Weinig beweging

Heb jij dat ook wel eens? Dat je niet kunt slapen?

Het is nu drie uur 's nachts en ik heb nog geen oog dicht gedaan.

Hoe dat komt wijt ik aan het feit dat het gewoonweg een heel druk (en gezellig) weekend was.

Maar er zat erg weinig lichaamsbeweging in.

Zaterdag gingen we naar de 60 jarige verjaardag van een van mijn vriendinnen.

Feest vanaf half één 's middags.

En als je de Deense feesten kent dan zit daar niet veel meer beweging in dan af en toe opstaan om je bordje vol te laden aan het buffet en weer naar je plaatsje terug te wandelen.

Het eten was heerlijk; het gezelschap leuk en interessant; de speeches en sketches leuk, maar een mens zit daar maar te zitten.

Tot half negen 's avonds.

Had ik toen maar een rondje gewandeld....maar eh.. donker en koud..en best wel moe van al dat sociale geklets....plofte ik in de luie stoel voor de tv.

Zondag reden we naar Odense. De chef har een heerlijke

"rullepølse" gemaakt en de helft daarvan was voor het zoontje gereserveerd. Die op zijn beurt weer trakteerde op een lunch en dan ben je zo alweer een paar uurtjes verder.

's Middags waren we uitgenodigd bij            Danielle en familie.

Een Nederlands gezinnetje dat tien jaar geleden naar DK is gekomen en een paar maanden geleden hier in de stad is komen wonen. Zij had een appeltaart gebakken en zo zaten we weer een paar uurtjes aan de thee/koffie te ouwehoeren in Nederlands/Deens.

Even thuis een hapje eten en dan hup naar Sandra, die met de avondkoffie wachtte. Even horen hoe het was gegaan met haar nieuwe baan op de school vlakbij en met de baan waar Peter voor op sollicitatiegesprek geweest was.

En zo werd het elf uur.... en we waren best moe..

Nog even een ditje en een datje en dan naar bed, want morgen (vandaag) loopt de wekker weer op de gewone tijd af.

En nu kan ik dus niet slapen....

Morgen (vandaag dus) zet ik de kerststal op.

En de boom krijgt z'n voet.

Misschien doe ik een middagdutje, ook al ben ik daar niet goed in.

Ach, een nachtje minder slapen, daar komt een mens wel overheen.

Ik ga een flinke wandeling maken...morgen.....voor alle zekerheid.

Klejner.

Ongeveer een week vóór de kerst worden er klejner gebakken.

Het recept van klejner stamt nog uit de middeleeuwen en rond de kerstdagen worden ze (nog steeds) gebakken in heel Scandinavië.

Nee, niet in de oven, maar gebakken in olie.

Wij bakten ze vandaag omdat het een stille dag op de zaak was.

Een aantal orders zijn nog niet bevestigd en dat geeft voldoende lucht om te bakken - in olie - en daarna de keuken een beurt te geven.

En toen gingen we gewoon naar de film.

Om half vijf vanmiddag.

We zagen een merkwaardige, ontroerende, trieste en komische film, die in Cannes de filmcriticus-prijs gewonnen heeft.

De film zat in het bioscoop-pakket.

De kerstboom? Die staat nog steeds niet binnen.

Donderdag komen Sandra en de kinderen helpen om hem op te tuigen. De dag vóór Lillejuleaften, zoals ik eerder schreef.

Onder een geluksster geboren.

Dat denk ik vaak. Hoe gelukkig is de mens die op ons plekje hier geboren is. Ik zie vreselijke beelden voorbijkomen over Aleppo.

Je zal er maar wonen. Of daar waar armoe, corruptie en verval dagelijks om de hoek kijken.

Hoe gelukkig is een volk dan dat slechts klaagt over langzaam internet of hondenpoep op straat.

Onze glazen zijn over het algemeen halfvol - nooit leeg.

Het voelt vaak alsof ik onder een gelukssterretje geboren ben....

Ik dacht eraan omdat het gisteren Sancta Lucia-dag was.

Lucia, die licht in de duisternis brengt.

Wij hadden gisterenavond ons "Julefrokost" met de vrouwen van het koor. Altijd weer gezellig.

Natuurlijk met het pakjesspel tot slot.

Overvloed....maar een lichtpunt in de donkere dagen voor kerst.

Zielig?

Daar staat hij dan een beetje zielig te wezen.

Twee weken geleden door Peter gekapt in het bos.

Zonder voet en nog zonder versiersels.

"Ach, was ik maar in Nederland! Dan stond ik allang in de huiskamer", hoor ik hem zuchten.

Tja, dat gebeurt hier niet.

Netjes wachten tot kort voor kerstavond.

