dinsdag 5 november 2024
A-la Carmichelt- van oude mensen en dingen die voorbij gaan ;-)
Het is maar een uurtje die intervalwandeling op dinsdagmorgen. Drie minuten snel en drie minuten langzaam lopen. Maar wat kun je in een uur naar veel verhalen luisteren. Zij, die gisteren haar dochter uitzwaaide. Die ging terug naar Australië en zij als moeder kon haar geen tegenbezoek brengen omdat ze de vliegreis niet aankon. "Veel te lang zitten" zuchtte ze. Een ander die het best zwaar vond om haar oude en nogal hulpbehoevende schoonmoeder minstens vijf keer per week te helpen. Er komt wel thuiszorg, maar als schoonmoeder een nieuw mobieltje moet hebben, dan moet er bijstand zijn omdat het niet meevalt voor een dame van 95 "met al die nieuwe dingen". En hij, wiens vrouw sterk achteruit gaat door die (grr) Alzheimer. Dit uurtje lopen is voor hem een stukje vrijheid. En zij die alleen woont in een schattig huisje met een flinke tuin en daar niet weg wil. Ze vecht om haar astma en zwakke longen aan te sterken. Maar ook de blijdschap als er een gezond kleinkind is geboren. Of als er een feestelijke verjaardag te vieren is.....C'est la vie..nietwaar.
zaterdag 2 november 2024
Een verjaardag meer.
Vandaag is het zonnig...en ineens koud. Brrr. Zo rond de vijf graden en de kachel is aan.
Gisteren vierden we de laatste verjaardag van dit jaar. Onze zoon werd 47 en wij werden getrakteerd op tarteletten in vier variaties en heerlijke taarten bij de koffie.Ze kunnen er wat van, die kinders van ons...heerlijk eten maken ze!
Sandra en Per reden met ons mee en Casper, die immers nu in Odense woont was ook van de partij. Met Ivona's zus, zwager en kinderen waren we met twaalf man en...er gingen bijna vijftig tarteletten doorheen!!
Vandaag ga ik heel weinig eten (denk ik), want donderdag had ik ook al een etentje gehad. Met de "Alten" van mijn oude koor. Heel gezellig maar het vrij kleine restaurant zat propvol, waarom wij na afloop besloten om in het "Bryghus" ernaast koffie of een biertje te nemen. Het kerstbier was net aangekomen en wij dronken Belgisch kerstbier van "het Anker"...poef wat lekker!
Gisteren was het J-dag. Dat is zoiets wat de Carlsberg Brouwerij ooit bedacht heeft. De dag dat het kerstbier in de kroegen komt. Dan gaan de jonge mensen massaal de stad in (je moet hier 18 zijn). J staat voor Juleøl = kerstbier. Jaja, je bent maar een keer jong.
donderdag 31 oktober 2024
Wat als....?
Het boek is uit. "4321" van Paul Auster. In totaal waren het (op het tablet) 3420 paginas's. Een roman die vier verschillende versies verteld over het leven van de jonge Archie Ferguson in de VS (1950 tot 1968). Een vertelling over nieuwe gezinsvormen, de oorlog in Vietnam, raciale conflicten en studentenprotesten.
Heb jij nooit gedacht: als ik nou een andere trein had genomen, een andere vakantiebestemming had gekozen (dan had ik bv. nooit mijn man ontmoet) een andere studie of werk had gekozen of een andere weg was ingeslagen? Hoe zou mijn leven dan verlopen zijn....
dinsdag 29 oktober 2024
Stom hè ...
Een gat in de hoes van de strijkplank. Stom van mij om even niet naar de bout te kijken omdat ik iets moest opzoeken. Pfft..het stonk een uur in de wind.
zaterdag 26 oktober 2024
Zomaar een week
Gelukkig had ik vanmorgen een foto gemaakt van de boom achter in de tuin. Een fluweelboom heet die in het Nederlands, "et hjortetaktræ" in het Deens. Prachtig die kleuren. Om de Nederlandse naam te vinden moest ik Chat Gpt gebruiken, want de vertaling van Google kon er niks van. Dakboom van herten, maakte die ervan, of hert-hert . Maar die Gpt wist het meteen....een fluweelboom.
Inmiddels is de boom gehalveerd, want Carl was gekomen terwijl ik boodschappen deed en de chef had hem gezegd dat de voorste takken/stammen eraf moesten. Helemaal okay hoor; van mij had het wel meer mogen zijn. Maar de boom moet het snoeien wel kunnen overleven.
