Nog steeds januari!

Iedereen die mij kent weet dat ik een vreselijke hekel heb aan januari. Koud, donker, saai, lang. Zelfs het feit dat ik op 12 januari, vele jaren geleden, een dochter kreeg, mag niet baten. Na de twaalfde januari duurt die maand nog bijna 3 weken! Eindeloos,in mijn bewustzijn.......

Gisteren kwam de zoon voorbij. Hij wilde folie op een salontafel, die hij zelf uit weggooi materiaal gemaakt had.

Hij kwam alleen; nou had Philip de griep.

't Is wat met al die zieken hier! Bij de dochter zijn ze weer aan de beterende hand; maar schoonzoon klonk nog erg snotterig door de telefoon.

De chef hier houdt stand ondanks hoesten en sputteren.

En ik? Tot nog toe geheel gezond!

Ik heb mijn goedkope nieuwe mobiel gehaald bij El-Giganten. Het ouwetje kon niet meer en ik wilde niet al te veel geld uitgeven aan een dure smartphone omdat ik via mijn werk over en iPhone heers. Maar die is voor werk (al mag ik er best op spelen :-)).

Ik had de telefoon de 3.januari in de uitverkoop gezien. 499 kronen koste hij, maar toen we in de winkel kwamen was hij nog verder afgeprijsd en nu te koop voor 299 kronen. Alleen.....hij was uitverkocht! Wij foeteren omdat we ervoor naar Kolding waren gereden tot het winkelmeisje zei dat er een nieuwe zending zou komen en ze nog eens 100 kronen van de prijs zou doen. Ik moest alvast100 kronen deponeren als borg en zou een sms krijgen als de nieuwe zending binnen was. 
Niks geen sms tot vandaag toe en we besloten om toch maar eens poolshoogte te gaan nemen in de winkel. Ja, ze hadden er een.....die ze al vanaf de 6.december hadden liggen ???!!...Ik moest nog 99 kronen betalen en dus heb ik nu een nieuw mobieltje voor....26 Euro in totaal!
Wat het is?: een Huawei.

En verder vandaag? Binnen blijven. Koud is het, echt koud....
Morgen gaat het stormen; aj, aj, en dat met die sneeuw.
Dat wordt bibberen!

Schooltijd

Het is weer tijd voor de leerlingen van de 9.klas om keuze te maken betreffende de gewenste vervolgopleiding. Niet voor ieder is deze keuze gemakkelijk of mogelijk.

De leerlingen op de Ryttergrøftvejens school hebben het in elk geval moeilijk hiermee. De meesten hebben nu al problemen met het naar school gaan, laat staan met het kiezen voor nog meer opleiding. Het zal echter toch moeten en ik help hen met het vinden van mogelijkheden.

De school ligt net buiten de bebouwde kom en ik knipte deze winterse foto's.

Vanmiddag reed ik naar Vejle om met een vriendin een cadeau te kopen voor andere vrienden waar we over 10 dagen zijn uitgenodigd op een feest.

Eerst even koffie drinken....

Nee, niet hier, maar bij "Oda".

De wegen zijn gelukkig redelijk sneeuwvrij....

Ik, als moeder, ben altijd bezorgd als dochter met dit weer via de kleine wegen van Fyn naar haar werk moet.

Dat hoeft nu niet want (bijna) de hele familie ligt met griep op bed.

Tja, dan hoeft er ook niet gekookt te worden.

Beterschap!

We blijven gewoon rijden!

Sneeuwvlokken komen vrimlende........

Het sneeuwde gisteren....

Die dag werkte ik in de stad en nam de foto uit het raam van het arbeidsbureau.

Vannacht sneeuwde het......

De hele dag bleef het sneeuwen..

Tot vier keer toe moest ik letterlijk de auto vrij graven.

Maar het verkeer ging gewoon door. Iedereen reed voorzichtig. De wereld was stil, want sneeuw legt een demper op alle geluiden.

Tegen etenstijd hield het op met sneeuwen.

Tja, toen reed ik toch weer uit. Het was immers koor-avond!

Dochter

Dochterlief was gisteren jarig en is vandaag gevierd.

