nu alleen de bezem en de schrobber in staan, in de andere kast pastte de sodasteam en de blender en nu hebben we - eindelijk- een leeg aanrechtblad in de bijkeuken.

Januari gaat toch snel voorbij. Ik deed de boekhouding gisteren want het hoopt zich sneller op dan je denkt.

Lekker met de kachel aan, want het was gisteren echt koud.

Vandaag komt er storm. We reden nog snel naar ons buurland Duitsland om wat limonade in te slaan en de wind rukte al behoorlijk aan de auto. De wind is intussen toegenomen en er wordt gewaarschuwd voor de bruggen. De "storebæltsbro" wordt vanaf vanavond gesperd. 

De moeilijke puzzel ligt nog steeds op tafel. 't Is geen makkie en ik verlies er nogal wat uren aan. Als ik niet ga tolken, of zingen, of als de breiclub hier niet is en ga maar door.

De storm raast. Het isolatiemateriaal van de buren lag hier op de stoep. Alles wat los zit hebben we vastgebonden en de chef loopt regelmatig een contrôle-rondje om het huis. Als de pannen er maar op blijven liggen. Oppassen geblazen, "Hold på hat og briller" zegt men hier; "hou je hoed en bril vast". Tegnewoordig krijgen stormen namen. Deze heet Malik.