Over dingen en doetjes in Denemarken.

dinsdag 5 november 2024

A-la Carmichelt- van oude mensen en dingen die voorbij gaan ;-)


Het is maar een uurtje die intervalwandeling op dinsdagmorgen. Drie minuten snel en drie minuten langzaam lopen. Maar wat kun je in een uur naar veel verhalen luisteren. Zij, die gisteren haar dochter uitzwaaide. Die ging terug naar Australië en zij als moeder kon haar geen tegenbezoek brengen omdat ze de vliegreis niet aankon. "Veel te lang zitten" zuchtte ze. Een ander die het best zwaar vond om haar oude en nogal hulpbehoevende schoonmoeder minstens vijf keer per week te helpen. Er komt wel thuiszorg, maar als schoonmoeder een nieuw mobieltje moet hebben, dan moet er bijstand zijn omdat het niet meevalt voor een dame van 95 "met al die nieuwe dingen". En hij, wiens vrouw sterk achteruit gaat door die (grr) Alzheimer. Dit uurtje lopen is voor hem een stukje vrijheid. En zij die alleen woont in een schattig huisje met een flinke tuin en daar niet weg wil. Ze vecht om haar astma en zwakke longen aan te sterken. Maar ook de blijdschap als er een gezond kleinkind is geboren. Of als er een feestelijke verjaardag te vieren is.....C'est la vie..nietwaar.

zaterdag 2 november 2024

Een verjaardag meer.

Vandaag is het zonnig...en ineens koud. Brrr. Zo rond de vijf graden en de kachel is aan. 

Gisteren vierden we de laatste verjaardag van dit jaar. Onze zoon werd 47 en wij werden getrakteerd op tarteletten in vier variaties en heerlijke taarten bij de koffie.

Ze kunnen er wat van, die kinders van ons...heerlijk eten maken ze!

Sandra en Per reden met ons mee en Casper, die immers nu in Odense woont was ook van de partij. Met Ivona's zus, zwager en kinderen waren we met twaalf man en...er gingen bijna vijftig tarteletten doorheen!! 

Vandaag ga ik heel weinig eten (denk ik), want donderdag had ik ook al een etentje gehad. Met de "Alten" van mijn oude koor. Heel gezellig maar het vrij kleine restaurant zat propvol, waarom wij na afloop besloten om in het "Bryghus" ernaast koffie of een biertje te nemen. Het kerstbier was net aangekomen en wij dronken Belgisch kerstbier van "het Anker"...poef wat lekker!

Gisteren was het J-dag. Dat is zoiets wat de Carlsberg Brouwerij ooit bedacht heeft. De dag dat het kerstbier in de kroegen komt. Dan gaan de jonge mensen massaal de stad in (je moet hier 18 zijn). J staat voor Juleøl = kerstbier. Jaja, je bent maar een keer jong. 


donderdag 31 oktober 2024

Wat als....?

 


Het boek is uit. "4321" van Paul Auster. In totaal waren het (op het tablet) 3420 paginas's. Een roman die vier verschillende versies verteld over het leven van de jonge Archie Ferguson in de VS (1950 tot 1968). Een vertelling over nieuwe gezinsvormen, de oorlog in Vietnam, raciale conflicten en studentenprotesten. 

Heb jij nooit gedacht: als ik nou een andere trein had genomen, een andere vakantiebestemming had gekozen (dan had ik bv. nooit mijn man ontmoet) een andere studie of werk had gekozen of een andere weg was ingeslagen? Hoe zou mijn leven dan verlopen zijn....  




dinsdag 29 oktober 2024

Stom hè ...

Een gat in de hoes van de strijkplank. Stom van mij om even niet naar de bout te kijken omdat ik iets moest opzoeken. Pfft..het stonk een uur in de wind.


Maar dit rook heerlijk. 
Een kruidkoek en een paar kokoskoekjes van een restje kokosmeel.



zaterdag 26 oktober 2024

Zomaar een week

Gelukkig had ik vanmorgen een foto gemaakt van de boom achter in de tuin. Een fluweelboom heet die in het Nederlands, "et hjortetaktræ" in het Deens. Prachtig die kleuren. Om de Nederlandse naam te vinden moest ik Chat Gpt gebruiken, want de vertaling van Google kon er niks van. Dakboom van herten, maakte die ervan, of hert-hert . Maar die Gpt wist het meteen....een fluweelboom.


