Van museum en een mattenklopper.

 "Kun je me zeggen waar de mattenkloppers hangen?". "Huh", zei de jonge cassiere "een mattenklopper?". "Ja, op de website staat dat jullie die hebben". Klik, klik op de computer. "Bedoelt u dit?" en ze liet me een afbeelding zien. "Juist, die!". "Ik heb er nog nooit van gehoord", zei het meisje....

Tja, wie klopt er nog matten. Hier was het echt hoog nodig. 

----------------------------------------------

We brachten het logeetje gisteren naar huis en kregen een lekker dinertje in Odense. Maar eerst waren we in Horsens, bij het industrie-museum Het was lang geleden dat we daar waren. Intussen is er veel vernieuwd en een hoop bij gekomen. 

Het leuke van dit museum is dat je echt ziet en kunt merken hoe het er vroeger uitzag. En dat farfar kleinzoon wegwijs kon maken in de wereld van oude ambachten. Er waren een aantal vrijwilligers die hielpen en vertelden. Zoo leuk!

Er waren ook twee klaslokalen; eentje uit de jaren 50 en eentje uit 80.. 

Het vroegere natuur-en scheikunde lokaal met aan de andere kant de handwerk-klas. Leuk omdat er zoveel herkenbaars te zien was. 

 Philip mocht schrijven met inkt en leerde waarvoor vloeipapier gebruikt werd.

Ik werd nostalgisch bij het zien van een manifacture winkeltje; zo eentje had mijn ene oma.

En een telefoonboks; een oude waar je eerst naar de telefooncentrale moest bellen. Herken jij ook die telefoonboeken in de hanger ;-)

Ook de telefooncentrale mocht gebruikt worden.

Ach, er was zoveel leuks te zien. Ga maar eens kijken als je ooit in Horsens komt; er waren een aantal Nederlandse toeristen waar de chef mee aan de praat raakte, waarbij Philip verbaasd ervaarde dat zijn farfar nederlands kon praten.