Hammershus

Hammershus, de ruïnes van een eens zo grote onneembare vesting hadden ze bewaard tot ook wij op Bornholm waren.

Klimmen maar, want Hammerhus ligt hoog.

De Denen waren lange tijd de heersers over de Oostzee en Hammershus was, net als Kroonborg in het noorden van Sjælland een goed punt om de eventuele vijand in de gaten te houden.
Het werd ook gebruikt als gevangenis.

Gebouwd in het jaar 1200.

Verdediging van de Oostzee

Dat is een foto waard

Doorkijkje.

In een van de cellen werden Leonora Christina en Corfitz Ulfeldt in 1660 gevangen gehouden. Ze wisten na een jaar gevangenschap te ontsnappen door lakens aan elkaar te binden en op die manier de 70 meter hoge klip af te dalen.
De vrijheid duurde echter niet lang; na een paar dagen werden ze weer in hun cellen gezet. Je kunt namelijk niet zomaar van een eiland af.

Een eeuwenoude eik.

Even uitblazen; het was warm die dag.

Hammershus, je móet het gezien hebben als je op Bornholm bent.

Na een ijsje en wat drinken reden we naar het Opaalmeer.
Op Bornholm wordt graniet gewonnen.
Tegenwoordig niet zo veel meer, omdat het aan het duur is om te transporteren.
Een paar van de vroegere granietwinningen zijn prachtige meren geworden. Gevuld door regenwater, wat een voor aangename temperatuur en prachtige kleuren zorgt.
Vandaar de naam Opaalmeer.

Er is een zweefbaan gemaakt boven aan op de rotsen, waar je voor 20 Euro aangehaakt kunt worden om te eindigen in het water.
Dat deed Casper!
Je kon ook (daar aan de overkant) van de rotsen af het water in springen. 8 meter naar beneden!

Wij wandelden eromheen.
Wat een rotsen.

Nou eerst iets eten in Allinge en dan naar het strand.
Het Balka strand.

Het strand heeft héél fijn wit zand, vandaar de vele glasblazers op Bornholm.

Als avondeten weer een eenvoudige BBQ.
De jeugd wilde nog even spelen; voetballen, badminton, geitjes aaien. Dat kon allemaal; plaats genoeg rond het huisje, met grote weilanden en een wilde tuin vol frambozen en bessen.

De eetkamer. Er was ook een grote zitkamer.

....morgen nog een staartje aan Bornholm..

Bornholm.

Bornholm! Bornholm! Bornholm!

Du, min dejlige ferieø!

Bornholm! Bornholm! Bornholm!

Ved den herlige Østersø!

Mit Bornholm!

Dine pi'r er så kønne

li' fra Sandvig til Nexø og Rønne!

Bornholm! Bornholm! Bornholm!

Tak til ferieglæder min ven!

Bornholm! Vi vil mødes igen!

Nee, het is niet voor niets dat het eiland Bornholm "mijn heerlijk vakantie-eiland" wordt genoemd.

Want mooi is het. Met zijn akkers en korenvelden in het zuiden, de rotsen in het noorden, de heuvels in het midden, de brede zandstranden in het oosten, de pitoreske stadjes, de rust en dan al het water er-om-henen.

Het eiland is van oost naar west 40 kilometer lang en van noord naar zuid 30 kilometer breed.  Geen snelwegen, veel fietsroutes en het is dat stukje Denemarken dat de meeste zon-uren heeft.
Het ligt in de Oostzee, dichter bij Zweden dan bij Denemarken, maar het heeft honderd jaar geleden gedeclameerd dat het een Deens eiland is en wil blijven.
Het heeft een koel voorjaar, maar als de zon haar warmte afgeeft, blijft de warmte vanwege de rotsen lang hangen en het is er meestal nog lekker warm in de herfst.

Wij arriveerden rond het middagsuur en werden meteen getrakteerd op een heerlijke lunch in Svaneke. De chef had immers een tegoedbon voor z'n verjaardag gekregen voor het smørrebrød dat "Sol over Gudhjem" heet.

Daarna keken we rond in Svaneke, het meest charmante kleine stadje van het land.

Toen naar het huisje dat Sandra gehuurd had. Een klein boerderijtje (vroeger van een keuterboer) dat nu als zomerhuis verhuurd werd.

Net buiten het plaatsje Østermarie; in het groen, in de stilte....

Dit was onze slaapkamer.

Later op de middag reden we naar de Paradisbakker, de Paradijsheuvels.

Daar in het bos lag één van de zogenoemde Rokkestenen. Een groot granietblok (8 ton), dat naar beneden gerold is en dat op ongelijke bodem is beland en daardoor iets kan bewegen.

Uitgewandeld reden we naar "huis" waar we wat groente en vlees op de BBQ legden voor en simpel avondeten.

Want we wilden graag de echte zon in de zee zien zakken in het plaatsje Gudhjem.

Morgen meer...