Ik ruimde de houten tuinstoelen op; we veegden alle bladeren bij elkaar en Carl snoeide de efeu ook wat bij. De tuin vergeelt en verdort stillekes aan. Lekker laten liggen; dat is het beste.
donderdag 24 oktober 2024
Het EU Songbook
A decade in the making, and with contribution from 102 music organisations and conservatories and 87.000 + citizens – the EU Songbook is published – in a collaboration between GAD’s publishing and Dansk Sang publishing and with distribution by Hal Leonard Europe – in.
dinsdag 22 oktober 2024
Families als de onze..
De Deense instructeur Thomas Vinterberg staat achter de nieuwe tv-serie " Familier som vores"(Families als de onze). Het is en serie gebouwd op een solide science fiction stelling dat de laag liggende landen zullen worden overstroomd door het stijgende water. In de serie besluit de Staat om Danmark te sluiten vanwege de stijgende waterstand en dat iedereen geevacueerd moet worden. Degenen die geld hebben reizen naar de rijke landen, terwijl de minder bedeelden afhankelijk zijn van het door de Staat gefinancierde programma, die de mensen daarheen stuurt waar nog plaats is.
Het begint met dat Holland (Denen blijven steevast Holland zeggen ipv Nederland) bankroet is omdat al het geld gebruikt is om het stijgende water tegen te houden en dat heel veel "Hollanders" geevacueerd zijn.
Fictie? Grotendeels. Maar het heeft wel de ogen geopend van de politici dat er steden en gebieden zijn die veel te slecht bestand zijn tegen het opkomende water. Waar zandzakken echt niet meer voldoen; waar dijken zullen moeten worden verhoogd enz. Denemarken ligt iets "hoger" dan Nederland. Een gemiddelde hoogte van 31 meter, that's it.
We hebben net de eerste aflevering gezien; het zijn er zeven in totaal. In de eerste drie afleveringen, lees ik, zijn de straten nog droog, dit om een beter inzicht te geven in de karakters en de relaties van de personen.
Misschien wordt hij over een tijdje ook te zien op de Nederlandse zenders. Intussen kijk ik naar "Oogappels" op NPO. Heel "Hollands" ;-))
zondag 20 oktober 2024
Ik lees Paul Auster.
Anderhalve kilo weegt het boek dat 976 pagina's telt. En toch heb ik me geen minuut verveeld. Wat een schrijver. Gelukkig lees ik het op m'n tablet want zo'n boek is veel te zwaar om vast te houden.
zaterdag 19 oktober 2024
Hoe lang...
Ik was altijd een middenmaatje wat lengte betreft. Op school, bij dansles en wat kleding betrof. Nu zijn veel mensen veel langer dan ik, al mijn kleinkinderen bijvoorbeeld. En ik krimp een beetje. Ik schuif wat vaker rond met mijn opstapje in de keuken.
donderdag 17 oktober 2024
Weer een verjaardag..
Er waren veel gerechten uit Bosnië; gerechten uit het kookboek van Ivona's moeder, die helaas veel te vroeg gestorven is.
Een onderbelichte foto. Het is net alsof ik heel donker haar heb, maar het is toch echt grijs. Even bomen met de zoon over het onderwijssysteem. |
Ook ben ik geld aan het inzamelen voor een "bårebuket". Het is gebruikelijk dat zo'n boeket wordt meegenomen naar een rouwdienst in de kerk en daar in de gangpaden en rond de kist worden gelegd.
Een van mijn oud-collega's is overleden en de dienst is a.s. woensdag. Het zal er druk zijn; hij was in zijn jonge jaren een fabelachtige handbalspeler; speelde internationaal en op hoog niveau. Ik ken hem het beste als een zeer geliefde collega en heb zeker twintig jaar met hem samengewerkt. Helaas kreeg hij Alzheimer; hij was net zeventig geworden...
dinsdag 15 oktober 2024
Smaken en geuren
Een kaars op tafel (eigenlijk is het de bar tussen kamer en keuken); de kachel aan want het was frisjes zo vroeg in de ochtend. Het begint licht te worden.
Ik heb net weer 3 liter icetea gemaakt. Van de zoon kreeg ik weer een kilo thee; deze keer kruidenthee. Dat geeft een lichtere kleur.
zaterdag 12 oktober 2024
Zo hoor je nog eens wat.
