Tussen twee zeeën.

Het nadeel van het wonen tussen twee zeeën is dat je af en toe last hebt van het zogenaamde "Havgus", de mist uit zee die boven het land blijft hangen.
In het zuiden van Noorwegen, in het noorden van Jutland werd het gisteren 19 graden; wij moesten het doen met 8.
Het "havgus" ligt nog steeds over ons landsdeel. Het is windstil, dus die vervelende wolken zullen niet zomaar verdwijnen.

Maar het is al veel langer licht. Zoals ik gisteren schreef staat de zon om zeven uur op (zomertijd) en gaat om acht uur 's avonds weer onder. Dat is een heel verschil met die donkere wintermaanden.
De kaarsen, die 's winters voor het warme licht zorgen zijn weer opgeborgen. 

Da's ook zo iets: het Deense begrip Hygge, dat schijnbaar "in" is.
Nou-eh, de Hollandse gezelligheid lijkt er veel op hoor. Alleen denk ik wel dat Denemarken het enige land is waar "Hygge" een werkwoord is. "Nu skal vi hygge os" - nu zullen we ons gaan "gezelligen" - nee, dat klinkt niet. En vermaken is toch weer anders.
Ach wat, de Nederlanders zijn er ook goed in; in het hygge.

Om het extra hyggelig te maken bakte ik gisteren makronsnitter en die waren toch lekker!!

Deze moet nog in stukken worden gesneden. De chef bakte hindbærsnitter, die staan ernaast. Sandra en familie kwamen ze opeten - bij de koffie/thee.

Vandaag doe ik het maar rustig aan; ik ben snipverkouden...

De vogels zijn er weer.

Nu zijn de vogels er weer
En het licht kantelt naar binnen
Het schijnt door alle kieren heen; de lichte nachten zijn terug

Alles wat bewoog is bewaard gebleven
Toen je wegging was het zo simpel
Maar het hart weet goed wat het wil; me mooi maken voor jou.
Je bent weer terug, een warme golf,
Je bent weer terug, met warme dagen; je bent bij mij.

Nu komen alle geluiden terug
En de wereld valt mijn huis binnen
Met parasols en sandalen, de golven tekenen in zand

Mijn huis was vol met wind
en nieuwe vruchten woeien binnen
Maar mijn hart weet goed wat het wil; me mooi maken voor jou
Je bent weer terug; je bent bij mij
Je bent weer hier; met warme dagen; je bent bij mij.

Het is weer zomertijd.
De warmte komt eraan.
Over een maand beginnen de lichte nachten...

Onbarmhartig.

De zon schijnt. 
Ik poets de keuken.
s' Morgens staat de zon direct op het keukenraam.
Het is hoog nodig. Hoe kan het zo vuil worden in een paar dagen tijd? Zeepsop, spons, raam zemen.
Alle vette vingers weg; alle vlekken op de kastjes weggepoetst. Nog even de binnenkant van dat ene kastje...Oeps.
Wij hebben een oude, maar functionele keuken. Maar ach toch; we zullen aan de slag moeten met schuurpapier en verf. 
De kanten van de kastjes vertonen erge mankementen. Overal zijn stukjes afgestoken.
Dat wordt schuren en plamuren.

De muren mogen ook wel opnieuw geverfd worden. En de plinten. En,en, en...

Maar wanneer??? Met een eigen zaak is er elke dag genoeg te doen.
We zullen een aantal verf-dagen moeten plannen. 

Zintuigen.

De jaarlijkse "Sanse-udstilling" - tentoonstelling voor de zintuigen - was er weer in Brandts Klædefabrik in Odense.
Dus toog ik naar de Fynse hoofdstad vandaag. Eerst winkelen met Ivona in het Rosengårdcentrum.

Dat is een jaar geleden helemaal verbouwd en alle winkels waren verhuurd. Het is er gezellig geworden.
Alvast een zomerjurkje gekocht en een blauwe katoenen broek.
En voor Philip een t-shirt en een sweatshirt.
We dronken gezellig koffie en gingen daarna Philip afhalen van school. 

Brandts was leuk, maar de grootte van de tentoonstelling viel wat tegen. Kleiner dan de vorige jaren.

Ik bleef eten en Jeff maakte een heerlijke avondmaaltijd klaar.
Daarna moest hij nog even helpen met het opzetten en uitleggen van een computer-programma, zodat de chef morgen verder kan.
Slimme zoon heb ik :-).