Inmiddels is de boom gehalveerd, want Carl was gekomen terwijl ik boodschappen deed en de chef had hem gezegd dat de voorste takken/stammen eraf moesten. Helemaal okay hoor; van mij had het wel meer mogen zijn. Maar de boom moet het snoeien wel kunnen overleven. 

Ik ruimde de houten tuinstoelen op; we veegden alle bladeren bij elkaar en Carl snoeide de efeu ook wat bij. De tuin vergeelt en verdort stillekes aan. Lekker laten liggen; dat is het beste.


De lucht is nog steeds blauw, de zon schijnt (hier aan de Jyske oostkust) nog bijna elke dag en de temperaturen liggen rond de 14 graden.

Het was een volle week. Er was werk af te handelen; een vriendin die afgehaald moest worden bij het ziekenhuis; een huis dat gepoetst moest worden. Een ochtend met de breiclub en dan direct door naar de crematie van mijn oude collega en vriend. Daar zat de kerk propvol; hij was vroeger een beroemde handbalspeler met internationals en zo. Iedereen was uitgenodigd op de koffie na de dienst, in het Messecenter, de jaarbeurs. Maar met mijn andere gepensioneerde collega's hadden we afgesproken om de koffie bij Tommy te drinken. We hebben even fijn bijgepraat. 


Donderdag hielden we (Helle en ik) een gezamelijk-verlaat-verjaardags onderonsje. Dat doen we al jaren, met z'n vieren. Wij reden destijds samen naar het Luna koor en vandaag de dag doen Inge en ik dat nog steeds, nu naar het Longenkoor. Zo is het gekomen dat we elkaar elk jaar weer uitnodigden rond onze verjaardag voor koffie met broodjes, taart en en een avec'je. 
Ik kreeg een cadeaubon voor het tuincentrum van Inge als dank voor het rijden en van hen gezamelijk nog een cadeaubon voor de drogist. 

Er kwam een brief van de Sociale Verzekerings Bank met het verzoek (de eis) dat ik moest aantonen nog in het land der levenden te verkeren. Ik krijg een klein beetje pensioen van de Nederlandse staat omdat ik van mijn 18'de tot mijn 25'ste in NL woonde en werkte.
Deze keer kon ik het digitaal doen, maar dat was niet zo een-twee-drie gepiept. Ik moest de app downloaden, een QR code gebruiken, mijn paspoort op twee manieren scannen en twee selfies maken, eerst een gewone en dan eentje waarop ik mijn hoofd beweeg. Volgens mij ging alles goed, maar voor alle zekerheid ben ik toch maar met de papieren brief naar het gemeentehuis gefietst voor een handtekening en een stempel. 


Toen moest ik ook nog naar Yousee in Kolding, want er was een foutje gemaakt met een rekening. De chef had al aan de telefoon gehangen om het te regelen, maar ik moest wel even die ene sim-kaart terugbrengen.

Eigenlijk had ik 's avonds naar een lezing over "de kracht van de creativiteit" gemoeten, maar de voordrachtshoudster was ziek.  Dan maar lekker op de bank, nietwaar.

En vanavond gaan we naar de musical "Wicked". Ik heb de cadeaubon die ik van kinderen en kleinkinderen had gekregen ingelost en wij tweeën krijgen een plaatsje op de tweede rij. 
Dat wordt vast genieten.

donderdag 24 oktober 2024

Het EU Songbook

A decade in the making, and with contribution from 102 music organisations and conservatories and 87.000 + citizens – the EU Songbook is published – in a collaboration between GAD’s publishing and Dansk Sang publishing and with distribution by Hal Leonard Europe – in.


Hier is t'ie dan: de zangbundel van de EU. 164 evergreens, 6 voor elk land, in de categorieën: "Freedom & Peace, Love Songs, Nature & Seasons, Folk Songs & Traditional, Faith & Spirituality" en Children's Songs. 
Alle liederen in moedertaal en ze zijn allemaal vertaald in het Engels.

Als laatste een groet aan de Brexit UK "Should Old Acquaintance Be Forgot" ;-)

Je kunt de app gratis downloaden!! op : "eu songbook app". 

