Gegroet

"Schüss", zeggen ze in het Harzgebied. Zelfs zowaar "Schüssie".

Vanaf Kolding tot ver over de Duitse grens, in heel Sleeswijk eigenlijk, zeggen ze "Moin". Moin 's morgens, s'middags en s'avonds.

Hier waar ik woon zeggen we "Hej" en "Farvel". En soms ook : "Fortsat god dag". 

Op Fyn zeggen ze "Daw-du", met hun zangerige accent.

In Brabant, waar ik zovele jaren woonde zeiden ze destijds "Houdoe". Omdat er veel mensen geen houdoe kennen, vooral de import uit de Hollandse provincies, zeggen velen nu "Doei".
Voor mij mag het lekker "Houdoe" blijven. Klinkt zo vertrouwd!

Verwennerij.

Zo, daar ben ik weer; terug van weggeweest.
De chef en ik waren een paar dagen in het Harz-gebergte, in het stadje Bad Harzburg.
Een paar dagen vol met heerlijke dingen, zoals:
Elke dag lekker uit eten.
Naar de zoutwater Thermen en sauna (een hele dag).
Stadjes bekijken,
En lekker niks anders doen dan cappuccino en warme chocolade drinken, ijs eten en/of apfelstrudel, warme wafels of een drankje en zo van die dingen.

Ik doe maar wat foto's:

Mooi stadje, Bad Harzburg.
Er waren weinig of geen toeristen. 

De bron op een pleintje.
Duitsers houden van beeldjes.

Uitzicht vanuit onze hotelkamer. We zaten bovenaan. Er loopt een riviertje net langs het hotel en dat maakt nogal een herrie, dus lekker rustig bovenaan.

Heerlijk eten bij restaurant Plumbohms. Fantastische wijn ook.

We dachten even naar Braunlage te rijden, waar we een aantal jaren geleden waren, maar de weg was gesperd door vrachtwagens die niet naar boven konden.

In Bad Harzburg was er van sneeuw niets te zien. Hier aten we dag 2, bij Ristorante Firenze.
Zo heerlijk. Hier een foto van het plafond waar wijnflessen en wijnkistjes opgeplakt zaten.

En wat een wijn!!

Dag drie reden we naar Wernigerode. Een prachtig stadje dat vroeger in de DDR lag.
Vol met mooie vakwerkhuizen.

En een leuke kleine marktplaats.

Met een raadhuis uit een sprookje.

Natuurlijk kwam er later ook nog een bruidspaar uit, maar die heb ik maar niet op de foto gezet-

Dit is het kleinste huisje van de stad.
Nu een toeristische bezienswaardigheid. Entree één Euro, maar je hebt het zo bekeken.
Hier woonde een schoenmaker met z'n vrouw en zeven kinderen.

Dé lekkernij van de stad is: Sneeuwballen.

Wernigerode heeft zelfs een kasteeltje!

Het was maar goed dat de chef z'n wandelstokken bij had. We hebben vrij veel gelopen.






Nu zijn we weer thuis.
Er ligt een berg werk te wachten!!
Kunnen we sparen voor ons volgende uitje.

Een zonnenstraaltje.

Een straaltje zon kwam vandaag te voorschijn.

Met wat krokussen en hyacinten op tafel; met langere dagen en meer licht; met pas gelapte ramen en een ietsiepietsie zon lijkt het voorjaar dichter bij te komen. 

Even op update over de rug van de chef:
Hij koos dus voor een pijn-bestrijding-behandeling en dat helpt veel. Hij beweegt weer. We wandelen (niet zo veel) hij traint z'n rug en we hebben die stoelen (krukken) gekocht voor in de werkplaats.
Die stoelen zijn fantastisch!

Om op te zitten; om als steun te gebruiken als je staat; ze geven mee, zijn gemakkelijk te veranderen van hoogte en ze staan stevig op de grond.

De chef was gisteren even terug in het rugcentrum, waar ze over een maand de behandeling afsluiten. Als hij vóór die tijd toch veel pijn krijgt en een operatie overweegt staat zijn "case" open. Daarna wordt die afgesloten, maar er wordt wel in de journalen geschreven wat en hoe de situatie is, zodat hij niet van voren af hoeft te beginnen bij een eventueel nieuwe verwijzing.

Dat was het dan weer voor februari.
Gisteren kwamen er toch nog kinderen langs de deur met een rommelpot. Dat zie je bijna niet meer. Jammer eigenlijk dat die oude gebruiken er uit gaan. 

De rest.

Peter is in Londen; Casper bij z'n vader; ergo kwamen Dochter en de andere twee kinderen hier een middagje doorbrengen.

Triest en regenachtig buiten, warm en gezellig binnen.

Foto's kijken met z'n allen. Hoe was het leven van Morfar vroeger, hoe zag Mor er uit als kind en "kijk mij eens als baby met speen".

Blijven jullie eten?
Caroline en Morfar doken de keuken in (ik had al een heerlijke pan soep gemaakt) en gingen kokkerellen.

Roast, aardappelen, groente, heerlijke sauce...
En tot slot waren er nog pannenkoeken over van gisteren, die heerlijk smaakten met ijs.

Blokjes.

Ik las het in een recensie. " Het zijn maar blokjes en dat zal wel niks worden. Maar het werkt!"
Ik heb het over de legofilm Batman.

Daar was ik naar toe met Philip vorige week zaterdag. Een film van bijna twee uur en alle kinderen (en volwassenen) hielden hun adem in. Het werkte! Leuk toch!

Nog wat fotootjes van wat sneeuw en zon.

Vrijdagmiddag - afgewerkt. We reden even naar Vejle.

Dat had je gedacht!

Dat de winter voorbij zou zijn.
"Niks nie", zei Februari.

We gaan nog even sneeuwen......

Waakzaam.

De chef keek even naar de cijfertjes op onze gezamenlijke bankrekening en vond een kleine post die hij niet begreep. Noch hij noch ik hadden iets gekocht bij die (internet) zaak maar er was wel 29 kroon afgeschreven. Na een telefoontje met de bank en achtereenvolgens een telefoontje naar de bewuste zaak kwamen we er achter dat ik zogenaamd voor een abonnementsregeling gekozen had om korting te krijgen op nog te kopen spulletjes. Ja hé; aan m'n hoela!. Ik heb destijds een goedkoop horloge gekocht omdat het afgeprijsd was en dat on-line betaald. Maar ik kan me echt niet herinneren - beter nog - dat zou ik nooit doen - een abonnement account aan te maken om voor korting te sparen. Korting die je dus zelf betaald! Meteen alles afgemeld en een paar boze woorden door de telefoon gezegd.
Bondefangeri noemen ze dat hier - Humbug.

En dat was niet het enige deze week.
De chef heeft in de herfst iets voor het bootje gekocht via de Deense Marktplaats DBA (den blå avis) en laaaaang geleden hebben we ook eens iets verkocht op DBA.
Nu werd hij gebeld en gemaild door verschillende mensen over een of andere designerstoel die hij zou willen kopen.
Gelukkig waren de adverteerders wantrouwig en onderzochten de afzender grondig. Daaruit bleek dat iemand zijn mobielnummer gehackt had om via die weg geld los te krijgen van naïeve speurders. 
Meteen gebeld naar DBA die zijn profiel verwijderd hebben (en hopelijk de politie hebben ingeschakeld).

't Is toch wat in deze tijd.

In de bedrijf-mailbox lag overigens vandaag ook een mail met een nep-factuur die je via een ander program moest openen....weg ermee!
Niet eens openmaken! Je weet maar nooit.

Ze worden steeds gehaaider !!