Over dingen en doetjes in Denemarken.

dinsdag 30 januari 2018

Iers.


Het Ierse klimaat is zacht, mild en koel.
De regenpijpen, waardoor zowel regen als gebruikswater wordt afgevoerd, zijn op heel veel plaatsen op de buitenmuur gemonteerd. Gemakkelijk als er een verstopping is of als er een reparatie moet worden uitgevoerd. Hier bij ons zou het hele zaakje 's winters bevriezen.
De elektrische snoeren lopen ook gewoon, onbeschermd, langs de dakgoot.
De foto hierboven vertelt haar eigen verhaal.


Ierland heeft twee Christelijke richtingen: The Church of Ireland en de Romers Katholieken.
In het voorjaar doen de katholieke kinderen uit de tweede klas hun eerste communie. 
Overal waren er jurkjes en pakjes met toebehoren uitgestald.

De Kerk van Ierland heeft veel weg van de Kerk in Engeland en in Denemarken. Die zijn protestants.

Om ervoor te zorgen dat de protestantse jongeren een universitaire opleiding konden volgen zonder te worden beïnvloedt door het katholieke geloof, werd (ergens in 1500) het Trinity College opgericht.
Pas in 1970 werden de eerste katholieke jongeren toegelaten.





The Long Room in Trinity, met meer dan 200.000 hele oude boeken.





En wie zei dat het altijd regent in Ierland?
Wij hadden mooi en droog weer.
De laatste dagen liep de temperatuur zelfs op naar 12 graden.
Hier een foto genomen in de late namiddag bij Parnell street.


Hé, kijk nou eens!!
Een postkantoor! Een echt werkend postkantoor.
Dat hebben wij niet meer.
Hier kon je nog postzegels kopen en er was een girobank (niet op foto) met echte mensen achter de balie.



Nu iets heel anders.
Een bewerkte foto (met backlit - zegt de chef) uit de tentoonstelling in IMMA, het museum voor moderne kunst.


Achter dit museum ligt Kilmainham Gaol, de oude gevangenis waar zovele vrijheidshelden en rebellen ter dood zijn gebracht.


Nu hadden we iets te eten en drinken nodig.

Een kop thee?
Nee, toch maar niet.
De Ieren drinken hele sterke zwarte thee. Met veel melk en suiker.
No thanks.





Heel veel kleine cafeetjes en eettentjes tekenen hun naam en aanbiedingen op spiegels, ramen en muren. Snel, goedkoop en gemakkelijk weer te verwijderen.

We aten en dronken iets (versgeperste appelsap, die ik de schuld geef dat ik 's avonds kotsmisselijk werd), maar we zaten er niet lang, want aan het tafeltje naast ons zaten twee jonge Ieren die enorm hard praatten.
De (meeste) Ieren zijn echt druk.
In de restaurants kun je elkaar vaak niet eens verstaan.
Ieren praten niet, die roepen!
Op straat, in hun mobieltjes..overal.

Maar het zijn de vriendelijkste mensen ter wereld.


maandag 29 januari 2018

Dublin

Dublin....daar was ik nog nooit geweest.
Het is twee en een half uur vliegen vanaf hier (CPH lufthavn) en het heeft dezelfde temperatuur.
Maar wie gaat er nu in januari naar Dublin??!! 
Wij dus. Voordeel: heel weinig toeristen.

We "deden" vier dagen Dublin.
In de hele vroege ochtend met de trein naar Kopenhagen, vliegen en landen en een taxi naar het hotel; we stonden om 12 uur al voor de deur. De bagage konden we in het hotel kwijt, de kamer was nog niet klaar, hupsakee: wij namen de "city sightseeing bus".



En daar zat Annie, de guide.
Ze deed het "live", inclusief de Ierse songs.


The wild rover; je weet wel, die van "no Nay, Never...

Ze was eminent in het vertellen van anekdotes en bijzonderheden. Bij alles waar we voorbij kwamen had ze een verhaal.


 Hier rijden we voorbij Christchurch Cathedral



En daarnaast ligt Dublinia, waar je "Viking voor een dag" kunt zijn.
 Natuurlijk zijn de Vikingen- en later de Noormannen in Ierland geweest. Waar zijn die nu niet geweest.
Christchurch is gebouwd door de Noormannen en daarnaast ligt Dublinia.
Daar zijn we niet geweest. 
Vikingarrangementen zijn er genoeg hier bij ons.

Guinness Brouwerij.
Daar zijn we ook niet geweest want de chef lust geen Guinness en Carlsberg brouwerij ligt hier om de hoek.
En zoveel verschil zal er niet zijn.
Maar alleen er omheen rijden; de brouwerij en alles wat er bij hoort en omheen gebouwd is imposant.
Guinness had voor de mechanisering 5000 mensen in dienst; nu nog 800. Ze hebben altijd heel goed voor hun personeel gezorgd en zelfs op de dag van vandaag kunnen vroegere werknemers elke dag een gratis maaltijd krijgen.




Annie zong: Molly Malone.



Langs de rivier de Liffey, die de stad deelt in noord en zuid.
Driekwart van de Dublinners woont ten zuiden van de rivier.
Dit is een van de vele, en de meest bekende brug. Het heeft een andere naam, maar wordt de Penny-brug genoemd, omdat er vroeger tol betaald moest worden.