Ga je even snel kijken welke liederen voor/door jouw land zijn uitgekozen? Natuurlijk wel!!

dinsdag 22 oktober 2024

Families als de onze..

De Deense instructeur Thomas Vinterberg staat achter de nieuwe tv-serie " Familier som vores"(Families als de onze). Het is en serie gebouwd op een solide science fiction stelling dat de laag liggende landen zullen worden overstroomd door het stijgende water. In de serie besluit de Staat om Danmark te sluiten vanwege de stijgende waterstand en dat iedereen geevacueerd moet worden. Degenen die geld hebben reizen naar de rijke landen, terwijl de minder bedeelden afhankelijk zijn van het door de Staat gefinancierde programma, die de mensen daarheen stuurt waar nog plaats is.

Het begint met dat Holland (Denen blijven steevast Holland zeggen ipv Nederland) bankroet is omdat al het geld gebruikt is om het stijgende water tegen te houden en dat heel veel "Hollanders" geevacueerd zijn. 

Fictie? Grotendeels. Maar het heeft wel de ogen geopend van de politici dat er steden en gebieden zijn die veel te slecht bestand zijn tegen het opkomende water. Waar zandzakken echt niet meer voldoen; waar dijken zullen moeten worden verhoogd enz. Denemarken ligt iets "hoger" dan Nederland. Een gemiddelde hoogte van 31 meter, that's it. 

We hebben net de eerste aflevering gezien; het zijn er zeven in totaal. In de eerste drie afleveringen, lees ik, zijn de straten nog droog, dit om een beter inzicht te geven in de karakters en de relaties van de personen. 

Misschien wordt hij over een tijdje ook te zien op de Nederlandse zenders. Intussen kijk ik naar "Oogappels" op NPO. Heel "Hollands" ;-))

zondag 20 oktober 2024

Ik lees Paul Auster.

Anderhalve kilo weegt het boek dat 976 pagina's telt. En toch heb ik me geen minuut verveeld. Wat een schrijver. Gelukkig lees ik het op m'n tablet want zo'n boek is veel te zwaar om vast te houden.


Van Paul Auster heb ik vroeger wel wat gelezen, maar ik was hem een beetje uit het oog verloren. Hij is/was van mijn tijd (February 3, 1947 – April 30, 2024) maar wat was er toen een hemelsbreed verschil tussen het leven in Europa en in de USA. In ieder geval in New York, want hij was NewYorker in hart en nieren. Als dit boek uit is kan ik kiezen uit een van die vele andere die hij geschreven heeft. Want schrijven...dat kan hij!

Zo kom ik de winter wel door.

zaterdag 19 oktober 2024

Hoe lang...

Ik was altijd een middenmaatje wat lengte betreft. Op school, bij dansles en wat kleding betrof. Nu zijn veel mensen veel langer dan ik, al mijn kleinkinderen bijvoorbeeld. En ik krimp een beetje. Ik schuif wat vaker rond met mijn opstapje in de keuken.


Om eens een keer wat anders te maken bakte ik een Pumpin Pie / Pompoen taart.  Hij is goed gelukt; ik had alle specerijen en had zelfs nog een blikje gecondenseerde melk in de voorraadkast. 


Hij heeft een hele aparte smaak en eigenlijk vinden we hem niet echt lekker. Nou ja, nu weet ik wat de Amerikanen eten met Thanksgiving. Ik denk niet dat ik hem nog ooit maak.

donderdag 17 oktober 2024

Weer een verjaardag..


De beurt was aan ons jongste kleinkind, die lange jongen, die vijftien werd. Vandaag is hij de stad in met z'n vrienden, gisteren was er een gezellig diner met de familie. En geloof me maar, er is altijd eten in overvloed. Nee hoor, er wordt niets weggegooid; de restjes gaan in de koelkast of de diepvries.

Er waren veel gerechten uit Bosnië; gerechten uit het kookboek van Ivona's moeder, die helaas veel te vroeg gestorven is.


Een onderbelichte foto. Het is net alsof ik heel donker haar heb, maar het is toch echt grijs. Even bomen met de zoon over het onderwijssysteem.

Ik pas een paar dagen op de poezen van Sandra. Per en zij zijn met de auto naar Stockholm en da's best ver rijden. Meer dan 800 km hier vandaan. Maar de wegen in Zweden zullen echt niet zo overbelast zijn als die van hier naar het zuiden. 
Het is herfstvakantie - ach, die is alweer bijna voorbij. 