Als je bij de kapper zit dan hoor je nog eens wat. Bij de herenkapper, daar waar de chef geknipt wordt is het bijna altijd stil. Af en toe mompelt er iemand "doe maar kort" maar dan heb je het ook gehad. Bij de kapper waar ik vandaag zat wordt er heel wat afgekwebbeld. Maar zo hoor je nog eens wat. De vrouw die naast mij zat liet vol trots een foto zien hoe ze er een jaar geleden uitzag. Net nadat ze een maagverkleining had gekregen. "Ik ben 62 kilo afgevallen!" Nou zeg, dat is niet mis. "Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld", vertelde ze. En dan babbelen we door over kleding- en schoenmaten. Er zaten zelfs waren mannen die praten! Kijk, dat maakt dat wachten niet zo lang duurt, want ik ging vandaag naar een kapper zonder tijdbestelling, een Drop-In-Kapper. Mijn haar kan er weer even tegen. (ik was er wel een paar uurtjes zoet mee).
En dan even iets heel anders:
Wij delen de Oostzee met de Baltische Staten (plus Zweden, Finland, Duitsland, Polen --- en Rusland) . We volgen mee in hun wel en wee en hebben er altijd troepen gestationeerd. Want je weet maar nooit...
woensdag 9 oktober 2024
Fabriekswerk.
zondag 6 oktober 2024
Lijstjes oftewel "en slagplan".
Met alles in huis dacht ik dat we de hele zaak binnen een uurtje op tafel kregen, maar er ging toch wat meer tijd in zitten. Het werd een buffet - maak je eigen smørrebrød.
Even geparkeerd in de werkplaats |
Er was roggebrood en sandwichbrood en natuurlijk was er op het laatst een kaasplank.
met wat huishoudfolie erover. |
Vandaag vierde ik mijn verjaardag. We waren maar met z'n zevenen. Een kleinzoon moest werken, kleindochter moest naar een andere verjaardag en Carl was bij z'n vader.
deze taart in de extra koelkast van de werkplaats |
De chef had een heerlijke verjaardagstaart gemaakt. Ook al waren we "maar" met zeven man...alles ging op.
Ik ben dinsdag pas jarig; dan komt Caroline op de koffie (met iets lekkers erbij), en wie weet nog meer ;-).
Mijn cadeautjes heb ik al gehad: een nieuw mobieltje, een fietslamp, bloemen en wijn en van de kinderen en kleinkinderen een lieve kaart met een dikke cadeaubon voor het musicalteater hier! 💓
woensdag 2 oktober 2024
Van een koopje dat je bezig houdt.
Er zijn van die dagen die met een kleinigheidje beginnen en later uitlopen tot een hele klus. Ik wilde boven de was opruimen. Vouwen en strijken voordat het de kast in kan. Dan zet ik meestal de kleine tv aan, maar hé, mijn telefoon kon geen streamingsapp vinden. Ik haalde alle kabels en snoertjes los en weer vast, starte mijn mobiel opnieuw en nog een keer. Niks hielp. De chef kwam erbij en prutste ook mee; zette de chromecast opnieuw op en ja, op zijn mobiel werkte alles. Na wat gegoogle lazen we dat mijn model mobiel, een Motorola, niet langer ondersteund wordt door diverse media.
Weet je wat, zei de chef, rij naar Yousee in Kolding en koop een nieuwe. Je bent binnenkort toch jarig ;-). Hij kon zelf niet mee; te druk op de zaak, maar Lisbeth wilde best mee. Zij is aan het herstellen van een virus dat vocht in de longen en rond het hart geeft. Ze mag zich niet teveel inspannen, maar haar dagen kunnen best saai zijn en ze had er wel zin in om een paar uurtjes met mij door te brengen.
Een heel aardige jonge man "hielp" mij in zoverre dat hij meer verstand van mobieltjes heeft dan ik. Ik heb genoeg aan een gewone, eentje die foto's kan maken, een lange batterijtijd heeft..zoiets. Het werd een Samsung. Die was heel veel afgeprijsd. Nou mevrouw, U hebt geluk. We voeren net een campagne dus U krijgt er gratis een Samsung tablet bij. En een goedkope Sim kaart. Okay, niks mis mee. Ook de covers waren afgeprijsd, er kwam panserglas bij en ook nog eens van die moderne "in-ear"oordopjes (die ik vast niet ga gebruiken). Ik had een tas vol! voor 266 Euro!! Wat een koopje!
