Over dingen en doetjes in Denemarken.

donderdag 7 juni 2018

Ietsie pietsie uit de oude doos.

Legoland bestaat vandaag 50 jaar.
De 7 juni 1968 sloeg het park voor de eerste keer de poorten op. Destijds was het 50 hectaren groot, vandaag de dag bijna vijf maal zo veel.

En dat allemaal omdat er zoveel bezoekers de fabrieken wilden zien.....
"Dan bouwen we toch wat huisjes...dan kunnen ze daar komen kijken", zei de man. En zo gebeurde het! Het ontstaan van Legoland.


Legoland in 1968 en
 Legoland nu.

Een ander leuk historisch feitje is het "Sunnejyske kaffebord".
In 1864 verloor Denemarken heel Sønderjylland aan de Pruisen.
Rond de eeuwwisseling  1899/1900 waren de Sønderjyden erg ontevreden met het feit dat ze niet meer bij Denemarken hoorden en begonnen zich te verzamelen in kroegen en café's.
De Pruisen verboden dat.
Maar een koffietafel konden ze niet verbieden.
Deze koffie-kransjes werden steeds uitgebreider; een ieder kwam met gebak en wilde graag de anderen overtroeven.
In 1920 kregen de Noord Sleeswijkers de kans om te stemmen .
Bij Duitsland blijven of toch maar Deens. Heel Sønderjylland stemde zich Deens.
Toen waren de koffietafels niet meer nodig.
Maar ze zijn nooit verdwenen en hebben nu - als toerist-attractie - een soort wedergeboorte.

Te beginnen met boller (broodjes) dik besmeerd met boter .
Dan een gistbrood met sukade en kardemom.
Hierna komen de cakes.
Eerst de ietwat droge en daarna de vette.
Pladekage, honningkage of søsterkage, sandkage med creme eller roulade.
Nu komen de taarten.
Stribetorten, brødtorten og svesketorten met slagroom.
Daarna een flødekage of een napoleonskage.
En een vijfde kop koffie.
Dan gaan we door naar de koekjes.
Gode råd, fedtkager (witte en bruine), klejner, brunkager en knepkager.

Mocht je ooit hier in de buurt komen en als je een lekkerbekje bent, dan kun je je aanmelden bij

Hier krijg  je zeven zachte, zeven droge en zeven harde soorten gebak.
Geheel volgens de traditie.




woensdag 6 juni 2018

Zomerpauze Lunakoor


Gisteren hadden we een afsluitend etentje van het Lunakoor- Nu ligt het stil tot de 4. september.
We hadden een lekker etentje en een heel gezellige avond in het restaurant bij de golfbaan. 
Ik maakte foto's met mijn (een paar jaar oude) Huawei telefoon:


Onze dirigente maakte foto's met haar iPhone 6:


Wat een verschil!
Dan ben ik toch heel blij met mijn Huawei!

Oh ja, mocht je nog naar de film willen (het was heerlijk koel in de filmzaal - buiten is het hoog-zomer en heel warm), dan kan ik de film Breathe aanbevelen.



dinsdag 5 juni 2018

Deense dingen

5. juni
Vandaag is het "de dag van de Grondwet" - Grundlovsdagen.
Dat is het dichtste dat Denemarken bij een Nationale Feestdag komt.

    Waarom geen echte nationale feestdag? Wel:

  • Denemarken als natie heeft nooit onder een ander regime of land gehoord.  Daarom kan er dus ook geen zelfstandigheidsdag gevierd worden. Het is altijd een zelfstandige natie geweest.
  • In 1920 werd de grens tussen Denemarken en Duitsland vastgelegd, waarbij Sønderjylland weer bij Denemarken gevoegd werd,  maar verder is er nooit sprake geweest van een grote her-vereniging, zoals bv Oost-en West Duitsland. (Er is wel een hoop land verdwenen. Skåne, Blekinge en Halland in zuid Zweden en Noorwegen maakten ooit deel uit van het Deense rijk). 
  • En verder heeft Denemarken een verhoudingsgewijze vreedzame politieke, sociale en economische ontwikkeling ondergaan, en daarom is er nooit een revolutie geweest.
En daarom vieren we hier Grundlovsdag. Een vrije dag; een feestdag voor de democratie.

En de vijfde juni is het ook altijd Vaderdag!
Makkelijk om te onthouden, nietwaar.

Afgelopen week vierden de 9. en 10. klassers hun laatste schooldag.
Daarna zijn er geen lessen meer, alleen examens.
En zo'n dag wordt flink gevierd.
's Morgens wordt er gezamenlijk ontbeten met de klassenleraar.
Alle jongeren zijn "verkleed". Casper had zich uitgedost met "lederhosen" en een tirolerhoed.
Na een paar uurtjes verschijnen ze op school met zakken vol met toffees, die in alle klassen en op het schoolplein worden rondgestrooid tot grote vreugde van de kinderen in de lagere klassen.

zomaar een foto van het net gehaald.

En dan de stad in!
Het grote feest houden ze hier in de stad bij "Ungdommens Hus", waar muziek, samenzijn, eten en drinken is.

's Avonds gaan ze "uit eten", waarbij ze de klassenleraar uitnodigen.








zondag 3 juni 2018

Daar word ik blij van..