Ook ben ik geld aan het inzamelen voor een "bårebuket". Het is gebruikelijk dat zo'n boeket wordt meegenomen naar een rouwdienst in de kerk en daar in de gangpaden en rond de kist worden gelegd. 

Een van mijn oud-collega's is overleden en de dienst is a.s. woensdag. Het zal er druk zijn; hij was in zijn jonge jaren een fabelachtige handbalspeler; speelde internationaal en op hoog niveau. Ik ken hem het beste als een zeer geliefde collega en heb zeker twintig jaar met hem samengewerkt. Helaas kreeg hij Alzheimer;  hij was net zeventig geworden...

dinsdag 15 oktober 2024

Smaken en geuren


Dit is ons weekend ontbijt. De chef is er altijd vroeg uit en haalt verse broodjes bij de bakker, net zoals het merendeel van de Denen.

Een kaars op tafel (eigenlijk is het de bar tussen kamer en keuken); de kachel aan want het was frisjes zo vroeg in de ochtend. Het begint licht te worden.

Ik heb net weer 3 liter icetea gemaakt. Van de zoon kreeg ik weer een kilo thee; deze keer kruidenthee. Dat geeft een lichtere kleur. 


Die thee vliegt eruit. De chef drinkt hem graag (en naast water is dit het beste wat hij als diabetespatient kan drinken). De andere familieleden lusten het ook. Zojuist kwam Carl de vlinderstruik en de ene grote roos snoeien. Casper en Sandra kwamen ook even. Weer een fles leeg...
 

De zeep en handcrème die ik voor mijn verjaardag van Caroline kreeg zijn in gebruik genomen. Net als het flesje met die heerlijke geur; dat staat op de vensterbank. Niet alleen het toilet ruikt heerlijk...maar ook de gang. 

zaterdag 12 oktober 2024

Zo hoor je nog eens wat.

Als je bij de kapper zit dan hoor je nog eens wat. Bij de herenkapper, daar waar de chef geknipt wordt is het bijna altijd stil. Af en toe mompelt er iemand "doe maar kort" maar dan heb je het ook gehad. Bij de kapper waar ik vandaag zat wordt er heel wat afgekwebbeld. Maar zo hoor je nog eens wat. De vrouw die naast mij zat liet vol trots een foto zien hoe ze er een jaar geleden uitzag. Net nadat ze een maagverkleining had gekregen. "Ik ben 62 kilo afgevallen!" Nou zeg, dat is niet mis. "Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld", vertelde ze. En dan babbelen we door over kleding- en schoenmaten. Er zaten zelfs waren mannen die praten! Kijk, dat maakt dat wachten niet zo lang duurt, want ik ging vandaag naar een kapper zonder tijdbestelling, een Drop-In-Kapper. Mijn haar kan er weer even tegen. (ik was er wel een paar uurtjes zoet mee).

En dan even iets heel anders:


Deze foto stuurde een kennis van mij. Een gedenkteken van de mensenketen in 1989 in de Baltische landen.

Letlanders, Litouwers en Estlanders vormden een lange menselijke keten (2 miljoen mensen) die zich over 600 kilometer uitstrekte. De keten begon in Tallinn, Estland, ging verder naar Riga, Letland, en eindigde in Vilnius, Litouwen. De Baltische staten wilden de  aandacht vestigen op hun situatie onder het Sovjetbewind.

Wij delen de Oostzee met de Baltische Staten (plus Zweden, Finland, Duitsland, Polen --- en Rusland) . We volgen mee in hun wel en wee en hebben er altijd troepen gestationeerd. Want je weet maar nooit...

woensdag 9 oktober 2024

Fabriekswerk.

Vorige week stonden we bij Moldow, een fabriek die filtersystemen, ventilatiesystemen en zoalmeer produceert en deze producten over de hele wereld verkoopt. Daar hoort natuurlijk een reclamebord bij om te vermelden wie de makers zijn. Ergo: wij decoreerden 25 grote metaalplaten.

 
Zo kom je nog eens ergens ;-)


Gisteren is er weer een verjaardag afgevinkt; de mijne deze keer. Caroline kwam op bezoek met nog meer cadeautjes. Lekkere reukjes van Ritual. Deze dame weet wat mormor fijn vindt.