Omdat ik een vrije middag had genomen en omdat Caroline nog wel wat dollars kan gebruiken voor haar tour naar New York, kwam ze vandaag de chef helpen. Die twee hebben het goed en gezellig samen. 

Deze foto maakte i gisterenavond, toen ik wegreed na onze koor-avond. Donker, regenachtig en koud. Dan was het vandaag heel wat beter. Een heerlijk zonnetje heeft de hele dag geschenen.

En verder heb ik kaartjes besteld voor de uitvoering Legendale in het theater. Daar gaan we volgende week donderdag naar toe. Ik had nog kortingkaartjes; dat scheelt weer.

Niks bijzonders deze week......

Zondag zonder zon.

Het begon redelijk. Droog, winderig en een ietsie-pietsie zon.
Toen kwam de regen.
Kil in huis; de kachel weer aan; die heeft de hele dag hout gegeten.

Ik bakte broodjes..

..en kanelsnegle (kaneelslakken - letterlijk vertaald,  maar ze heten vast anders op z'n Nederlands).

Jeff en familie kwamen op de koffie. Toch gezellig zo'n zondag.

Ik kocht een nieuw boek.

Lekker lezen met dit weer.

Morgen komt er een vriendin op bezoek en woensdag ga ik "winkelen" in Odense met Ivona en naar de "sanse-udstilling" met Philip. 


We zagen deze week nog een mooie film in de bioscoop:

A United Kingdom.

Over Seretse, die in het begin van de jaren 50 met de Engelse Ruth trouwt, wat zijn thuisland maar moeilijk kan accepteren.
Over rassendiscriminatie, de overheersende rol van Zuid Afrika en over het begin van de staat Botswana. 

Een mooie film over een stuk geschiedenis.

Kindergedrag.

Wij mochten mee naar het schoolfeest van de Skt. Knuds-school gisteren. Zo leuk om de kleinkinderen te mogen en kunnen volgen.
Het schoolfeest werd - als gewoonlijk - gehouden in het stads-theater.





Eerst zongen de kinderen van de "in-scholing" d.w.z. de kleuterklas, en de eerste, tweede en derde klas.

Carl staat vooraan, met de ene hand in z'n zak. Hier waren ze aan het opstellen. De vier klassen bij elkaar geeft ongeveer 80 leerlingen. Allen zongen uit volle borst!

Casper's klas zorgde dit jaar voor het toneelspel. "De rovers uit Kardemomme-stad". De rovers heten Kasper en Jesper en Jonathan en, je raad het al, Casper speelde Kasper (een van de hoofdrollen).
Slechte foto helaas. Hij staat links. Hij deed het geweldig.

De tafels waren gedekt en wij aten lekker smørrebrød na afloop.

Caroline stond in de tombola-kraam; de hele avond. Die vermaakte zich wel met haar vrienden en vriendinnen. Er werden (natuurlijk) lotjes verkocht en wij wonnen drie prijzen!!

De meeste kinderen vermaakten zich uitstekend. Waren blij, vriendelijk en gedroegen zich gewoon.
Maar sommigen.....#GrR§§#...als verwende prinsjes en prinsesjes.
Jammer voor de ouders (en ons anderen) en zielig voor die kinderen.

Zo niet mezelf.

Hebben jullie dat ook wel eens? Zo'n dagje dat je niet jezelf bent?
Niet dat er dingen tegenzitten, maar het is net alsof de dingen verkeerd in elkaar zitten.

Allereerst moest ik iemand bellen en kwam er achter dat er een aantal telefoonnummers op mystieke wijze uit mijn telefoon verdwenen zijn. Daarna drukte ik op verkeerde knopjes en/of belde de verkeerde.

Die pokken-belastingdienst schreef dat ik toch een bedrag moest terugbetalen (en ik dacht dat ik geld zou krijgen), wat weer werd goedgemaakt door het feit dat de chef wel geld terugkrijgt.

Ik bakte een cake en vergat er bakpoeder bij te doen, zodat de cake ietwat plat is uitgevallen.

En bij het avondeten zette ik de schaal met sla teveel op het randje, zodat alles op de keukenvloer belandde.

Nou ja....als het niets ergers is...ik hoor het jullie zeggen.
Nee, gelukkig niet!

Ik ging op het einde van de middag een heel stuk wandelen. In de zon. Daar knapt een mens van op!