In het Memoral Park aan de noordkant ligt een sculptuur van van Eamonn O'Doherty, die een van de personages uit een roman van James Joyce heeft afgebeeld: Anna Livia Plurabelle. Zij is de belichaming van de rivier Liffey.



In de volksmond wordt het beeld "The floozie in the jacuzzi" genoemd.

We reden door het enorme Phoenix park (zes keer zo groot als Hide Park), waar de Ierse president een "huis" heeft met de Amerikaanse ambassade aan de overkant.
Langs musea, parken en kerken.
Langs de geboortehuizen van o.a. Oscar Wilde en James Joyce en de hertog van Wellington.

De Ieren zijn trots op hun geschiedenis en hun helden.
Daniel O'Conell, Kilpatrick en vele andere.
De gevangenis in Kilmainham heeft er vele ten dood gebracht.

Het Ierse woord Kil betekent overigens Kerk 
(ook weer gehoord van Annie).


Genoeg voor dag één. 
Op naar Castle Hotel.

En 's avonds naar Temple Bar, waar we heerlijk aten.

(nadat we een wodka/cola dronken in een kroeg; die zijn er honderden en ze zijn niet karig met de drank).













maandag 22 januari 2018

Over het weer..

 Het weer van gisteren.
Ik liep langs de flats bij ons achter.

Deed me denken aan het oude liedje van Frans Halsema..

 Het weer vanmorgen.
Geknipt vanuit het raam bij de dokter, waar ik bloed heb laten prikken voor de jaarlijkse controle.

 Het weer rond de middag.
We brachten de constructieborden weg.


En als laatste een luchtfoto van de twee bruggen over de Lillebælt.
Heeft niks met het weer te maken. Of misschien toch. Omdat wij zo aan (in) het water liggen is hier weinig sneeuw en vorst (en vaak wat minder regen). 't Is net een eiland.


zaterdag 20 januari 2018

Cultuur


"Gaat U weleens naar een concert, naar het theater of andere culturele arrangementen?"
Die vraag werd mij gesteld.
En ja, regelmatig.
De filmclub heeft regelmatig goede films op het programma.
Zoals deze: "Three billboards outside Ebbing, Missouri".
Zo'n film waar je echt niet naar toe zou gaan als die niet in het bioscoop-pakket zat.
Een film die een andere kant van USA laat zien.
Oh ja, ik ging ook nog naar de laatste StarWars film 
(meer om de man een plezier te doen).


Er staan meer films, musicals en concerten op het programma dit jaar. Fijn om naar uit te kijken.



woensdag 17 januari 2018

Alles op z'n tijd.

De bryggers is weer opgeknapt. Alles is geverfd, tot de deur toe.
Die twee dagen dat het rustig was op de zaak zijn nuttig gebruikt.
Nu komen de opdrachten weer binnen!

Een groot constructiebord (met de naam van de aannemer en andere bedrijven die er werken), een paar honderd streamers en vijfhonderd folieteksten op magneetfolio.
En later op de middag tikte er meer binnen.

Maar eerst kwam Casper op de fiets.
Hij moest zijn afsluit-project voor school afmaken en had daarvoor een aantal ontwerpen die op posters moesten worden afgedrukt.
Alles was kant en klaar en kon zo de printer in!


Zijn lengte valt des-te-meer op als hij in de werkplaats staat. Hij moet bukken om zich niet aan de lampen te stoten.

Hij hielp even mee met het vervangen van het computerscherm.
Weer een pc uitgave....tja..


Een heerlijk joch is hij!

Na de middag klaarde het op en liep ik een flinke ronde.
Het is vreselijk nat, glad en koud - geweest de afgelopen dagen.
Maar als ik te lang mijn rondje niet loop (wandel) dan wordt ik wakker van pijn in m'n heup.
Dat is dus een goede indicatie!



maandag 15 januari 2018

Bryggers


Bryggers heet dat hier. In Nederland zou je het de bijkeuken noemen. Of de keuken voor het grove werk. De naam bryggers is hier blijven hangen ook al wordt er geen bier meer gebrouwd.
Enfin, het was hoognodig dat de boel werd opgefrist.


Verven; zo'n muur is veel werk.


De chef maakte de kozijnen en de vensterbank.
Dat is zo mooi geworden.


Door schade en schande wijs geworden...we stopten op tijd!
Morgen gaan we verder.




zondag 14 januari 2018

Droevenis en blijdschap.

Gisteren waren we naar de crematie van Maggies man. Met een dienst in de kerk, zoals dat nog gebruikelijk is in het meeste van het land.
Jeff ging ook mee en het was aan zijn oude vriend Arne te zien hoeveel dat voor hem betekende.
Hij kreeg tranen in z'n ogen. 
Het betekent veel voor de nabestaanden dat we deelnemen; deel uit maken van de keten en een mooi Vaarwel zeggen.
Na afloop was er koffie en smørrebrød in Hotel Gammel Havn en Arne ging meteen naast Jeff zitten; tegenover ons.


Een beetje triest, een beetje weemoedig.
Daarna kwam blijdschap.
Jeff had een verjaardagsfeestje later op de middag en de eega en ik waren uitgenodigd op het eten bij Sandra.
(Dochterlief die altijd fantastisch kookt!)
Na afloop koffie, drinks, gezellig kletsen; tot 12 uur 's nachts.