Blog via tablet

Het is gewoon onmogelijk om te bloggen op mijn tablet. Offe,  schrijven gaat wel, maar foto's,  nee dat gaat niet.
Enfin,  we zijn weer thuis na vier dagen Bornholm en het zijn me toch heerlijke dagen geweest!
Sandra en Peter hadden een leuk huis gehuurd voor de hele week,  waar wij twee nachten sliepen. Op het boerenland,  een klein boerderijtje.
We hebben het reuze gezellig gehad.
En wat een mooi weer!!
Bornholm is een prachtig eiland met een grote diversiteit in terrein. Het zuiden vlakke kleigrond,  goed voor akkerbouw. De oostkust net prachtige grote zandstranden. Het noorden en vooral noordwest met klippen van graniet. Met bos en watervallen,  met zee en meren, met bos en heide. Zo mooi.
Ik was er nog nooit geweest. Het eiland ligt in de Oostzee en je vaart erheen vanaf Kopenhagen,  Ystad in Zweden of vanuit Polen.
Wij vlogen. We hadden tickets met pensionist korting.
Wat hebben we veel gezien,  wat hebben we lekker gegeten,  wat hebben we gelachen.

De foto's komen later,  als ik de computer weer kan gebruiken.
Op het moment staat hij op de vensterbank met een printer erop.

Mooi weertje, meneertje.

Warm bij jullie, zie ik.

Ik hoop dat jullie er niet al te veel last van hebben.

Hier is het gewoon mooi weer.

25 graden binnen en buiten.

M'n liefje wat wil je nog meer...

Even afkoelen op het water?!

En dan de bloemetjes water geven bij Sandra.

Leuk in de stad; er zijn veel toeristen.

Een mengelmoes van talen....

What's in a name?!

Ja, sorry hoor, maar de Engelse uitdrukking past het beste.

What's in a name...

Mijn naam baart namelijk vaak kleine probleempjes en schept verwarring.

We gingen even naar de stad om een korte broek voor de man te kopen en dronken een ice-tea/coffee bij Starbucks.

Daar schrijven ze je naam op zo'n plastic beker, zodat ze je kunnen oproepen als de thee/koffie klaar is.

"En U heet?":  "Uh..schrijf maar Dorin". Als ik zeg dat het met ie is dan zeggen de Denen steevast Do-ri-jèn. Dan maak ik het hen gemakkelijker door de e weg te laten.

De thee is klaar. Er wordt geroepen: "Darin".

Een ander probleem waar ik rekening mee moet houden is dat er op alle officiële papieren hier geen Dorien staat, maar Theodora.

Bij de dokter,  bij de gemeente, bij de bank en noem maar op ben ik eraan gewend om zo genoemd te worden. Maar we hebben hier : MobilePay. Dan maak je via je telefoon geld over naar een ander.

En degenen die mij Dorien noemen snappen er niets van dat er door ene Theodora geld naar hun rekening wordt overgemaakt.

Dan maar met behulp van foto's

Allé zeg, nu ben ik flink verkouden geworden.

Zou de eega mij hebben aangestoken??

Je kunt in de stad zien dat het vakantietijd is.

Het centrum was gewoon leeg gisteren en daarom reden we even naar het Storcenter in Kolding.

Daar ligt onder andere een - goed gekopieerd - Amerikaans café/cafetaria uit de 50'er jaren.

Met platenhoezen van Elvis, Audrey Hepburn, Ricky Valens aan de muur. 

Met fantastische milkshakes (die smaken zoals een milkshake hoort te smaken!)

Thuisgekomen werkten we nog even; we drukten affiches en toen de zon doorkwam fietsten we naar de stad, waar we heerlijke koffie met gebak kochten bij Mair's.

Dus: voorlopig geen kalorien meer voor mij!

Je kon nog lekker buiten zitten (wel met een trui aan).

Vandaag reden we al vroeg naar Silkeborg, waar een marktje was.

Ze hebben hier normaal spullen van vrij hoge kwaliteit.

Ik kocht er een blouse (Masai) , een goed t-shirt en een broek voor alles bij elkaar 12 Euro. De broek past niet, maar die geef ik aan Sandra. Merkkleding!

Nog even een rondje lopen langs een van de meren..

Hier liggen de rondvaartboten.

Maar wij wilden gaan varen met ons eigen bootje.

Helaas begon het te regenen en het is net pas opgehouden.

Thuisgekomen kroop ik in m'n stoel met een boek, maar van lezen kwam niet veel. Ik heb minstens een uur geslapen...

Ik hoop maar dat ik de verkoudheid in bedwang kan houden.

De weersvoorspelling voor morgen is niet beter, maar vanaf woensdag zou het beter worden.

Laat ik daar dan maar op hopen.

Oplossingen.

Moet je zien hoe ik hier zit...

.... met de computer op de workmate.

Dat komt omdat de meeste meubels al naar de voorkamer verhuisd zijn. Die meubels waren te zwaar voor ons om te tillen, dus Peter kwam gisteren, net voor de vakantie, even helpen.

Het ziet er hier maar merkwaardig uit.

De grote tafel, het bureau, de meeste kasten staan in de voorkamer.

We moeten nog de servieskast uitruimen en verplaatsen en de ladenkast waar de printer opstaat (en de router niet te vergeten).

De hal klinkt hol; die is leeg. Zelfs de mieren hebben het schip verlaten.

Donderdag vliegen wij voor een laaang weekend naar Bornholm en als we thuiskomen komt de vloeren- meneer.

De kinders zijn nu allemaal op vakantie.

De auto's staan hier.

We hebben hier een heel wagenpark!