Boodschappenlijstje.

Boodschappenlijstje voor de kerst.

Voor het kerstdiner en voor de julefrokost 2.de kerstdag.

Hier geen hoofdbrekens over het kerstmenu.

Hooguit of je eend, gans of flæskesteg kiest.

Verder eet iedereen hetzelfde!

Het traditionele kerstavondmenu =

Géén voorgerecht.

Eend, gans en/of flæskesteg.

Witte aardappelen.

Geglaceerde aardappeltjes.

Rode kool.

Rode bietjes, augurkjes en/of asier.

Dessert: Risalamande...met een verstopte amandel.

(Degene die de noot heeft krijgt een "mandelgave").

De kortste dag.

Zon op 8.48

Zon onder 15.49

Vanaf nu gaan we de andere kant op (maar dat duurt nog wel een tijdje)

Gisteren en vandaag ruimde ik op in de diepvries en de koelkast.

En van de dingen die er echt al lang in lagen maakte ik:

Erwtensoep (van kleine groene erwtjes) met stukje bacon en brood.

Gelei van de zwarte bessen die er nog waren. Dat smaakte heerlijk bij een paar "æbleskiver".

Ik maakte lemoncurd van drie overgebleven citroenen.

Ik kookte appelmoes van de rest van de appel-oogst.

En ik bakte nog maar 'ns wat koekjes, want de trommel was bijna leeg.

Het kerststalletje staat er ook weer 

(die beeldjes zijn net zo oud als ik).

De engel hangt er boven.

Ik pakte cadeautjes in (Hé wat zit daar nu in? Jammer, zo mooi ingepakt. Toch maar open maken want ik zou bij God niet weten wat er in zit).

Boodschappen doen (toch nog twee extra pakjes gekocht. Maar dan moet ik ook wat kleinigheidjes voor die anderen hebben!)

't Is wat!

Wat hangt er in Denemarken in de kerstboom?

Ik heb hem toch vandaag vast gezet, de kerstboom.

De chef zette de voet eronder en de ster erop.

Het is weer een hele traditionele Deense boom geworden.

Wat hangt er zoal in?

Een slinger met vlaggetjes.

Het gebruik om een kerstboom binnen te zetten komt uit Duitsland.

Ergens in het midden van de 19 de eeuw werd het gebruik langzaam ingevoerd in Denemarken. Maar Denemarken was in oorlog met Sleeswijk-Holstein (Duitsland) en dat bracht het nationale gevoel naar boven. De Deense vlag werd ver/geëerd en sinds die tijd zijn er in de meeste bomen vlaggetjes te vinden.

De dichter Peter Faber schreef het beroemde lied: "Højt fra træets grønne top" (Hoog vanuit de top van de boom) waar een couplet gaat over Henrik, die het vaan hoog houdt en op wie je trots kunt zijn.

Een ander couplet gaat over Peter, die zo graag een trommel wil, maar moet wachten tot het lied voorbij is. Toendertijd werden de cadeautjes in de boom gehangen en werd de boom dus "geplunderd".

Op de top staat de ster van Bethlehem.

Altijd een ster.

Er hangen van papier gevlochten harten in. Kerstmis wordt hier het feest der harten genoemd en vele liedjes gaan over het "samen vlechten van harten".

Omdat de boom nog steeds ietwat geplunderd wordt hangen er kræmmerhuse (puntzakjes) in, die gevuld worden met pepernoten en/of ander lekkers.

En tot slot - op kerstavond - komen er echte kaarsjes in.

Daar zijn speciale houdertjes voor.

Die branden terwijl wij elkaars handen pakken en in een kring rond de boom "dansen" en kerstliedjes zingen.

Pas dan... mogen de pakjes die onder de boom liggen worden uitgepakt.

Weinig beweging

Heb jij dat ook wel eens? Dat je niet kunt slapen?

Het is nu drie uur 's nachts en ik heb nog geen oog dicht gedaan.

Hoe dat komt wijt ik aan het feit dat het gewoonweg een heel druk (en gezellig) weekend was.

Maar er zat erg weinig lichaamsbeweging in.

Zaterdag gingen we naar de 60 jarige verjaardag van een van mijn vriendinnen.

Feest vanaf half één 's middags.

En als je de Deense feesten kent dan zit daar niet veel meer beweging in dan af en toe opstaan om je bordje vol te laden aan het buffet en weer naar je plaatsje terug te wandelen.

Het eten was heerlijk; het gezelschap leuk en interessant; de speeches en sketches leuk, maar een mens zit daar maar te zitten.

