Je hebt het toch gewoon gedaan...

Morgen is het moederdag...

Mijn zus heeft de plantjes in de bakken laten zetten.

Dat geven we samen...voor moederdag.

Ach, op cadeautjes komt het eigenlijk niet aan.

Meer op een diepe waardering voor mijn moeder.

Ze heeft het toch maar gedaan!

Vier kinderen opvoeden in haar eentje.

We zijn allemaal goed terecht gekomen; hebben allemaal zelf weer een familie geschapen.

Daarom hier een ode aan mijn moeder.

Voor moederdag:

Bedankt!

Websites.

Hier op m'n eigen website (blog) schrijf ik al een paar jaar en voel me redelijk zeker van het proces.

Anders is het met de website van het Lunakoor.

Die is natuurlijk ook helemaal van de grond af opgezet; er zitten geluidsfiles bij, zangteksten en noten....en al met al is het best wel veel werk om die site bij te houden.

Gelukkig heb ik een "backing-group" in de gedaante van man en zoon, maar ik ben toch ook wel eigenwijs genoeg om het eerst op allerlei manieren zelf te willen proberen.

Dat kost tijd en tijd is vaak vol van allerlei andere dingen.

Ach ja, het is allemaal weer geklaard; alleen ben ik nog niet tevreden over de totale layout.

Komt nog wel :-)

Ik doe er maar een foto bij van de havenkade.

Daar zijn ze ook nog lang niet klaar met werken.......

De scherpe kanten zijn eraf.

Ook hier in DK herdenkt men deze dagen de doden en viert men bevrijdingsdag.

70 Jaar geleden werd de vrede ondertekend.

Ik ben van "na de oorlog".

Niet eens zoveel jaren erna.

Mijn grootouders hadden alle vier de oorlog meegemaakt; mijn ouders ook.

Maar er werd niet veel over verteld. Er werd gezwegen; veel leed werd weggestopt; veel pijn was moeilijk te beschrijven.

Met het verstrijken der jaren werden de bevrijdingsfeesten steeds indrukwekkender. 

De pijn sleet; herinneringen vervaagden; oude strijd, haat, ruzies en verraad vervaagden.

Want oorlog brengt zeer veel menselijk leed met zich mee. Vrienden die geen vrienden bleken; geheimen en achterbaksheid; buren die je vijand werden.......

Wij hebben vrienden die uit ex-Joegoslavië komen.

Daar wordt zeer weinig gesproken over de oorlog; daar is de wond nog veel te rauw.

Misschien over 70 jaar....

De kinders

Gisteren de verjaardag van manlief (Far- zeggen de kinderen, Morfar zeggen die van Sandra, Farfar voor Jeffs zoontje).

Een lichte lunch...

De neefjes, even oud, waren tot voor kort elkaars rivalen....

Dit jaar, ouder en wijzer, konden ze elkaar spelletjes aanwijzen op de tablets..

...tot hun ouders vonden dat het welletjes was en ze nu maar eens naar buiten moesten.

Tja... de voetbal was plat, bliklopen is maar eventjes leuk...

maar dan:

Willen jullie helpen om de stenen rond het grasveld eruit te halen?

De achtertuin is een puinhoop op die moment.

Die moet helemaal opnieuw aangelegd worden....zucht.

De jongens hebben hard gewerkt!

De familie dreef zoetjes allemaal naar buiten en dochterlief wiedde het rozenperkje.

Na afloop hebben de heren pizza's gehaald.

Een leuke en gezellige dag hadden wij.

Jarige.

M'n lief was gisteren jarig.

Nu is hij net zo oud jong als ikke :-)

Hier in DK zeggen dat het weer op je verjaardag een afspiegeling is van hoe je afgelopen jaar verlopen is.

Nou, ik moet zeggen dat het gisteren een allegaartje was:

Van donkere dreigende wolken en een echt onweer..

met tot slot een lekker zonnetje..

Hier rijden we naar Vejle voor een etentje voor twee bij restaurant Flammen.

Vandaag komen de kinders en..en ?

Vandaag

Kijk Moetie, de gele bloemetjes, die ik ooit meenam uit de Willem 3 Laan steken hun kopjes weer op! 

ik moet ze wel temmen ieder jaar, anders overwoekeren ze de halve tuin, maar ze zorgen voor veel kleur.

En ik denk dan altijd weer even aan ons oude huis......

Een andere foto nam ik gisterenavond uit het raam van ons zanglokaal:

Dit is "Kastellet", een gedeelte van de stadswallen.

Achter deze wallen ligt het Østerstrand.....

Bij Jeff en Ivona

Een middagje op bezoek in Odense....
Bij Jeff en Ivona en Philip natuurlijk (maar die had geen tijd, want hij had een vriendje op bezoek :-) ).

Een kijkje door het keukenraam.

Jeff maakt het eten klaar.

De kamer.

Ivona en ik gingen nog even naar haar moeder.
Ach toch, die vreselijke chemobehandelingen!!
Van de eerste twee is ze vreselijk ziek geweest; ze moest zelfs opgenomen worden met veel te hoge infectiegetallen.
Drie dagen geleden kreeg ze nummer drie....
Na nummer vier komt er en scan;
laten we Godsnaam hopen dat het helpt!!