Veel mensen zetten de boom pas op "Lille-Juleaften", de avond vóór kerstavond (de 23.ste dus).

De boom moet schitteren op kerstavond. Dan komen er echte kaarsjes in, de boom wordt naar het midden van de kamer verschoven en dan wordt er om de boom gedanst.

De hier gelegerde soldaten dansten begin december om de boom voor het raadhuis. In hun rode trainingspakken met kerstmutsen op.

Deze en volgende week worden de meeste bomen verkocht.

Dus boom, na het volgend weekend mag je naar binnen.

 Daartegenover staat dat je tot na Nieuwjaar mag blijven staan.

Juletræet

De dennenboom : van Hans Christiaan Andersen

Juletur - kerst uitje

Het is echt een traditie geworden, ons jaarlijkse kerst-uitgaans-dagje met de kleinkinderen.

Vorige week (eigenlijk het hele weekend) waren de jongsten hier, gisteren namen we Caroline en Casper mee naar Odense (hun keuze).

Daar was het kerstmarkt in het Hans Christiaan Andersens kwartier.

Ze wilden ook graag naar het museum dat daar ligt: "een museum hoort erbij, mormor". (De vorige jaren hebben we Aros en Moesgaard in Aarhus bezocht).

HC Andersens museum is veel kleiner en, als ik het mag zeggen, ook saaier. Ze gaan een heel nieuw bouwen, weet ik, met sprookjestuin en veel meer. Mijn schoonzoon werkt mee aan het project :-)

Enfin, na afloop dronken we warme chocolademelk en aten "æbleskiver" in La Gayole...

...waar een licht gekleed "nissepige" optrad.

Toen moesten er nog wat kerstcadeautjes gekocht worden.

Caroline en ik doken Magasins parfumafdeling in , waar de heren snel genoeg van kregen.

Zij gingen naar HJ Hansen en kochten truffels voor de kerstgans.

De kleinkinderen plaagden hun morfar met het feit dat hij zich zo slecht geschoren had en vonden een barbershop..

..waar hij kundig onderhanden werd genomen.

Wij keken rond en kochten nog wat in Brandts Passage..

 ..en besloten toen om naar de film: "Fantastische wezens" (fantastic beasts) te gaan.

De film speelt in de tijd vóór Harry Potter en was best leuk.

In 3D, dus er moesten ook brillen bij.

Na afloop was het rennen naar restaurant Flammen, waar de chef een tafel had gereserveerd.

Een gezellig dagje voor ons alle vier.

Een heerlijk dagje, al zeg ik het zelf!

Tja...deze mormor is het kleinst nu..

...en die morfar maakt onscherpe foto's!

Huis-dingen.

Het is net alsof de dagen in december vlugger voorbij gaan dan anders. En elke keer als ik/wij andere plannen hebben, komen er klanten, relaties en bezoek.

De plannen voor vandaag - om een aantal kerstcadeau's te kopen - worden weer uitgesteld.

Ook een beetje m'n eigen schuld omdat ik zo nodig aan de appel - inmaak - productie moest.

Ondanks appelmoes, appeltaart en appelflappen staan er nog drie flinke dozen met appels in de kas en daar komen de muizen op af! Of misschien was het zelfs een rat die langs m'n benen schoot.

Brrr.

De rattenvanger zal er niks aan doen zolang al die appels daar staan. En de muizen/rattenval laten ze steenkoud links liggen.

Dus ik maak van-alles-en-nog-wat van die appels.

Weer vier liter appelgelei kwam er uit.

Ik maakte twee flinke potten met appel-chutney, en vijf potten appeljam.

Appelmoes staat er nog in de diepvries.
Ik heb net weer een enorme zak weggegeven (veel mensen willen ze niet eens; die hebben zelf genoeg of geen zin in het verwerken).

Na al dat koken plakte de keuken weer ... schoonmaken dus.

En dan is er nog strijkgoed...

De dagen voelen ook zo kort.
Zon op : 20 voor negen.
Zon onder : tien voor vier.
Het enige voordeel is dat het stof en de spinnenwebben 
niet goed te zien zijn.

Afblijven!

December en aan de lijn denken, da's een moeilijke combinatie. 

Dat donkere decemberweer vráágt om thee met een koekje.

We eten wat zwaardere kost misschien..

Zult en haring op het brood.

Verleidelijke kerststol.

Speculaas en marsepein...

Tot nu toe ben ik vrij standvastig.

Ik hou me aan de mandarijntjes.

Een stuk of vijf amandelen...

(en een koekje bij de thee)

Maar dan komt er een zakenrelatie ...

..met zoiets!

Ik heb de doos opgeborgen in het voorraadhok.

Tot kerstmis.