Het ligt vast aan de verjaardagskalender die bij ons thuis op de WC hing. Daar stonden immers alle famlieleden op, van beide kanten. Ik kan je zeggen dat het er een hoop waren. Elke maand stonden er wel een stuk of acht jarigen op.
Vandaag is het de 25.ste september. Dat was mijn oma's verjaardag. (de oma van vaders kant; die noemden we Oma Oss). Op haar verjaardag hing de familie met de benen buiten. Wat wil je ook. Oma had 16 kinderen gebaard waarvan er 13 de volwassen leeftijd bereikten. Da's een huis vol bij feestelijke gelegenheden. Mijn jongste tante trouwde overigens ook op deze datum. Dat weet ik nog want ik was zo trots al een pauw met mijn nieuwe jurk op het feest. Als je dit leest, Marijke, dan weet je dat ik het allemaal heb meebeleeft; van de kerk tot aan het feest.
Die oma toch. Een trotse oma was ze op al haar nakomelingen. Een statige, warme vrouw, geboren in 1899. Mensch, dat is wel heel lang geleden. Een oma waar de emoties vaak hoog zaten. Ze knuffelde en verwende en had voor iedereen een sinterklaas en verjaardagscadeautje. "Ze heeft een gat in d'r hand" mompelde opa, maar hij vergaf haar alles.
Een deur die wijd openstond voor iedereen; kinderen van haar broer die schipper was, kinderen die een lange tijd bij haar logeerden vanwege familieomstandigheden, buren die om pijnverlichting kwamen vragen. Ja oma, ik weet je verjaardagsdatum nog en ik hou hem in ere!
