Weer even weg

  Over de "dæmning", de lange dijk (bijna 10 km.) naar het eiland Rømø.  

Een enorm breed strand waar veel wind is. Daar wordt gesurfd - met een vlieger aan kop (kitesurfing). Tjeetje, dat gaat hard!

's Avonds was er een gratis optreden van het duo "Sussi en Leo". Die kunnen niet echt goed zingen, maar hebben al 51 jaar in kroegen en discotheken gespeeld en volle zalen getrokken. Meebrullen op bekende songs met een genre van rock, country en wat deense schlagers. 

Op de camping zitten hoofdzakelijk Duitsers en die kennen Sussi en Leo niet. Er was plaats genoeg om een gekke avond mee te maken voor ons, Denen.

We hadden van te voren heerlijk gegeten in Havneby. 

Een visbuffet om je vingers bij af te likken. 

Het is "vesterhavs-vejr", Het waait flink. We gooien ons geplande programma om. 

Van museum en een mattenklopper.

 "Kun je me zeggen waar de mattenkloppers hangen?". "Huh", zei de jonge cassiere "een mattenklopper?". "Ja, op de website staat dat jullie die hebben". Klik, klik op de computer. "Bedoelt u dit?" en ze liet me een afbeelding zien. "Juist, die!". "Ik heb er nog nooit van gehoord", zei het meisje....

Tja, wie klopt er nog matten. Hier was het echt hoog nodig. 

----------------------------------------------

We brachten het logeetje gisteren naar huis en kregen een lekker dinertje in Odense. Maar eerst waren we in Horsens, bij het industrie-museum Het was lang geleden dat we daar waren. Intussen is er veel vernieuwd en een hoop bij gekomen. 

Het leuke van dit museum is dat je echt ziet en kunt merken hoe het er vroeger uitzag. En dat farfar kleinzoon wegwijs kon maken in de wereld van oude ambachten. Er waren een aantal vrijwilligers die hielpen en vertelden. Zoo leuk!

Er waren ook twee klaslokalen; eentje uit de jaren 50 en eentje uit 80.. 

Het vroegere natuur-en scheikunde lokaal met aan de andere kant de handwerk-klas. Leuk omdat er zoveel herkenbaars te zien was. 

 Philip mocht schrijven met inkt en leerde waarvoor vloeipapier gebruikt werd.

Ik werd nostalgisch bij het zien van een manifacture winkeltje; zo eentje had mijn ene oma.

En een telefoonboks; een oude waar je eerst naar de telefooncentrale moest bellen. Herken jij ook die telefoonboeken in de hanger ;-)

Ook de telefooncentrale mocht gebruikt worden.

Ach, er was zoveel leuks te zien. Ga maar eens kijken als je ooit in Horsens komt; er waren een aantal Nederlandse toeristen waar de chef mee aan de praat raakte, waarbij Philip verbaasd ervaarde dat zijn farfar nederlands kon praten.

Plaats maken en een logeetje.

De bessen pasten niet meer in de diepvriezer daarom zijn ze nu verwerkt. Het gaf 17 potjes heerlijke bessengelei.

Kleinzoon Philip kwam logeren en ik plande een dagje naar Silkeborg. De chef ging mee en met wandelstokken ging het prima. Zo veel hoefden we niet te lopen.

Tot nu heeft het altijd geregend als ik weer eens in Silkeborg was; dit keer bleef het droog. We gingen een uurtje varen - met de toerboot - op de meren; heel mooi en gezellig. 

 

We keken bij het kleine sluisje, waar regelmatig kajak-roeiers door moesten.

Het hoogteverschil is 1.20 m. Er zijn weinig sluizen in dit land, daarom is hier altijd veel bekijks. Er zijn hier geen binnenlandse vaarwegen. Er zijn fjorden en beekjes en aan alle kanten zeewater, maar geen rivieren.

We reden natuurlijk ook naar de Himmelbjerg, waar Philip en ik naar de top van de toren klommen. Hier het uitzicht op een van de meren (Julsø)

Logeetje, schreef ik. Hij is me al lang over de kop gegroeid, ons jongste kleinkind. Hildegard Knef zong het al: "Von nun an geht's bergab". Figuurlijk dan, want in wijsheid kan ik hem nog steeds het hoofd bieden! 

Tot slot nog Møn.

De oostkust van midden Sjælland ligt een stuk hoger dan de rest van het land. Hier zijn hoge kliffen. Je kunt afdalen naar het strand (vol stenen en fossielen), maar het zijn wel heel veel trappen...en je moet ook weer omhoog.... Ik nam de makkelijke weg bovenaan, de chef liep een stukje mee. Dan zie je niet zoveel, maar ook dit heb ik eerder gezien. Toen de zogenaamde "Dronningestol" (het hoogste punt) nog intact was. Daar is een paar jaar geleden een flink stuk van afgebrokkeld. 

Het hoogste punt ligt 128 meter boven de zeespiegel.

Møns Klint

Het veelbezochte GEO Center.

-----------------------------------

We fietsten door naar Stege en stopten bij een leuk, oud restaurant, waar we in de tuin/terras een heerlijke gebakken vis aten.

De menukaart (spijskaart) lag in deze omslag. Een telefoon-nummer van 2 cijfers; nu hebben we er acht. En als je het kunt lezen staat er bovenaan dat je er vele merken sigaretten (en sigaren) kunt krijgen.