Tot half negen 's avonds.

Had ik toen maar een rondje gewandeld....maar eh.. donker en koud..en best wel moe van al dat sociale geklets....plofte ik in de luie stoel voor de tv.

Zondag reden we naar Odense. De chef har een heerlijke

"rullepølse" gemaakt en de helft daarvan was voor het zoontje gereserveerd. Die op zijn beurt weer trakteerde op een lunch en dan ben je zo alweer een paar uurtjes verder.

's Middags waren we uitgenodigd bij            Danielle en familie.

Een Nederlands gezinnetje dat tien jaar geleden naar DK is gekomen en een paar maanden geleden hier in de stad is komen wonen. Zij had een appeltaart gebakken en zo zaten we weer een paar uurtjes aan de thee/koffie te ouwehoeren in Nederlands/Deens.

Even thuis een hapje eten en dan hup naar Sandra, die met de avondkoffie wachtte. Even horen hoe het was gegaan met haar nieuwe baan op de school vlakbij en met de baan waar Peter voor op sollicitatiegesprek geweest was.

En zo werd het elf uur.... en we waren best moe..

Nog even een ditje en een datje en dan naar bed, want morgen (vandaag) loopt de wekker weer op de gewone tijd af.

En nu kan ik dus niet slapen....

Morgen (vandaag dus) zet ik de kerststal op.

En de boom krijgt z'n voet.

Misschien doe ik een middagdutje, ook al ben ik daar niet goed in.

Ach, een nachtje minder slapen, daar komt een mens wel overheen.

Ik ga een flinke wandeling maken...morgen.....voor alle zekerheid.

Klejner.

Ongeveer een week vóór de kerst worden er klejner gebakken.

Het recept van klejner stamt nog uit de middeleeuwen en rond de kerstdagen worden ze (nog steeds) gebakken in heel Scandinavië.

Nee, niet in de oven, maar gebakken in olie.

Wij bakten ze vandaag omdat het een stille dag op de zaak was.

Een aantal orders zijn nog niet bevestigd en dat geeft voldoende lucht om te bakken - in olie - en daarna de keuken een beurt te geven.

En toen gingen we gewoon naar de film.

Om half vijf vanmiddag.

We zagen een merkwaardige, ontroerende, trieste en komische film, die in Cannes de filmcriticus-prijs gewonnen heeft.

De film zat in het bioscoop-pakket.

De kerstboom? Die staat nog steeds niet binnen.

Donderdag komen Sandra en de kinderen helpen om hem op te tuigen. De dag vóór Lillejuleaften, zoals ik eerder schreef.

Onder een geluksster geboren.

Dat denk ik vaak. Hoe gelukkig is de mens die op ons plekje hier geboren is. Ik zie vreselijke beelden voorbijkomen over Aleppo.

Je zal er maar wonen. Of daar waar armoe, corruptie en verval dagelijks om de hoek kijken.

Hoe gelukkig is een volk dan dat slechts klaagt over langzaam internet of hondenpoep op straat.

Onze glazen zijn over het algemeen halfvol - nooit leeg.

Het voelt vaak alsof ik onder een gelukssterretje geboren ben....

Ik dacht eraan omdat het gisteren Sancta Lucia-dag was.

Lucia, die licht in de duisternis brengt.

Wij hadden gisterenavond ons "Julefrokost" met de vrouwen van het koor. Altijd weer gezellig.

Natuurlijk met het pakjesspel tot slot.

Overvloed....maar een lichtpunt in de donkere dagen voor kerst.

Zielig?

Daar staat hij dan een beetje zielig te wezen.

Twee weken geleden door Peter gekapt in het bos.

Zonder voet en nog zonder versiersels.

"Ach, was ik maar in Nederland! Dan stond ik allang in de huiskamer", hoor ik hem zuchten.

Tja, dat gebeurt hier niet.

Netjes wachten tot kort voor kerstavond.

Veel mensen zetten de boom pas op "Lille-Juleaften", de avond vóór kerstavond (de 23.ste dus).

De boom moet schitteren op kerstavond. Dan komen er echte kaarsjes in, de boom wordt naar het midden van de kamer verschoven en dan wordt er om de boom gedanst.

De hier gelegerde soldaten dansten begin december om de boom voor het raadhuis. In hun rode trainingspakken met kerstmutsen op.

Deze en volgende week worden de meeste bomen verkocht.

Dus boom, na het volgend weekend mag je naar binnen.

 Daartegenover staat dat je tot na Nieuwjaar mag blijven staan.

Juletræet

De dennenboom : van Hans Christiaan Andersen