...dat ook mijn broer eraan dacht om me te bellen, zodat de we video op Whatsapp weer konden gebruiken en ik even - met hun hulp - met ons moeder kon praten. En vooral, dat ik haar weer even kon zien (zij mij ook, maar ik heb geen idee of dat duidelijk was).
Natuurlijk is het niet leuk om in een verzorgingstehuis te komen, maar ik zie nu dat het haar eigenlijk goed bekomt. 
Eten, drinken en medicijnen op tijd; de pedicure is gebeld, de was wordt gedaan; dat vindt ze toch wel fijn.
Als de loopafstand te ver is staat er een rolstoel; als ze 's nachts niet kan slapen is er een pilletje, kortom alle hulp aanwezig.
Nee, leuk is het niet, maar in ieder geval lang niet slecht.


We hebben hier in Denemarken de mooiste (voor) zomer sinds jaren. De wind (die maar heeeel zwak is) zit in het oosten.
De zon schijnt dag in dag uit. Het zeewater bij een aantal stranden is 22 graden...

Het was wel heel warm op het feest van Ivona en Jeff gisteren.
Gelukkig konden deuren en ramen open en kon je lekker naar buiten, maar het feestje was toch binnen in een zaaltje.
Met mooi gedekte tafels, heerlijk eten (thay's), koele drankjes en levende muziek, die allemaal hits ui de jaren zestig en zeventig speelden. Zo leuk!



Vandaag waren we moe en lui.
We fietsten rond het middaguur naar de haven, waar het 
"konge skib" lag aangemeerd.
De koningin was in de stad omdat de garnizoenskerk 
Sint Michaels haar 350 jaar bestaan vierde.

Later op de dag reed de "kronenbil" - de auto met/van de kroon, naar een of andere museumopening, maar het schip bleef tot zes uur in de haven liggen, waarna de koningin weer aan boord kwam en het schip weer vertrok.
Het was geen "officieel" bezoek, dus geen fanfares en-zo-meer.
Het gaat er hier in Denemarken nogal joviaal aan toe.
De mensen die komen kijken kunnen vlakbij het schip staan.


...en echt druk was het ook niet...



vrijdag 1 juni 2018

Wat een vreemde dag!

  
Mijn aflosserbaan is weer verleden tijd.


Vandaag droeg ik het werk weer over aan Simon en als bedankje kreeg ik dit van mijn baas.

Nu nog een rekening schrijven voor bewezen diensten..





Toen ik de straat uitreed zag ik dat er bij de buren een eindje verderop een ambulance voor de deur stond.
Arly! dacht ik meteen en waarschuwde de chef.
Inderdaad, Arly was overleden. 
Wat een vreemde gewaarwording. Gisteren in de late namiddag zaten we nog aan de koffie bij zijn vrouw.
Hij was al langer ziek; had te horen gekregen dat er niets meer aan te doen was, maar dat hij binnen een halve dag dood zou gaan had niemand verwacht.

Dus gingen we op condoleance bezoek zodra ik weer thuis was. Er kwamen meer buren en bekenden. Hier worden geen kaarten gestuurd maar het wordt doorverteld.

Weer thuis belde D die ik anderhalf jaar geleden heb leren kennen. Of ik thuis was, dan kwam ze even langs. Fijn. Een paar uur zitten praten over familie, problemen en nog veel meer. D is ook Nederlandse en af en toe is het leuk voor ons allebei om de taal bij te houden. Zij is leraar en ik heb altijd in de studieraadgeving gezeten, dus de Deense taal is alom aanwezig. Een beetje Nederlands bekken is ook leuk. Ik had nog twee krentenbollen in de diepvries en die hebben we lekker opgepeuzeld.



Zojuist heb ik (met hulp van de chef, die meent dat hij een veel betere bakker is dan ik) een cheesecake in elkaar geflanst. Die moet morgen mee naar het feest van Ivona en Jeff. Die vieren hun veertigste verjaardag in een zaaltje in de stad van Odense.
Dat zal warm zijn, want we zitten hier in een echte hittegolf. Tussen alle bedrijven door heb ik nog maar vlug een dun overhemd met korte mouwen gekocht voor de chef, zodat hij zich niet het apelazarus zweet.

Mijn broer appte dat het wat beter gaat met ons moeder. Ze wil graag naar huis, maar ze moet eerst zichzelf kunnen behelpen. Afwachten of de situatie na de volgende week verbeterd is.

Even wat eten; ik heb een gerookte makreel gekocht bij de koude aardappelsalade van gisteren; en dan fietsen we de stad in, waar het avond-rock is. Het zal wel druk zijn, maar druk hier is anders dan druk in Nederland.



donderdag 31 mei 2018

Even meegenieten..

Een kijkje over Vejle Fjord _ bij Trelde Næs.

woensdag 30 mei 2018

De nieuwe tijd.

Mijn zus had de video aangezet via Whatsapp en daardoor kon ik even mijn moeder zien en zij mij.
Praten gaat niet echt; maar dat komt door haar slechte gehoor.
Dat moeten we toch eens vaker doen; tot mijn geruststelling.
Fijn dat ze er aan dacht!


Net zoals in de rest van Noord Europa is het hier heerlijk warm zomerweer.
De chef vindt het zelfs zo warm dat hij een madras op het balkon heeft gelegd voor de nacht.
Na twee uur 's middags sluiten we de werkplaats; dan is de temperatuur te hoog opgelopen om na te kunnen denken.
Dan pakken we de fiets om afkoeling te zoeken bij het Østerstrand, waar het heerlijk vertoeven is vanwege de milde oostenwind.


Gisterenavond hielden we ons zomerconcert.
In een zaal(tje) met flink wat toehoorders.
Mensenlief, dat was warm!
Het concert verliep geheel volgens wens en ik heb maar heel weinig meegezongen omdat ik nog steeds mijn zomerverkoudheid niet kwijt ben.