Later kwam haar vriend Mark ook; de chef ging naar de schietvereniging met Carl en Sandra kwam even buurten.
Ik was best moe na een dag met heel veel telefoontjes, sms'jes en messinger-berichtjes. En fijne bezoekjes!

Ik had een appelcrumble taart gebakken en een kleine cake. Volgend jaar haal ik gewoon iets bij de bakker. Wel zo gemakkelijk. Ik tel er weer een jaartje bij.



zondag 6 oktober 2024

Lijstjes oftewel "en slagplan".

Ik ben niet zo van lijstjes maken, maar als ik een verjaardags-lunch moet voorbereiden is het toch wel practisch. Bij alle lunchgerechten in dit land horen namelijk specifieke dingen.
Gekookte eieren, mayonaise en nep-kaviaar bij de garnalen; gebakken bacon, pekelvlees, "sky" en rode ui in het zuur bij de paté; bij gerookte zalm horen schijfjes acocado en mierikswortelcrème; Roastbeef wordt voorzien van remoulade, gebakken uitjes en cornicons om even de meeste gerechten te noemen.
Ik maakte een lijstje - en slagplan noem ik het, een strijdplan. Dan wist ik tenminste wat voor boodschappen ik moest halen.

Met alles in huis dacht ik dat we de hele zaak binnen een uurtje op tafel kregen, maar er ging toch wat meer tijd in zitten. Het werd een buffet - maak je eigen smørrebrød. 

Even geparkeerd in de werkplaats

 Er was roggebrood en sandwichbrood en natuurlijk was er op het laatst een kaasplank.

met wat huishoudfolie erover.

Vandaag vierde ik mijn verjaardag. We waren maar met z'n zevenen. Een kleinzoon moest werken, kleindochter moest naar een andere verjaardag en Carl was bij z'n vader.

deze taart in de extra koelkast van de werkplaats

De chef had een heerlijke verjaardagstaart gemaakt. Ook al waren we "maar" met zeven man...alles ging op. 

Ik ben dinsdag pas jarig; dan komt Caroline op de koffie (met iets lekkers erbij), en wie weet nog meer ;-).

Mijn cadeautjes heb ik al gehad: een nieuw mobieltje, een fietslamp, bloemen en wijn en van de kinderen en kleinkinderen een lieve kaart met een dikke cadeaubon voor het musicalteater hier! 💓

woensdag 2 oktober 2024

Van een koopje dat je bezig houdt.

Er zijn van die dagen die met een kleinigheidje beginnen en later uitlopen tot een hele klus. Ik wilde boven de was opruimen. Vouwen en strijken voordat het de kast in kan. Dan zet ik meestal de kleine tv aan, maar hé, mijn telefoon kon geen streamingsapp vinden. Ik haalde alle kabels en snoertjes los en weer vast, starte mijn mobiel opnieuw en nog een keer. Niks hielp. De chef kwam erbij en prutste ook mee; zette de chromecast opnieuw op en ja, op zijn mobiel werkte alles. Na wat gegoogle lazen we dat mijn model mobiel, een Motorola, niet langer ondersteund wordt door diverse media. 

Weet je wat, zei de chef, rij naar Yousee in Kolding en koop een nieuwe. Je bent binnenkort toch jarig ;-). Hij kon zelf niet mee; te druk op de zaak, maar Lisbeth wilde best mee. Zij is aan het herstellen van een virus dat vocht in de longen en rond het hart geeft. Ze mag zich niet teveel inspannen, maar haar dagen kunnen best saai zijn en ze had er wel zin in om een paar uurtjes met mij door te brengen.

Een heel aardige jonge man "hielp" mij in zoverre dat hij meer verstand van mobieltjes heeft dan ik. Ik heb genoeg aan een gewone, eentje die foto's kan maken, een lange batterijtijd heeft..zoiets. Het werd een Samsung. Die was heel veel afgeprijsd. Nou mevrouw, U hebt geluk. We voeren net een campagne dus U krijgt er gratis een Samsung tablet bij. En een goedkope Sim kaart. Okay, niks mis mee. Ook de covers waren afgeprijsd, er kwam panserglas bij en ook nog eens van die moderne "in-ear"oordopjes (die ik vast niet ga gebruiken). Ik had een tas vol! voor 266 Euro!! Wat een koopje!