Met koffie en gebak. 

De cup-cakes heeft Caroline gemaakt; 

de taart is een gezamelijk project.

En lèkker! Heerlijk!

En voor Oma: 

de mail is goed aangekomen....ook de tweede keer :-)

Sebastian dag :-)

Donker is het 's ochtends, pikke, pikke donker! Daarom blijf ik in het weekend lekker lang onder de wol.

Graag met een goed boek en het idéé dat niks moet en alles mag.

Maar vandaag zou "die Anne" komen met haar vriend Sebastian.

Anne, die anderhalf jaar geleden praktikant bij ons was. Die in Kiel woont en deens studeert. Anne, die onze studiereis naar Kiel tot een succes maakte. Die Anne die deze week een huisje had gehuurd in Harboøre en die ons op de terugreis graag wilde opzoeken.

Zo rond de middag en daarom hadden we voor een lunch gezorgd.

(Ik mag de foto op het blog zetten).

Het was gezellig en het bezoekje had best wat langer mogen duren, maar wij moesten om drie uur in Munkebo zijn en dat is een uur rijden hiervandaan. Eerst moesten we de zoon en kleinzoon ophalen in Odense.

Waarom naar Munkebo? Awel, Sebastian werd 1.jaar. Sebastian is het zoontje van de zus van mijn schoondochter. Hij heeft dus ook Bosnische wortels en in Bosnie wordt er een groot feest gegeven op de eerste verjaardag van het kind. Vraag me niet waarom? Niemand heeft een echte verklaring. Traditie, zegt men. Het kan natuurlijk zijn dat de kindersterfte hoog lag, vroeger, ooit....en dat men daarom wachtte met feestvieren tot het kind één jaar was......

Wij kwamen in ieder geval terecht op een feest waar 70 mensen waren uitgenodigd.

 Toespraakje, kindermuziek, overdadig buffet.

Taart en taartjes en de beste vriendin van de familie die een haarlokje afknipt om te bewaren.

Hier is de jarige.....Sebastian!

...en hier wacht Philip op zijn taartenaandeel.

De terugweg was inspannend: weer pikke-pikke donker, spiegelgladde wegen, in het midden van Fyn sneeuwde het hard; dichter bij de Lillebaelt maakte de sneeuw weer plaats voor gladheid......

Gelukkig zijn we goed thuisgekomen, want morgen wil ik naar de dochter. Die is vandaag jarig, maar ja....ik kan niet overal tegelijk zijn. Dus gaan wij haar morgen vieren! 

Nummertjes....

Zo af en toe komt er een regeltje in de wet dat in je voordeel werkt. Alle autos met hier gele, bij jullie grijze nummerplaten moeten pr.1.januari 2013 voorzien zijn van een CVR nummer (belastings registreringsnummer). En dat geeft mooi werk voor de firma.

Iedere dag ligt er weer werk te wachten.

Morgen moet de chef factureren, een werkje dat vaak blijft liggen (net als de boekhouding).

Dit jaar ziet er dus beter uit dan het vorige.....alleen al met betrekking op ons (lees zijn) humeur :-).

Boodschappen.

De kerst is opgegeten, de restjes ook en het was tijd voor gewone boodschappen.

Je weet wel, boter, kaas en eieren; tandpasta en schoonmaakmiddelen; meel en suiker.....en dan scheelt het een hoop om het bij de buren in Duitsland te halen.

Voor een winkelwagen vol betaalde ik daar 89,00 Euro; hier zou ik voor hetzelfde minstens 140,00 Euro moeten neertellen.

De auto reed daarom naar het zuiden, waar we de weg deelden met veel Duitsers die hier een vakantietje hebben gehouden in een van de vele weekendhuisjes die in DK rijkelijk te vinden zijn.

Hier een kijkje in mijn rommelige keuken, voordat alles weer op z'n plaats stond.

Voor vanavond hebben we een bioscoopbezoek gepland.

The Hobbit, in 3D. Ik heb gehoord dat je er dol van wordt, maar de ega wil zo graag (en krijgt niemand anders mee), dus ik heb me laten overhalen.......