Daar zat ik dan..

Daar zat ik dan...

tussen al die andere opa's en oma's die waren uitgenodigd op de klassen-kerst-knip-dag.

Ik kwam een oud-collega tegen en een van "mijn" vroegere dagmoeders. Die hebben dus ook de eretitel van grootouder verworven.

Carls farfar (bedstefar) was er ook en plakte ijverig mee.

Een paar meter slingers hebben we gemaakt; we knipten roze varkentjes en fabriceerden kræmmerhuse.

Om morgen de school mee te versieren als het kerstmarkt is.

Eerder op de dag was ik al in Kolding.

Folie afhalen bij de groothandel en etiketten afgeven bij een micro-brouwerij.

De chef vroeg of de ontvanger nog commentaar had, maar daar had hij geen tijd voor, denk ik. Hij stond met zijn voeten in het water! Waarschijnlijk ergens iets fout gegaan in het proces...

Later heeft hij overigens gemaild dat de etiketten fantastisch waren en wij een goede service hadden. (smiley).

Toen nog even naar Odense gereden met een korf met adventscadeautjes  (dat is in plaats van schoen zetten in NL).

Philip schreef zijn verlanglijstje:

Thuisgekomen heb ik me samen met de eega nog even over de navigatie-cursus gebogen.

Jeetje, da's vrij moeilijk hoor!

Behoudende koers, varende koers en sturende koers berekenen via  kompas, stroom en wind gegevens.

Ik waste drie wassen, verschoonde het bed en schrobde de badkamer.

En tussendoor moest ik nog even een correctie naar mijn werk sturen, anders konden die niet verder met het jaarrapport.

Dat was mijn vrije dag!

Goed besteed, nietwaar?!

Even helpen..

Een drukke week tot nu toe.

Het is - op m'n werk -: zou je even kunnen helpen, bijspringen, een extra klusje opknappen, een paar gesprekken overnemen, even langs de produktionsskole, de jeugdzorg.

Voor het Luna-koor: de website, wil je het programma erin zetten, geluidsfiles erbij, noten en tekst...

Wil je mee naar de conferentie vanmiddag? Belangrijk!

Pfffft....

Ik zit!

Morgen een "vrije" dag.

Dan ga ik kerstversiersels knippen in de nul-de klas - bij Carl.

Met andere oma's en opa's.

Ik ga samen met Peters vader, bedstefar (= grootvader).

En 's middags even het bedrijf in.

Dan naar Jeff, Ivona en Philip - de adventskalender afgeven.

Pfffft....

De conferentie was op de technische (hoge)school in Kolding.

De koks onder opleiding hadden voor heerlijk eten gezorgd:

Het voorgerecht. (in rode bieten gemarineerde zalm).

Héérlijk.

Het hoofdgerecht bestond uit een bord vol heerlijke hapjes!

De kelners in spe zorgden voor het serveren en toen een jonge knul mijn glas van tafel pakte gleed het dienblad met wel 10 glazen uit z'n hand de grond op net achter mijn rug.

Retteketetteketet!

Tja...alle begin is moeilijk.

Witte wind.

Ja, daar sta je dan ineens met beide voeten in de winterse sneeuw.

Ik haalde de broodjes vanochtend, lopend.

Wat 'n wind....het voelde aan als min 15!

De eega spijt dat hij z'n handschoenen niet aan had.

De bovenste foto is na de middag genomen; toen de wind iets afnam.

Ach ja, gelukkig hoefden we geen sneeuw te ruimen...alles is weggewaaid.

En wij zijn het grootste deel van de dag maar binnen gebleven.

Het was "so-wie-so" een werk-weekend.

Gisteren van tien tot vijf....snijden, knippen, slissen, stapelen...

Vandaag van tien tot twaalf....snijden, knippen, slissen, stapelen...

Daarna maar vlug wat extra brandstof gekocht, er wordt 10 graden vorst voorspeld. 't Zal wel meevallen....

En vanmiddag hebben we ons met z'n tweeën over de zee-navigatie gebogen. Het is helemaal niet zo gemakkelijk om een koers te berekenen als je rekening moet houden met stroom en windafwijkingen. Met z'n tweeën zie je beter hoe het moet.

Hij had wel erg veel opgaven!

En voor ik er erg in heb is het weekend weer voorbij!

Gisterenavond waren we even bij Sandra's, waar Carl zijn verlanglijstje voor kerstmis schreef:

Knap hoor, zelf geschreven; hij zit pas in de 0-de klas.

(Jaaa, die ze vroeger kleuterklas noemden). 

Dochterlief zag er pips en moe uit. Dunnetjes. 

 Gewoon gestrest.

Te veel werk op school; bezig met een vervolgstudie; een huis met drie kinderen en beetje (veel) perfectionist...

Moeders maakt zich zorgen. (doen moeders dat niet altijd?).