Na de euforie komt het werk. Alles moet worden overgezet. Denk maar niet dat dat zomaar gaat met die "phone-clone"; codes moeten weer worden ingevoerd en weet ik wat al meer. Enfin, de tablet is klaar. Ingesteld. Apps op de goede plaatsen gezet. Waar zit die vedr.#!tast om het geluid af te zetten!? Weer opnieuw opstarten...Daar is een mens veel tijd aan kwijt!! De telefoon is alleen maar opgeladen; die moet wachten tot ik rustig de tijd heb. 

Want natuurlijk is er dan het ene en dan het andere. M'n fietsband was plat en ik hielp de chef met er een nieuwe binnenband in te zetten. Hij zette er meteen ook een nieuwe koplamp op want die er opzat gaf heel weinig licht. In de zaak ligt ook een hoop werk, ik pluk letters en knip banen enz.. Morgen ga ik mee naar Holsted om grote platen te beplakken met logo's. 

De zoon had afgelopen zondag een volle tas met groene druiven meegebracht. Die heb ik verwerkt in een aantal potten druivengelei, druivenjam, druiven pickles, ingemaakte druiven en druivensap. Er staat weer een mooie voorraad in de schuur. Behalve het sap; dat is al bijna op.

Maar vandaag ging ik eerst nog even koffie drinken bij Ruth, ook al weet ze morgen vast niet meer dat ik geweest ben. Maar als ik kom is ze altijd blij en keuvelt heel wat af. Voor haar is die Alzheimer niet zo erg meer, voor mij is het triest om mee te maken.

maandag 30 september 2024

Een jarige.

 ...en toen werd Carl 15 jaar! Wij waren uitgenodigd op koffie/thee met door Carolines gebakken kanelsnurrer, drømmekage in vierkantjes en banoffee pie. De laatste twee had zijn moeder gebakken.

Maar eerst moest er nog even een metalen kast in elkaar worden gezet. Die had Carl voor zijn verjaardag gekregen, dus de mannen gingen aan de slag.



Hier de jarige, op de leuning van de bank.


Later ging hij zelf de keuken in om voor ons allemaal burgers te maken. Met vlees en met zalm; voor ieder wat wils. 
Hij kreeg wat assitance van zijn broer en zus.

Volgend jaar doen we het (misschien) wat anders. We hebben veel verjaardagen in september en oktober. Kunnen we misschien een gezamelijk verjaardagsfeest vieren. Wie weet.

zaterdag 28 september 2024

Liever geen pakjes.

Toen ik opruimde in de voorraadkast vond ik een pak met broodmix. Nog goed tot -oeps- vandaag. 

Ik bakte er zes broodjes van die totaal niet smaakten. 

Vandaag bakte ik broodjes volgens mijn oude vertrouwde recept. 18 stuks in totaal, waarvan ik er zes meenam naar dochters huis, waar de mannen bezig waren met een nieuw raam in de zijvleugel te zetten. Die broodjes gingen er in als koek.

Nee, koken met pakjes is aan mij niet besteed. Óf ik doe het fout óf ik vind het gewoon niet lekker. Er stond namelijk ook een pak met "macronionette" i de kast. Nou vooruit, omdat we die dag weinig tijd hadden kookte ik het. Maar nee, we namen beiden een heel kleine portie en de rest ging de vuilnisbak in. 

En nu madame, leert uw les: Nooit meer pakjes!

Het heeft hier twee dagen enorm veel geregend. Hele dagen. Wat doe je met zo'n dagen? Ik ging de keuken in; maakte appelcompôte, soep en een kruimelcake.


donderdag 26 september 2024

Anna

Op maandag ga ik naar de gymnastiek, oftewel "Idræt i dagtimerne" (sporten overdag). Een paar weken geleden kwamen er twee nieuwe leden net achter mij staan. Kennisen van een kennis van mij enzovoort. En omdat ik een naam heb die hier in Denemarken zelden voorkomt en mijn vriendin Helle mij riep hoorde een van de nieuwe leden dat. 

