Konfirmatie

Storbededag is (dit jaar voor het laatst) een vrije dag. We houden storbededag in ere, maar hij wordt verplaatst naar een zondag.

Storbededag is van oudsher de dag waarop de meeste kinderen  jongeren gekonfirmeerd worden.

Wij waren uitgenodigd op het feest van het buurmeisje

Cecilie

Zo'n feestelijk diner begint met een welkomstliedje, en tijdens de gangen zijn er liedjes van de ouders, de zusjes, ooms en tantes en een liedje van de konfirmand zelf.....

(iedereen moet meezingen!)

Tillykke Cecilie en bedankt voor het feest!

Storbededag.

Op de avond voor storbededag (grote gebedsdag) gaan de mensen wandelen (vroeger heette dat flaneren) op de stadswallen.....

om daarna warme "hveder" te gaan eten.

Kies reddings plan.

De eerste woensdag in mei worden hier alle sirenes getest. Vroeger hadden we nogal wat chemische bedrijven hier nabij; nu is dat begrensd - de Shell is er nog, de brouwerij en een paar lokale sirenes lieten hun geloei horen Vijf minuten "gehuil"....toen was het over. Ze werken, hoor!

Het weer is nog steeds heerlijk. Volop zon en oostenwind. Je moet dus alleen niet naar het strand hier fietsen, daar waait de koude zeewind! Maar hier is het goed zitten in de tuin en ik kan lekker met de fiets naar m'n werk....Ik hoef gelukkig niet ver weg deze dagen want het autootje heeft last van slechte ontsteking en moet een nieuw "ontstekingssysteem" krijgen. Morgen is 't ie klaar.

Mijn kies kan hopelijk gered worden. Het is er zo eentje met een mega grote vulling. Het tandbeen heeft zich teruggetrokken en dan komt de vulling als het ware als een los hoedje op de kies te liggen en dat geeft problemen. Nu heeft de tandarts er antibiotica ingespoten en....tra-la...het schijnt te helpen. Alleen...als de kiespijn terugkomt dan zal de kies eraan moeten geloven......en ik wil hem toch nog eventjes houden..

Een goede tandarts hebben is een lot in de loterij.

 De eerste tandarts die ik hier in DK kreeg was een  hardhandige beul. Hij sliep mijn tanden, omdat ze volgens hem veel te dicht op elkaar stonden. Nadat hij al mijn verstandskiezen had getrokken en ik na een gewone "onderhoudsbeurt" met een bloedige, pijnlijke mond naar huis liep, zei ik "nooit meer" en zocht een andere. 

Ach, ik vond zo'n aardige man, een goede tandarts ook, maar na een jaar emigreerde hij met zijn gezin naar Frankrijk. Terug naar "AF". 

De tandarts die de praktijk overnam werd binnen een jaar gearresteerd voor verduistering, bye, bye.. en na hem kwamen er twee jonge vrouwen die het hadden over hollistische tandbehandlingen. Ze wilden mijn mond oppeppen met dure kronen en weet ik wat nog meer. Au, au! 

Het toeval was dat ik via mijn werk op een kursus terechtkwam waar ook een schooltandarts onder de kursisten zat. Die kon me misschien uit de misère helpen! Ze mocht me alleen niet zeggen welke tandarts een goeie was (zoiets als beroepsetiek), maar ze kon wel zeggen welke tandarts ze zelf had! 

En dat was Svend Åge, die ik eigenlijk goed kende, want onze kinderen zaten in dezelfde klas. 

Dit jaar vieren hij en ik onze vijfentwintig jarige tandarts/patient verhouding. 

Och, wat ben ik toch blij met Svend Åge! 

Mijn tanden werden voor "zeer gezond" verklaard. Áls er iets gerepareerd moest worden, was dat zonder pijn. Mijn tanden en kiezen hebben in die vijfentwintig jaar bijna niks geleden (en gekost). 

Ik was niet de enige die van tandarts wisselde. Manlief nam de tandvrouw, want Svend Åge had de kliniek samen met zijn vrouw. Mannetje had niet zo'n goede tanden als ik en heeft daarom vrouw Bodil met zeer vele bezoekjes vereerd; maar altijd met een goede uitval en een goed doorzichtige prijs. 

In de loop der jaren kwamen de kinders ook bij de "Juultjes"terecht en nu is ook schoonzoon bij dezelfde tandenbank,,,,,

Svend Åge is een oudere heer nu, die nog maar weinig patienten heeft. Hij is ook wat (erg) ziek geweest. Maar dochter Stina heeft haar intrede in de praktijk gedaan en daarom blijven we voorlopig (gelukkig) nog bij de Juultjes.

Maar eindelijk, daar was 'ie dan.....

.......de zon!

Mooi weertje vandaag, nietwaar? 

Lekker op de fiets van de ene werkplek naar de andere......lekker vroeg vrij vanwege....nou ja, gewoon omdat het zo uitkwam.

De luifel is opgehangen...

en eronder drink ik een pilsje met de jarige job!

Da's toch ander weer dan gisteren.....

.....toen Philip (met zijn ouders) op bezoek kwam.

Het blauwe autootje is toch maar naar de garage gesleept.

De benzinepomp was het niet.....maar wat dan wel ??

Morgen begin ik de dag met een bezoek aan de tandarts. 

Kiespijn!

Over weer en wind, snoep en auto...

