De stad was gisteren jarig.

Fredericia

Gisteren kon de stad waar ik woon haar 375-ste verjaardag vieren. Dat is niet echt oud voor een stad. Dat komt omdat het een aangelegde stad is op een destijds strategisch punt. Hier, waar de Lillebælt op haar smalst is, was het veel te gemakkelijk voor vooral de Zweden om het land binnen te dringen. Daarom besloot koning Frederik 111 in 1650 een vesting op deze plaats te leggen. Soldaten, pachters, boeren en veroordeelde gevangenen werden ingezet en zo begon het opbouwen van de wallen in Frederiksodde (zo heette het destijds). En dat met handkracht.! 1 miljoen kubikemeter aarde werd verplaatst; er werden 5000 man ingezet en de boeren van Fyn moesten voor de fourage zorgen

Om de stad te bevolken werden er privilegies, zoals vrijbrieven gegeven aan vluchtelingen, veel Hugenoten, Joden en Katholieken; schuldenaars, veroordeelden en anderen die een nieuw leven wilden opbouwen. Vrijheid van godsdienst was het motto. 

De koninklijke ambitie was dat het een strategische vestingsstad moest worden voor de verdediging van het land en voor handel en zeevaart. Alles steden liggen kaarsrecht naast elkaar (net als in New York) met karre's ertussen.

Om de vesting te verschuilen mochten er geen torens in de stad worden gebouwd zodat je de stad niet van zee uit kon zien. 

De vesting was nauwelijks klaar voordat de Zweden de stad veroverden. De verwoeste vesting werd weer opgebouwd, maar de enigste glorieuze overwinning van de Denen was de slag bij Fredericia de 6.juli 1849. Dat wordt de dag van vandaag nog steeds groots gevierd.

Onder de 2.de Sleeswijkse oorlog, die vanwege te weinig geld niet te winnen was werd de verdediging opgeheven zodat de vesting niet opnieuw vernietigd zou worden. Daarna gebeurde er weinig totdat men in 1909 besloot om de vesting op te geven. De stad kocht de hele zaak en maakte er een stadspark van. De wallen rondom de hele stad zijn nog steeds compleet met grachten en stadspoorten. De wandel- en fietspaden hebben een totale lengte van 16 kilometer.