Second hand - tweedehands. Vroeger een teken van armoede. Of toch niet niet helemaal. Het geld groeide toen nog niet op onze rug en kleding werd doorgegeven in het gezin en de familie. Daar waren we maar wát blij mee! (mijn zus misschien minder ;-)). Ook boeken en speelgoed kregen een tweede leven. Ergo, ik heb maar een paar meisjesboeken en niks geen oud speelgoed van mij; wel wat van de chef. Zijn moeder was meer van het bewaren.
Genbrug, hergebruik is geen teken van armoe of zuinigheid meer, maar een teken van nadenken, millieubewustheid, minder verbruiken en doorgeven die handel!
Allez: Second hand Rose, want vandaag start ons koor weer. Mijn stem heeft het nodig!
Veel zingplezier! En hergebruik, tweedehands, of hoe je het ook noemt, is een zeer goed idee. Hier in huis en familie wordt dat ook veel gedaan, onderling ruilen, doorgeven, naar de kringloop brengen, we doen het allemaal.
BeantwoordenVerwijderenAls jij net zo mooi zingt als Barbara dan boft het koor! En zo niet, dan toch.
BeantwoordenVerwijderenJa, tweedehands spulletjes had je vroeger niet zo veel.
BeantwoordenVerwijderenWe gingen in Oostenrijk wel naar Fetzenmarkten om spulletjes te kopen om ons huisje in te richten. Dat was een hele sport. Soms slechts voor 1 shilling (15 cent)
En nu ga ik bijna niet meer: ik heb alles al en mijn huis is vol genoeg...
Groetjes! Marlou
Wij waren tevreden met een broek die was gerepareerd door moeder, beter een gerepareerde broek dan een met een gat erin.
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig is dat anders, had onze moeder heel wat werk gescheeld. Hans
@ het is straks weer gezellig op het podium.
Geweldig liedje! En inderdaad: tweedehands heeft nu een veel minder negatief imago.
BeantwoordenVerwijderen