Mannenverkoudheid.

Daar hebben vrouwen geen verstand van!

Verkouden zijn is voor mannen véél erger dan voor vrouwen!

Maar dat wisten jullie vast wel.

De chef voelt zich "lamlendig" en heeft de dag doorgebracht met van de bank naar de stoel te verhuizen en omgekeerd.

Ik pers maar wat sinaasappelen met citroenen. 

Baat het niet dan schaadt het ook niet.

Meer krijgt hij toch niet weg vandaag.

Hopelijk gaat het morgen beter...

Het weer hier is niet om over naar huis te schrijven.

Bewolkt en regenachtig en hoogstens 20 graden.

Ik deed de boekhouding.

Met de "Tour" op de achtergrond.

(ik volg niet echt mee met de Tour de France, maar kijk graag naar de mooie omgeving).

Ziezo, is de boekhouding ook weer in orde!

Gisteren was Philip hier met z'n vader.

De twee mannen gingen nog even naar de boot om wat te klussen en hebben daarna een eind gevaren...

De haven uit, dwars over de Lillebælt en weer terug.

 (Jeff maakte de foto).

Philip en ik gingen naar Madsby...

Tent-concert

Het concert met Peter Belli was gisterenavond in de feesttent bij de haven.

Wij hadden het concert mét diner bestelt.

Het 6.Juli menu: 

Gebraden kip, nieuwe aardappeltjes, komkommersalade, chips (echt waar, dat hoort erbij) en saus (geen sauce - maar Deense bruine saus).

Als dessert:

Jordbær med fløde.

Hoe kan het ook anders ?!

Het was een leuk concert.

We zaten tegenover een van mijn koor-vriendinnen en haar vriend.

Gezellig.

De regen kon de pret niet drukken.

Het was warm in de tent.

Na afloop maakte ik nog een foto van de haven, die er zó uitzag toen we naar buiten kwamen.

Hier is het kwart over elf 's avonds.

En het was droog.

Stapelen.

De boekenkast uitgeruimd.

En de servieskast.

En die kast met al die fotoalbums.

Waar ook de tafelkleden lagen.

Toen nog de "knutselkast".

Oh ik was de kop en schotels vergeten.

En die glazen karaffen.

Een koffer vol wijnflessen.

Dozen met spelletjes.

Wat heb ik toch een hoop spullen....Zucht!

De kamer moet leeg...

We schilderen nog steeds...

De zesde juli.

De vijfde en zesde juli zijn de feestdagen van Fredericia.

Traditioneel.

Met vlaggen, muziek en soldaten.

Want de aanleiding is het veroveren van één slag in 1864.

Maar wie z'n overwinningen niet viert....!

Dat doen we hier dus.

Met soldaten in oude uniformen. 

Met het wisselen van de wacht.

Met kanonschoten 's morgens vroeg.

Met soldatenkampen achter de stadswallen.

Met burgers in oude klederdracht. 

Met een fakkeloptocht de avond van de vijfde juli.

Tjonge wat was het pokkenweer net voordat de fakkeltocht begon. Veel mensen bleven thuis, helaas. Wij ook.

Maar kleine Carl heeft de hele tocht meegelopen!

Het bleef droog.

Vandaag waait het met stormsterkte.

Vandaag was ik er wel.

Dan gaat eerst de treurmars door de straten tot aan Trinitatiskerk waar vele soldaten begraven zijn.

Daarna terug met de overwinningsmars.

Groot en klein komt kijken.

Tijdens de treurmars lopen de soldaten niet in gelederen. Hun ogen zijn neergeslagen en er worden treurmarsen gespeeld.

Nu moeten ze toch op de terugweg zijn. Wanneer komen ze?

De eerste mensen lopen vóór de stoet. 

Daar komt de muziek aan!

Er zijn diverse muziekkorpsen. En natuurlijk soldaten.

Wat waren er dit jaar veel uitgezonden soldaten bij. 

Droevig dat er zovele in oorlog zijn.

De 6.Juli garde was er ook.

Nu wordt de overwinningsmars gespeeld en alle soldaten lopen in de maat.

De paarden trekken een van de kanonnen.

Van boven af kun je alles goed zien.

Het waait nog steeds flink.

Ik denk dat m'n was droog is.

Hier wordt gewerkt.

Later deze maand wordt de vloer van de kamer geslepen en gelakt.

We rekenen erop dat de vloerenslijper een soort stofzuigerzak achter het slijpgevalletje heeft, zodat het meevalt met stof.

We zijn in elk geval begonnen met het verven van de muren en het houtwerk.

De voorste kamer is klaar, de zitkamer.

Vandaag hebben we de helft van de eetkamer gehad,

Dochter en ik.

De chef werkte, zette weer eens een keer het bootje in het water,  haalde nieuwe autobanden en was hier thuis niet zo'n grote hulp.

Maar wij vrouwen kunnen er wat van!

(Ik ben best wel moe. Muren verven houdt ook in dat de kasten leeggeruimd moeten worden anders kun je ze niet verplaatsen. En dan natuurlijk ook weer ingeruimd moeten!)

Regenbuien.

Tegen de avond knapt het op. Dan blijven de buien weg.

Maar overdag zijn er geregeld die hevige regenbuien afgewisseld met zon. Omdat het waait blijven de buien niet hangen.

Maar de juli-maand is niet goed begonnen.

Ik kocht een  koffertje bij Ikea.

Zo eentje dat als handbagage mee mag.

De chef en ik gaan later in de maand een aantal dagen naar Bornholm.

We vliegen van Billund naar Rønne met DAT (Danish Air Transport), die een goede zomeraanbieding hadden.

Vlugger en goedkoper dan met de auto, omdat je dan over twee tol-bruggen moet plus met de pont van Ystad naar Rønne.

Wij zijn op deze manier binnen twee uurtjes op Bornholm!

Daar hebben we een autootje gehuurd en we kunnen twee nachten slapen in het huisje dat Sandra heeft gehuurd.

De laatste nacht hebben we een hotelletje, waarna we weer naar huis vliegen.

En als we thuiskomen komt de "vloer-meneer".

Wij hebben parket in de eetkamer en hal. Dat moet geslepen worden en opnieuw gelakt (3 keer lakken, zegt de meneer).

Daarvoor moet de kamer leeggeruimd worden en als we dan toch bezig zijn moeten de muren ook maar gesausd worden.

Mijn dierbare dochter komt morgen helpen met schilderen; lief hè.

Krijgt ze van mij wat bessen-gelei mee; vandaag gemaakt.

Muziek met meer.

1960

Peter Koelewijn.

"Kom van dat dak af!"

Ik had in 1960 weinig benul van popmuziek.

Het werd geloof ik niet eens popmuziek genoemd.

Maar ik had een aantal jonge ooms en tantes die destijds in hun tienerjaren waren, posters van filmsterren aan de muur hingen, zwijmelden bij Elvis en natuurlijk fanatieke fans waren van Peter Koelewijn, toen die de muziekwereld binnenstormde.

Denemarken evenaart hier Nederland.

Hier heet hij Peter Belli ("en de wolven" - knipoog) en hij maakte ook rebelse muziek voor die tijd.

Peter Belli treedt overigens nog steeds op, zonder wolven.

Aanstaande zaterdag komt hij naar Fredericia, waar dan het 6.Juli jazz- en bluesfestival gehouden wordt.

Wie gaan er naar toe ?! Juist:

De man en ik.