Onder een geluksster geboren.

Dat denk ik vaak. Hoe gelukkig is de mens die op ons plekje hier geboren is. Ik zie vreselijke beelden voorbijkomen over Aleppo.

Je zal er maar wonen. Of daar waar armoe, corruptie en verval dagelijks om de hoek kijken.

Hoe gelukkig is een volk dan dat slechts klaagt over langzaam internet of hondenpoep op straat.

Onze glazen zijn over het algemeen halfvol - nooit leeg.

Het voelt vaak alsof ik onder een gelukssterretje geboren ben....

Ik dacht eraan omdat het gisteren Sancta Lucia-dag was.

Lucia, die licht in de duisternis brengt.

Wij hadden gisterenavond ons "Julefrokost" met de vrouwen van het koor. Altijd weer gezellig.

Natuurlijk met het pakjesspel tot slot.

Overvloed....maar een lichtpunt in de donkere dagen voor kerst.

Zielig?

Daar staat hij dan een beetje zielig te wezen.

Twee weken geleden door Peter gekapt in het bos.

Zonder voet en nog zonder versiersels.

"Ach, was ik maar in Nederland! Dan stond ik allang in de huiskamer", hoor ik hem zuchten.

Tja, dat gebeurt hier niet.

Netjes wachten tot kort voor kerstavond.

Veel mensen zetten de boom pas op "Lille-Juleaften", de avond vóór kerstavond (de 23.ste dus).

De boom moet schitteren op kerstavond. Dan komen er echte kaarsjes in, de boom wordt naar het midden van de kamer verschoven en dan wordt er om de boom gedanst.

De hier gelegerde soldaten dansten begin december om de boom voor het raadhuis. In hun rode trainingspakken met kerstmutsen op.

Deze en volgende week worden de meeste bomen verkocht.

Dus boom, na het volgend weekend mag je naar binnen.

 Daartegenover staat dat je tot na Nieuwjaar mag blijven staan.

Juletræet

De dennenboom : van Hans Christiaan Andersen

Juletur - kerst uitje

Het is echt een traditie geworden, ons jaarlijkse kerst-uitgaans-dagje met de kleinkinderen.

Vorige week (eigenlijk het hele weekend) waren de jongsten hier, gisteren namen we Caroline en Casper mee naar Odense (hun keuze).

Daar was het kerstmarkt in het Hans Christiaan Andersens kwartier.

Ze wilden ook graag naar het museum dat daar ligt: "een museum hoort erbij, mormor". (De vorige jaren hebben we Aros en Moesgaard in Aarhus bezocht).

HC Andersens museum is veel kleiner en, als ik het mag zeggen, ook saaier. Ze gaan een heel nieuw bouwen, weet ik, met sprookjestuin en veel meer. Mijn schoonzoon werkt mee aan het project :-)

Enfin, na afloop dronken we warme chocolademelk en aten "æbleskiver" in La Gayole...

...waar een licht gekleed "nissepige" optrad.

Toen moesten er nog wat kerstcadeautjes gekocht worden.

Caroline en ik doken Magasins parfumafdeling in , waar de heren snel genoeg van kregen.

Zij gingen naar HJ Hansen en kochten truffels voor de kerstgans.

De kleinkinderen plaagden hun morfar met het feit dat hij zich zo slecht geschoren had en vonden een barbershop..

..waar hij kundig onderhanden werd genomen.

Wij keken rond en kochten nog wat in Brandts Passage..

 ..en besloten toen om naar de film: "Fantastische wezens" (fantastic beasts) te gaan.

De film speelt in de tijd vóór Harry Potter en was best leuk.

In 3D, dus er moesten ook brillen bij.

Na afloop was het rennen naar restaurant Flammen, waar de chef een tafel had gereserveerd.

Een gezellig dagje voor ons alle vier.

Een heerlijk dagje, al zeg ik het zelf!

Tja...deze mormor is het kleinst nu..

...en die morfar maakt onscherpe foto's!

Huis-dingen.

Het is net alsof de dagen in december vlugger voorbij gaan dan anders. En elke keer als ik/wij andere plannen hebben, komen er klanten, relaties en bezoek.

De plannen voor vandaag - om een aantal kerstcadeau's te kopen - worden weer uitgesteld.

Ook een beetje m'n eigen schuld omdat ik zo nodig aan de appel - inmaak - productie moest.

Ondanks appelmoes, appeltaart en appelflappen staan er nog drie flinke dozen met appels in de kas en daar komen de muizen op af! Of misschien was het zelfs een rat die langs m'n benen schoot.

Brrr.

De rattenvanger zal er niks aan doen zolang al die appels daar staan. En de muizen/rattenval laten ze steenkoud links liggen.

Dus ik maak van-alles-en-nog-wat van die appels.

Weer vier liter appelgelei kwam er uit.

Ik maakte twee flinke potten met appel-chutney, en vijf potten appeljam.

Appelmoes staat er nog in de diepvries.
Ik heb net weer een enorme zak weggegeven (veel mensen willen ze niet eens; die hebben zelf genoeg of geen zin in het verwerken).

Na al dat koken plakte de keuken weer ... schoonmaken dus.

En dan is er nog strijkgoed...

De dagen voelen ook zo kort.
Zon op : 20 voor negen.
Zon onder : tien voor vier.
Het enige voordeel is dat het stof en de spinnenwebben 
niet goed te zien zijn.

Afblijven!

December en aan de lijn denken, da's een moeilijke combinatie. 

Dat donkere decemberweer vráágt om thee met een koekje.

We eten wat zwaardere kost misschien..

Zult en haring op het brood.

Verleidelijke kerststol.

Speculaas en marsepein...

Tot nu toe ben ik vrij standvastig.

Ik hou me aan de mandarijntjes.

Een stuk of vijf amandelen...

(en een koekje bij de thee)

Maar dan komt er een zakenrelatie ...

..met zoiets!

Ik heb de doos opgeborgen in het voorraadhok.

Tot kerstmis.

Licht vandaag

Volop zon vandaag. Bij ons en ook bij jullie heb ik gehoord.

Philip en ik gingen "tour de Østerstrand"; Carl wilde niet mee.

Altijd weer mooi; de Lillebælt.

Een jas om in te kunnen groeien; zonder voortanden en met een dikke wollen muts :-)

Kijk ze zitten, de meeuwen.

Er is weer van alles aangespoeld.

Van boven op de wallen kijk je neer op de ijverige sporters.

De tweede kaars kan aan.

Bordspel anno 2016.

Minder dan een jaar geleden zaten we rond de tafel en speelden Ganzenbord. Of Pinochio, Mens-erger-je-niet, of een paardenwedloop.

Nu spelen de neefjes Minecraft.

Wel samen, maar ieder op hun eigen tablet.

Carl bouwt een huis in dezelfde wereld als Philip.

Het is een heel spannende wereld, want ik kreeg ze er bijna niet van losgemaakt.

Er wordt volop gecommuniceerd, dat wel.

De moderne manier van samen-spel, zullen we maar zeggen.

"Jongens, kom eens eventjes pepernoten bakken..."

Dat ging niet van harte...

De vanillekransjes bakten de chef en ik :-)

Het deeg door de vleesmolen..

..op de bakplaat...

..en de koekdoos in.

Genoeg voor laaaange tijd.

Om half drie gingen we naar de bioscoop.

"Trolls".

Met popcorn en slush ice (zoals het hoort).

Maar op de terugweg fantaseerden ze alweer over hun volgende trekje in Minecraft.