"Even en vraagje" zei ze, "kan het zijn dat jullie buren waren van mijn ouders? Die woonden namelijk op nr. 2". En ja hoor; Anna en Carl woonden er toen wij ons huis kochten. "Hoe gaat het met je moeder? Woont ze nog steeds in die blauwe flat? Misschien vindt ze het wel leuk om een bakje koffie te doen".

Afgesproken! Gisteren kwamen ze hier. Anna is intussen 88 en kwam samen met haar dochter, die dochter die bij mij op de gym zit. Zij was al het huis uit toen wij hier kwamen wonen en haar heb ik dus nooit echt gekend. Haar jongere zus wel, maar die is een paar jaar geleden gestorven.

Anna is nog zo fit als een hoentje met een geheugen om U tegen te zeggen. We hebben een paar fijne uurtjes gehad. De chef kwam er gezellig af en toe bij zitten.


Gisteren was het een bezoekjes dag. 's Morgens de breiclub. Voor hen had ik verse broodjes gehaald. Het bezoek 's middags kreeg hindbærsnitter (frambozenkoek) en wat chocolaatjes. 

"Is de audience voor vandaag voorbij?", vroeg de chef met een scheve glimlach. 

dinsdag 24 september 2024

Het begin van de herfst.

Het was nog mooi weer afgelopen zondag. Goed weer voor een kleine fietstocht. 
Gewoon langs de haven.
Waar de ene pilot, de loods, lag. Nr twee is waarschijnlijk een schip aan het "loodsen".


Een  beetje inzoomen
 

Aan de andere kant van de pier liggen de sleepboten.

Maandagochtend zag het er zo uit toen ik uit het bovenraam keek. 
Het wordt toch herfst.


zondag 22 september 2024

4711

In het openluchtmuseum "Den Gamle By" in Aarhus ligt o.a. Schou's sæbehus (zeephuis). Als je daar binnenstapt ruik je meteen die verrukkelijke geur van Lux-zeep. Heel intens. Er liggen ook Maya zeepjes in vierkante doosjes en er staat 4711 (Kölner Wasser). Dat doet me zo denken aan mijn oma. Die was niet zo van geurtjes, maar ze kreeg wel vaak een flesje cadeau van een van mijn tantes die niet echt dicht in de buurt woonde. Dan deed ze een scheutje op haar zakdoek die ze dan boven in haar jurk stopte. Geuren doen de vergane tijd herleven nietwaar. Ik had een gezellig praatje met de winkeljuffrouw die van mijn leeftijd was en we waren het eens over het feit dat gisteren nog maar net voorbij was ;-)


We gingen een dagje naar Aarhus en afgezien van het feit dat het lastig is om een parkeerplaats te vinden en dat het museum echte authenticiteit naleeft en het daarom moeilijk lopen was met een rollator over die kinderkopjes, was het een gezellige dag. 
Het was nog heel zomers; de jassen bleven in de auto. 


We aten een hotdog bij de oude "Pølsevogn" van 1974 en dronken Cocio chokolademelk en Jollycola zoals vroeger.


Tot voor kort geleden waren er nog rijtuigen met paarden ervoor, maar er was een Franse vader die niet goed oplette, waardoor zijn kind uit de wagen viel (mankeerde gelukkig niks) en nu zijn deze ritjes afgeschaft.
Vandaag de dag kun je een ritje maken in een VW Kever (met chauffeur)  er rijden twee oude brommers rond, er zijn muzikanten én er was natuurlijk een protestmars. Tegen de kerncentrale in het zuiden van Zweden, net tegenover Kopenhagen. "Barsebäck moet weg!" werd er geroepen.  Denemarken zelf heeft nooit een kerncentrale gehad; nu hebben we wind-en waterkracht. Intussen is ook Barsebäck gesloten.
En daar was "Elle". Dé modewinkel en hét modetijdschrift. Zo'n lange fluwelen rok als die rechtse, die had ik ook; alleen in het donkerrood met een print onderaan. De mode komt weer terug, want ik draag vandaag een jurk die veel lijkt op die daar hangt.😏 
Een Volvo 220 hadden we in 1993. In bordeaux kleur (en zonder die dubbele koplampen). 
1993...niet zo lang geleden toch??!!


Zoals je ziet is 2014 ook in het museum gekomen. Tjaaaa..De nieuwe tijd, zoals U zegt.. Maar okay, mijn kleindochter is van 2000....