Na de euforie komt het werk. Alles moet worden overgezet. Denk maar niet dat dat zomaar gaat met die "phone-clone"; codes moeten weer worden ingevoerd en weet ik wat al meer. Enfin, de tablet is klaar. Ingesteld. Apps op de goede plaatsen gezet. Waar zit die vedr.#!tast om het geluid af te zetten!? Weer opnieuw opstarten...Daar is een mens veel tijd aan kwijt!! De telefoon is alleen maar opgeladen; die moet wachten tot ik rustig de tijd heb.
Want natuurlijk is er dan het ene en dan het andere. M'n fietsband was plat en ik hielp de chef met er een nieuwe binnenband in te zetten. Hij zette er meteen ook een nieuwe koplamp op want die er opzat gaf heel weinig licht. In de zaak ligt ook een hoop werk, ik pluk letters en knip banen enz.. Morgen ga ik mee naar Holsted om grote platen te beplakken met logo's.
De zoon had afgelopen zondag een volle tas met groene druiven meegebracht. Die heb ik verwerkt in een aantal potten druivengelei, druivenjam, druiven pickles, ingemaakte druiven en druivensap. Er staat weer een mooie voorraad in de schuur. Behalve het sap; dat is al bijna op.
Maar vandaag ging ik eerst nog even koffie drinken bij Ruth, ook al weet ze morgen vast niet meer dat ik geweest ben. Maar als ik kom is ze altijd blij en keuvelt heel wat af. Voor haar is die Alzheimer niet zo erg meer, voor mij is het triest om mee te maken.
maandag 30 september 2024
Een jarige.
...en toen werd Carl 15 jaar! Wij waren uitgenodigd op koffie/thee met door Carolines gebakken kanelsnurrer, drømmekage in vierkantjes en banoffee pie. De laatste twee had zijn moeder gebakken.
Maar eerst moest er nog even een metalen kast in elkaar worden gezet. Die had Carl voor zijn verjaardag gekregen, dus de mannen gingen aan de slag.
zaterdag 28 september 2024
Liever geen pakjes.
Toen ik opruimde in de voorraadkast vond ik een pak met broodmix. Nog goed tot -oeps- vandaag.
Ik bakte er zes broodjes van die totaal niet smaakten.
Vandaag bakte ik broodjes volgens mijn oude vertrouwde recept. 18 stuks in totaal, waarvan ik er zes meenam naar dochters huis, waar de mannen bezig waren met een nieuw raam in de zijvleugel te zetten. Die broodjes gingen er in als koek.
Nee, koken met pakjes is aan mij niet besteed. Óf ik doe het fout óf ik vind het gewoon niet lekker. Er stond namelijk ook een pak met "macronionette" i de kast. Nou vooruit, omdat we die dag weinig tijd hadden kookte ik het. Maar nee, we namen beiden een heel kleine portie en de rest ging de vuilnisbak in.
En nu madame, leert uw les: Nooit meer pakjes!
Het heeft hier twee dagen enorm veel geregend. Hele dagen. Wat doe je met zo'n dagen? Ik ging de keuken in; maakte appelcompôte, soep en een kruimelcake.
donderdag 26 september 2024
Anna
Op maandag ga ik naar de gymnastiek, oftewel "Idræt i dagtimerne" (sporten overdag). Een paar weken geleden kwamen er twee nieuwe leden net achter mij staan. Kennisen van een kennis van mij enzovoort. En omdat ik een naam heb die hier in Denemarken zelden voorkomt en mijn vriendin Helle mij riep hoorde een van de nieuwe leden dat.
"Even en vraagje" zei ze, "kan het zijn dat jullie buren waren van mijn ouders? Die woonden namelijk op nr. 2". En ja hoor; Anna en Carl woonden er toen wij ons huis kochten. "Hoe gaat het met je moeder? Woont ze nog steeds in die blauwe flat? Misschien vindt ze het wel leuk om een bakje koffie te doen".
Afgesproken! Gisteren kwamen ze hier. Anna is intussen 88 en kwam samen met haar dochter, die dochter die bij mij op de gym zit. Zij was al het huis uit toen wij hier kwamen wonen en haar heb ik dus nooit echt gekend. Haar jongere zus wel, maar die is een paar jaar geleden gestorven.
Anna is nog zo fit als een hoentje met een geheugen om U tegen te zeggen. We hebben een paar fijne uurtjes gehad. De chef kwam er gezellig af en toe bij zitten.
Gisteren was het een bezoekjes dag. 's Morgens de breiclub. Voor hen had ik verse broodjes gehaald. Het bezoek 's middags kreeg hindbærsnitter (frambozenkoek) en wat chocolaatjes.
"Is de audience voor vandaag voorbij?", vroeg de chef met een scheve glimlach.