Vrijdagavond, 7. uur :  Disneyshow met vrijdagssnoep. 

Dat gaat ook door als  morfar zijn verjaardag viert.

Voor zijn verjaardag vraagt hij een bijdrage voor een markies.... de handy man!

Hij kreeg de eerste bijdragen gisteren en vandaag.

Hij keek in "den blå avis", de deense pendant van Marktplaats en...ja hoor....hier vlakbij werd een markies te koop aangeboden. Een bijna totaal nieuwe; miskoop van de verkoper; voor ons een meevaller!

Dat was dus de meevaller!

Het weer werkt hier helemaal niet mee; zie ik net ten zuiden van ons de temperatuur naar boven klimmen...  hier op de termometer staat het kwik stil op 8 graden!!

Een dikke bewolking en een ijskoude wind zorgen voor erg onaangenaam weer....

Nee (nog) geen markiezen nodig!

Enfin, even een kijkje nemen bij "Tantes Have", zoiets als Intratuin in NL.

Iets - zeer ecologisch - gekocht om het onkruid op de terassen mee te bestrijden. Éen weekend op mijn knietjes moet genoeg zijn!

Maar op weg naar huis zei het blauwe autootje "prut prut", sloeg een paar keer af....en toen we de oprit opreden deed ie helemaal niks meer!

Waarschijnlijk is de benzinepomp kapot!

Nu maar hopen dat de handy man volgende week tijd heeft (én onderdelen, en vakkennis, en een hoop meewind) om de Seat te maken.....

Anders moet ie naar de garage....en dat gaat me m'n vakantiegeld kosten.....

Tour 'd Odder.

Nee, geen fietstocht, maar een flinke autorit. Ik moest naar Hadruplund, een tehuis voor zwaar gehandicapte kinderen. Hadruplund ligt hier een heel eind vandaan en om er te komen moest ik de rondweg in Horsens op.

Horsens, een stadje met ongeveer dezelfde omvang als het onze, was tot voor een jaar of tien - twaalf geleden een beetje een "verlopen" stad. Wat verouderde industie, een versleten haven, een staatsgevangenis, wat weer van alles naar zich toetrok, criminelen en volk met weinig geld, kortom een grijze, grauwe stad, waar niemand graag wilde wonen....

Tot.......er een nieuwe direktør kwam in Horsens Teater.

Het eerste wat hij deed was alle notabelen en direkteuren van de stad bij elkaar te roepen, hen een diner van 1000 kronen voor te schotelen (wat ze zelf moesten betalen) en hen daar de vraag stelde of ze de amitie hadden om wat te maken van hun stad en of ze daarvoor flink in de beurs wilden tasten!

Tja....het was niks, dus het kon alleen maar beter. 

Hij kreeg zijn startkapitaal.

De teaterdirekteur begon aan het image van de stad te werken.

Eerst op "kleine" schaal: hij haalde Bob Dylan naar zijn schouwburg en verkocht kaartjes aan een intiem publiek. Succes verzekerd.

Hij haalde andere bekende musici, succes......men begon hem te geloven.

Toen haalde hij Paul Mc.Cartney en huurde het voetbalstadion. Paul Mc.Cartney vond het zo'n leuk idée dat hij de dag erna een gratis concert gaf!

Ja, en van toen af begon het de andere kant op te gaan voor Horsens.

De gevangenis werd vervangen door een modern comlex - een stuk buiten de stad. De oude gevangenis werd een museum.

Er werd een nieuwe schouwburg gezet, een nieuw stadion gebouwd, een groot luxe hotel....

Dolly Parton, Bruce Springsteen, Leonard Cohen en weet ik wie nog al meer kwamen optreden.

Volk vanuit het hele land trok naar Horsens. De huisprijzen stegen, de bedrijven stonden in de rij om zich in Horsens te vestigen.... (nou ja, alles met mate - we hebben nog steeds maar een bevolking van vijf miljoen, waarvan er anderhalf in en nabij de hoofdstad woont..)

En nu:::?!

De Giro d'Italia start in Horsens de 7.mei.

Elk jaar wordt er in augustus een groots middeleeuw festival gehouden.

De voetbalclub zit in de eerste divisie.

De stad barst van de evenementen......

En verschillende delegaties van de EU houden hun seances, vergaderingen en werkgroepen in Horsens, nu DK voorzitter is.

Ik reed gisteren langs de vlaggenallée......

in de regen.....

Een waarheid als een...?

Tja, ik zou het ook niet weten...

Sla ik hier de weekendkrant open en dan staat er dat alle belangrijke mensen, mensen die een of andere hoge positie hebben of een hoog amt bekleden, dit te danken hebben aan hun vroegere thuis; daar waar ze opgroeiden!

Voor het merendeel was de vaderfiguur zelf ook een carrierreman, die het het ver geschopt heeft door hard te werken en die het thuisgebeuren laat besturen door:

de moeder 

een thuismoeder.

Een thuismoeder die zich helemaal in voor haar gezin inzette; die de thee klaar had als de kroost uit school kwam en kon helpen met huiswerk maken......

Zo'n moeder was ik niet......

Maar goed dat mijn kinders volwassen zijn en toch goed op hun pootjes terecht gekomen zijn.

Je zou ze toch wat! die bladvullers!

Ze zouden me bijna een slecht geweten aanpraten!