Verjaardags "frokost".

Mijn collega Charlotte is 60 geworden en had ons allemaal uitgenodigd op een feestelijke lunch bij haar thuis. Wij kregen (namen) zogaar allemaal een middagje vrij!

En ja, ik mag haar foto hier publiceren...

Charlotte is niet de meest spannende collega die ik heb, een beetje kleurloos, een beetje veel voorzichtig, maar ze is een toffe meid. 

Charlotte heeft een opleiding als huidhoudslerares (gaaap), is pas op latere leeftijd getrouwd; ze heeft geen kinderen en ze verzameld kunst. 

Daarom hebben wij "de hoed laten rondgaan" en een aardig bedragje opgehaald waarvan onder andere deze ceramische schaal gekocht werd in het ceramisch museum.

Je ziet aan zo'n schaal niet dat hij 250 Euro kost! (Ik zou hem hier niet durven neer te zetten.) Hij mag geruild worden, maar ik had de indruk dat ze ermee in haar sas was.

We kregen een heerlijke italiaanse lunch van Ristorante Dolce Vita...

...hier is nog wat kaas (met honing en druiven) over.....

en als tafelversiering had ze heideplanten en bloeiende dophei gebruikt; gewoon in elkaar gevlochten.

Het was zo netjes bij Charlotte. Zelfs de tuin (1200 vierkante meter!) zag eruit als een park, met rozenhof en vijver.

Toen ik thuis kwam en om me heen keek kreeg ik de kriebels......

Morgen, ja morgen moet ik toch echt aan de schoonmaak!

Gratis

Ik wandel elke avond trouw mijn rondje. Dat is goed te doen nu het nog steeds zo'n lekker weer is.

Vandaag nam ik de camera weer mee.

De appels zijn rijp ; zo voor het oprapen.

Er zijn eters genoeg!

Enige haan tussen de kippen....

Ik heb een project geerfd. Een project waaraan de EU subsidie verleend. Een project om jonge moeders te steunen in het beginnen of voltooien van een opleiding.

In dit project werken de "sundhedsplejersker" (gezondheidszorg), jeugdzorg (sociale dienst) en studieraadgeving samen.

Vandaag was er een gezamelijke werkdag.

Negen vrouwen en één man. Met deze heer heb ik al eerder een paar keer samengewerkt en mijn verwachting over zijn inbreng lag onder nul. Maar deze keer, tussen al die vrouwen, liet hij zich van een heel andere kant zien. Hij kon luisteren; hij kon samenvatten; hij had humor.....

Verborgen hoekjes.

Burenhulp of...

.......omgekeerd !

Hier heeft de buurman onze heg geknipt als dank voor de kleine karwijtjes waar wij hem mee helpen.

Wie aan de weg timmert....

De handyman is goed in netwerken. Zo goed, dat er een aantal media zijn die zich voor hem interesseren. Nee, niet om hem een baan aan te bieden, maar om een stuk over hem in de krant te zetten. Vooral omdat het hevige debat over het aflopen van de ww-periode (de tijd dat een mens een werkeloosheidsuitkering krijgt) volop in het nieuws staat. En dáár heeft de handyman een uitgesproken mening over, zelfs al hoort hij zelf niet meer bij de werkelozen. Hij (wij) hebben namelijk ons zekerheidsnet overboord gegooid, omdat (langdurig) werkeloos zijn het ergste was dat de handyman is overkomen. Vooral uitzichtsloos voor 50/60 plussers!

Vanmorgen stond het in de krant; in een landelijke.... nee in twee dagbladen...oeps...in drie....ook op het net....een paar uur lang was het het meest gelezen artikel....en toen belde TV2; voor een interview!

De handyman sleepte ze eerst mee de werkplaats in ( zijn bij bedoeling was natuurlijk om klanten te trekken)...

Maar ze wilden natuurlijk zien of hij nu ook echt zoveel verschillende jobs gezocht had :-).....

Op het nieuws kwam het! En dat op een zaterdagavond!

En mij moesten ze ook nog even hebben....

Vandaag "beroemd", morgen vergeten.....

Maar het heeft een aantal goede opdrachten opgeleverd....en daar ging het toch ook een beetje om.

Het ziet er overigens naar uit dat het een positieve uitwerking krijgt in de politiek. Er gaat iets veranderen.....Mooi toch dat je daar aan kunt meewerken!

Tomatentijd.

Na de komkommertijd komt de tomatentijd; in ieder geval hier.

Elke dag zijn er zo'n acht tot tien rijpe tomaten.....en die ruiken....HEERLIJK! (ze smaken ook uitstekend hoor)

Om op te eten en uit te delen...

Tomaten, tomaten...overal!

En tegelijkertijd worden de druiven paars....

Stafet

Na een dag hard werken aan een nieuw raadgevings-en begeleidingsconcept, reden we naar Odense (mijn collegaas en ik) om mee te doen aan een stafette. Vijf kilometer wandelen of hardlopen.... Ik ging aan de wandel.

Door het Hunderupbos in Odense. Een mooie route, langs Odense Zoo, de grote bosvijver en het bospaviljoen.

Er wordt bij ons dus ook gewerkt aan lichaamsbeweging!

Het was heerlijk weer.

De stafette begon om vijf uur en ik was pas om half elf thuis.....

Wie had er vroeger ooit verwacht dat mensen geld op tafel zouden leggen om te mogen wandelen of lopen? En dat het organiseren van zoiets een zeer goede bron van inkomen is.........??!