Tot slot nog even naar de tour gekeken, waar de jonge Jonas Vingegaard winnaar werd.

Ik moet zeggen dat hij groots gevierd is hier in DK ;-)

---------------------------------

De volgende dag reden we naar huis...via de bruggen.

De Farø-brug en de Storebælt-brug.

Bij de laatste brug stond een lange file. Er waren problemen met de betaling met bankpas. Toen wij aan de beurt waren lieten ze iedereen meteen doorijden- zonder betalen - om de file weg te krijgen. Toch een flinke besparing :-)

Zuid Sjælland

Een bewolkte dag was het. Daarom gingen we die dag naar een stad(je) Vordingborg. Daar ligt een oud kasteel (burcht) waar alleen een stukje ringmuur van over is én de "Gåsetårn" - de toren met de gouden gans erop. 

In het kasteel was een tentoonstelling van (kopiën) van russische sierraden, gedragen door tsaren, prinsessen en adelijken, verzorgd door de multi-kunstenaar Jim Lyngvild.

Hieronder de tiara en en corsage van Koningin Eugenie. Ja, de vrouw van Napoleon (de derde). Wie heeft er nu niet het boek "Désirée van Annemarie Selinko gelezen. 

Extra-ordinaire sieraden om indruk te maken en je rijkdom te laten zien!

De sieraden werden na het dragen meestal gebruikt voor nieuwe kleinere stukken. Broches, corsages, oorbellen. Deze hierboven wegen nogal wat! Je zal er maar mee rond moeten lopen op een feest.

En dan hier: "de gouden gans". 

Borgcentret Vordingborg

Hij ziet er maar klein uit, nietwaar. Net als de Kleine Zeemeermin in Kopenhagen of Manneken Pis in Brussel. 

Verder vond ik Vordingborg een saaie. ietwat lelijke stad.

--------------------------

Enfin, we reden naar de bijna nieuwe bos-toren bij Haslev.

"Skovtårnet". We wilden vooral de constructie ervan bewonderen.

Maar we kwamen er niet bij in de buurt.

We hadden de fietsen mee, maaaar. je mocht er niet fietsen. En zover lopen gaat (nog) niet.

(Bijkomstigheid: het was nogal prijzig ;-)) 

Dan maar een video-filmpje van youtube. 

Falster

Over de korte brug naar het eiland Falster en naar het zuidelijke punt Rødbyhavn,.

Vaste verbinding tussen Rødbyhavn (DK) en Fehmern(DE) in de maak.

Een enorm project!

Dit is de aanleg haven, waar de tunnel-delen gemaakt worden om daarna neergezonken te worden. 

 Zo ga je over een aantal jaren door de tunnel. Met auto of trein.

Ik wilde de Dodekalitten zien (dodekalit is grieks en betekent twaalf stenen).

Het kunstwerk bestaat uit twaalf graniten beelden van7- 9 meter hoog. Bovenop staan de 2 meter hoge hoofden die naar het midden kijken. De cirkel heeft een diameter van 40 meter. 

Overdag komt er regelmatig elektronische muziek uit de luidsprekers in de voetstukken. 

Helaas hadden we de fiets niet meegenomen vandaag. Het was te ver lopen voor de chef, dus ik ging alleen.

Eerst een stuk door het bos en dan een lang zandpad naar de beeldhouwwerken.

Ik nam de foto's in tegenlicht; de beelden zijn wit.

Om dat te zien moet je even op de link klikken.

De Dodekalitten staan hoog geplaceerd in de "Lollandse alpen" met uitzicht op het Smålandshavet.

Weer terug, langs het wuivende koren.

Ook daarna nog naar Knuthenborg Safariepark. Daar waren we laaaang geleden ooit toen de kinderen klein waren. Hier rijd je met je eigen auto (bus is ook mogelijk), dus geen fiets nodig en wandelen mag ook niet. De dieren lopen vrij rond (behalve de tijger), maar je moet wel in de auto blijven! Het leukste waren de jonge wolven. Oh ja, ook de giraffen die lagen te rusten; net standbeelden.

Lolland.

Lolland is vlak. Niet zo vlak als de zuid-west kant van Jutland, maar er zijn geen heuvels. Wel veel akkerland vol met koren. En bieten- suikerbieten. Die worden hier verwerkt. Wij wilden natuurlijk wat meer zien van het eiland en gingen naar het Middeleeuwen center: "middelaldercenter".

Met ridders op valkenjacht

Allerlei soorten hand-werk dat uitgevoerd werd en wat leuk was om naar te kijken

Ik nam een kijkje bij de schoenmaker (zit een beetje in het bloed ;-))

 En het alleroverheersende (bij)geloof in de middeleeuwen. 

We lunchten bij het center en reden daarna naar een ZOO vol met krokodillen.

Krokodille Zoo

foto's van het www

Dit waren de grootste; deze foto maakte ik.

Ook andere dieren zoals slangen, leguanen, kameleons, meerdere kruipdieren en een poema. 

Terug in Guldborg - eten bij de Marina-grill waar de kip van de chef veel te zout was en mijn garnalencocktail bestond uit heel veel sla, twee asperges en een klein handjevol garnalen. Maar wel op een terras met blik op het water, Guldborgsund.