Kun je jezelf door denken gezond maken?

Ja, ik kan natuurlijk schrijven over de storm, de hoge waterstand of het feit dat Donald Trump Groenland wil kopen of overnemen met militaire macht..Maar dat kun je lezen en horen op het nieuws. Het lijkt wel alsof Putin, Trump en Xi Jingpin denken dat zij de wereld onder elkaar kunnen verdelen. 😡 Machtzieke idioten!

Nee, ik schrijf liever over iets anders.

In mijn breiclub kwam het boek van Thomas Breinholt (journalist) ter sprake : "Een boek dat heet: "Kan man tænke dig rask?" Vertaald : Kun je jezelf gezond denken?

Dat gaf stof om over te praten en om over na te denken. 

Mijn oma bv. kon pijn bij brandwonden verhelpen. Tegenwoordig komen huiselijke bandwonden minder voor dan vroeger maar ik zie ze nog voor me, de mensen die aanklopten bij oma. Met een arm in een theedoek, een doekje op hun wang of een verbrande hand. Door de lange gang gingen ze mee naar het achterhuis, waar de keuken lag. Wij kinderen keken toe. Oma blies over de wond, bad het "Onze Vader" en blies weer. En inderdaad, in de loop van de dag of avond was de pijn weg of sterk verminderd. 

Ze gaf het "over" aan mij en ik heb het ook een paar keer met succes toegepast. Maar misschien komt het omdat mensen erin geloven. Denken dat het helpt, hopen en geloven. 

Als een kind een knie kapot valt dan doen we het hetzelfde, troosten, afdeppen, een pleister en een kusje erop. Dat helpt meestal, nietwaar?

In het boek lees/hoor je ook over het placebo-effect en wat trauma's kunnen betekenen voor psychische en lichamelijke ziektes of over de verrassende genezingen en behandelingsmethoden.

Zoals mijn zoon ooit zei (hij is helemaal niet religieus): het is slecht voor de mens om nergens meer in te geloven. 

Ik denk dat ik het ga reserveren in de bieb. 

Weer/meer winter.

"Ik ga even stuk wandelen" zei ik tegen de chef; "voordat het gaat sneeuwen".  Hij kreunt en steunt en mompelt wat. Hij zit onder de blauwe plekken, de stakker. Maar hij maakte toch lekkere soezen voor bij de thee/koffie vanmiddag. De buurvrouw kwam een paar uurtjes buurten. 

Jaja, even wandelen. Pats, ik gleed uit en daar zat ik dan met m'n achterwerk op de koude grond. Op veel plaatsen was het toch nog erg glad. Gelukkig niks ergs, alleen een koud en nat zitvlak. En een vuile jas.

Binnen blijven dan maar. Ik ben m'n januari bezigheid weer begonnen. Puzzelen. Deze kreeg ik met de kerst van Caroline (en Mark).

Puf; nu sneeuwt het. Ik hoop maar dat het morgen beter weer is want dan begint de gym weer en ik heb geen zin om weer onderuit te gaan. Afwachten maar. 

't Is altijd wat..

Zo zag het eruit vanochtend. Een beetje sneeuw en een beetje veel vorst en een uurtje zon later op de dag.

Gisteren kwam de "man met de aanhanger" van de LMT group en laadde twee printers in; plus het "losse".

Hij kwam plaats te kort. 

Vandaag ging de snij/knip maschine weg; de warmepers voor t-shirts, nog een folie"afpeller" een apparaat om hoeken te maken, meer kleine apparaten en een hoop printfolie. Snip-snap-snuit; bijna alles is eruit. De kajaksmid komt zondag om folie en een apparaat voor spandoeken te halen en de rest van de folie krijgt "MakerSpace". 

Ik maakte een foto van een bijna lege bedrijfsruimte en toen belde de chef : hij was op de fiets aangereden door een auto 😲. Niet zo ver hier vandaan; "of ik zijn fiets kon halen".

Toen ik aankwam lag hij in de ambulance en gelukkig zag het er niet zo erg uit. Twee politieagenten, eentje om met de bestuurder van de auto te praten en met een paar dames die het hadden zien gebeuren en de andere agent kwam na mij de ambulance in om met de chef te praten. Er wordt natuurlijk een procesverbaal opgemaakt; de auto kwam vanaf het voetbalveld en had voorrang moeten geven. Ik wachte thuis op de uitslag van de arts en de röntgenfoto's en gelukkig heeft hij niks gebroken maar wel een paar flinke bloeduitstortingen. Dat zal zeker een paar dagen flink pijn doen. 

Poeha, gelukkig kan de werkplaats dicht! Hoeven we ons daar niet druk over te maken.