Natuurlijk

In Noord Jutland, in Lille Vildmose, worden vandaag 5 elanden uitgezet.

Om toeristen te trekken én om de natuur in bedwang te houden. Tot nu toe zorgden mensenhanden (en herten) ervoor om dit moeras- gebied te temmen. 

Dat wordt nu aan de dieren overgelaten.

Als het project lukt komen er zeven elanden meer.

In de wateren van de Lillebælt (de kleine Belt) hier bij ons is het grootste bestand van bruinvissen (marsvin heten ze hier) te vinden.

Bruinvissen zijn walvissen.

Ze zijn hier in grote getale vanwege de vegetatie op de bodem en de verscheidenheid ervan.

En bij de haven en wateren rondom Taulov/Skærbæk zijn een paar dolfijnen te vinden.

Het is maar dat u het weet...

Versleten.

Via mijn werk zit ik in het "Rehabiliteringsteam", waar een advies wordt gegeven over het toekennen van vroegtijdig pensioen, een ressourceverloop of een mogelijke flex-baan.

Gisteren kwam er een 20 jarige jonge man met een BMI van 10!!!

Hij woog 25 kilo.

Hij was psychisch ziek al vanaf zijn twaalfde jaar.

Welbespraakt, weloverwogen en heel rustig.

Vreselijk om dat aan te zien; 

de fysiotherapeute moest erbij huilen.

Vandaag is hij weer opgenomen......

voor de zoveelste keer...

Een ander verhaal is de rug van de chef.

Artrose.

Versleten rug.

De onderste ruggenwervel is vergroeid met het staartbeentje, de drie wervels daarboven zijn versleten.

Pijnlijk is dat, artrose!

Hij zit onder de pijnstillers momenteel.

Morgen kan hij naar de fysiotherapie; daar zal hij een aantal? behandelingen krijgen.

We hopen maar dat er iets verlichting komt.

Donker en licht.

Mørk er november og løvfaldet slut

Vandet begynder at fryse

Lyset fra solen og blomstrene brudt

Da må vort hjerte selv lyse

Synge vil vi legen er magt

Mere end beregning, forstand og foragt

Værn mod det sorte og tomme

Om der svæver dødelig dræ

Vil vi dog elske og plante et træ

Frugter kan uspået komme

Donker is november en het bladverlies ten einde

Het water begint te bevriezen

Het licht van de zon en de bloemen verbroken

Dan moet ons hart zelf op lichten

Zingen willen we, het spel is de macht

meer dan berekening, verstand en veracht

Bescherming tegen het zwarte en lege

Rond om zweeft stervend blad

We willen toch liefhebben en een boom planten

waaraan onverwacht vruchten komen.

En het leven gaat verder....

Vandaag kwamen Jeff en Philip op bezoek. Ivona had zodoende het huis (en haar verkoudheid)alleen.

We besloten om naar het Økolarium in Vejle te rijden.

En dat was een goede keus volgens Philip - en Jeff.

Toen we binnen kwamen kregen we meelwormen aangeboden.

Dat wordt de proteinekuur van de toekomst, wordt er voorspeld.

mmm....ze waren knapperig en best te eten.

En daarna gingen we dan onder de grond en ook "het riool" in.

Hier zie je de onderkant van paddenstoelen en zwammen....wat een lange sporen hebben die!

Je loopt langs boomwortels, voelt hoe zacht een mollenvelletje is. Je ziet waar het vuile water naar toe loopt en hoe het riool wordt schoongemaakt. Je ziet de ratten knabbelen en kunt regenwormen voelen.

Je kunt kijken welke bladeren en vruchten bij welke boom horen, je kunt het vuilnis sorteren en kijken wat her-gebruikt kan worden en wat naar de verbrandingscentrale gaat.

Je kunt er nog veeeel meer.

We klommen weer omhoog uit het riool en kwamen in de  technologie van de ruimtevaart terecht.

Hier kon je een raket omhoog sturen...

Zien hoe een ruimtepak er uit ziet en met een magnetische arm werken.

Boven was er ook nog een hele verdieping med recycle producten...van hele kinderkamers tot kleding van...ja, noem maar op.

Wij hebben ons heel goed vermaakt.

De chef ging niet mee (hij heeft nog zo'n last van z'n rug) maar maakte intussen huiswerk voor zijn navigatie-cursus.

Een halve pelikaan?

"Het waait een halve pelikaan", zeggen ze hier.

Welke scala zou er mee bedoeld worden?

...nou, wij zitten niet in de gevarenhoek.

Wel veel wind, maar daar zijn we aan gewend.

Het bootje ligt op het droge...

 ...verstopt tussen al die grote jachten.

Daarachter ligt een enorme zout-berg.

Het moest eens gaan vriezen!

(we zitten nog steeds op 11 graden).