 

Ik haalde snel nog wat strooizout voor de stoep, want het is spiegelglad. En een man in de kreukels is genoeg.

Een paar dagen met Philip

Ik was iets te vroeg op het station; het was nog stil.

Philip kwam over; hij wilde natuurlijk ook heel graag die 3D printer zien...en gebruiken. Er werd een hoop geprint; schroefdoppen voor siliconetubes, een spits om hoeken te voegen, mobielhoudertjes en een stuiterballetje om maar iets te noemen. Er was ook tijd om lekker te luieren op de bank, een film te kijken op Disney en om zes kilometer te wandelen met deze oma. Oh, ja, we speelden ook 500. (Jokeren, noemden wij dat vroeger).

Training in hoofdrekenen ;-)

Vandaag kwamen Sandra en Per op de oliebollen af. Daar stond de chef voor.

Hij zorgt ook voor het oudejaars menu vanavond 😍.

Op de valreep van het jaar nog wat over eten.

 

Kruimel voor de Deense æblekage.
Twee beschuiten, een handvol müsli, een restje pepernoten en bitterkoekjes. Even roosteren met wat boter, honing en suiker en strakjes als laagjes in de æblekage. Iets lekkers voor bij de koffie/thee. Zo gaan de restjes op; ook de appels die nog over waren ;-)

Strakjes komt Philip; ik haal hem af op het station.

In de wintermaanden eten wij graag gemarineerde haring bij de lunch. Bij vette vis is een snaps lekker. De chef kreeg een jubleumssnaps met kerst en trakteerde op een glaasje.

Skål! Op onze gezondheid.

And so this (is) was Christmas...

And what have I done... Weer een hele gezellige Julefrokost gehad gisteren met onze hele familie en aanhang. Heerlijk eten bij Sandra, spelletjes, lachen, gezelligheid. Zo gezellig dat ik gewoon vergat om een foto te maken. 

Nu komen er een paar gewone dagen...ook wel fijn. De laatste order ging vandaag de deur uit en ik deed de boekhouding. 

Straks een frisse neus halen (de chef is een eind gaan fietsen) en er ligt er een hele stapel fijne boeken. 

M'n liefje, m'n liefje wat wil je nog meer ;-)

Sorry voor de slechte foto's...

Ook wij zijn ooit in Israël geweest, maar dat is 26 jaar geleden, in 1998 Toen waren er nog niet zoveel toeristen en we konden eigenlijk alle bekende plekken bezoeken zonder te dringen. We waren in Jerusalem, op een vrijdag, de vrije dag voor de Moslims. Zo liepen we door de nauwe straatjes in de binnenstad, waar de Joodse zaakjes en die van de Christenen wel open waren. Toch wel slim, vrijdags zijn de moslimwinkeltjes dicht, zaterdags die van de Joden en zondag houden de Christenen hun zaakjes gesloten. Wat een veelheid aan kruiden, aan geuren, aan kleding en wat een geroezemoes van talen en de kreten van de handelaars. We zagen de de Klaagmuur, de Grafkerk, de Olijfberg en Getsemane, de Tempelberg, de gouden koepel van de moskee en we reden met een bus naar Betlehem om de geboortekerk te bezichtigen. 

We moesten door een afsperring en werden weer eens gecontroleerd.

Volgens de legende was dit de plaats waar de kribbe stond. 

Naast de geboortekerk ligt een nieuwere grote kerk met een verbindingsdeur naar het oude gedeelte. Zie je de trap links; daarachter zit de deur. Op kerstavond, tijdens de nachtmis wordt het beeld van het pasgeboren Jesuskind vanuit de oude geboortekerk naar de nieuwere kerk gedragen. 

Jaja, de oude schriften moeten met een gram zout genomen worden. 

Als je vanuit de geboortekerk naar buiten stapt en je kijkt omhoog naar een groot gebouw op het plein, dan stond er (misschien staat het er nog) met neonletters op de gevel: "souvenir entreprise"."Daar is die hele souvenierhandel begonnen", zei mijn man

Zie je die kleine deur/ingang naar de geboortekerk? Die is zo klein om te voorkomen dat men er te paard in kon rijden.

  In de grafkerk in Jerusalem ligt een grote steen waar water op druppelt. Naar gezegd de steen waarop Jesus gelegd werd nadat hij van het kruis was genomen. Nu komen de mensen van heinde en verre om de zegen te krijgen door hun pasgeboren kind op de steen te leggen, of hun etenswaren en groentes of zelfs een pas geslacht lammetje. Even niet denken aan al die bacteriën..

Vrede op aarde? Tja...niet in Israël helaas.