Zoals het gebekt is....

Zo zingt het vogeltje. Elk land zijn favoriete sport. Waar men in NL veel over schaatsen hoort, is daar hiervan niets te zien of te horen. Daartegenover staat dat handballen een nationale sport is. En een half uurtje geleden heeft DK het Europese Kampioensschap gewonnen. Gewonnen in Servië over Servië(dat viert mijn schoondochter) want ook de landen die bij de Jugoslavische eenheid hoorden, zijn bezeten van handballen. Croatie op de derde plaats; een aardig weetje.

Het is een goede zondag om TV te kijken. Het heeft bijna de hele dag gesneeuwd...

....maar goed dat het dak op de fietsenschuur net op tijd klaar was....

Er werd gewerkt aan en in de werkplaats. De zoon kwam helpen, wat een zegen, en had zijn zoontje bij. 's Middags kwam Carl ook op bezoek. Nu zijn ze allebei zo groot dat ze samen wat gaan spelen en kattekwaad uit halen.

De sneeuw blijft liggen en het vriest ook overdag. Van zo'n sneeuw kun je geen sneeuwpop maken;  jammer. Maar de gure wind is gaan liggen en het was goed weer om te werken. Caroline had een cake gebakken, met moeders hulp; de "jongens" hadden een voetbal toernee.

De fietsenschuur is klaar; de werkplaats is leeggeruimd. Daar moet een nieuwe zoldering in. Er is een hoop naar de stort gegaan; de rest staat in de garage. En de auto...die staat gewoon buiten!

Morgen doen we h e l e m a a l niks!

Zo vreselijk triest....

Toen we onze zaak nog hadden hadden we een paar medewerkers. En in een kleine zaak wordt je een beetje elkaars familie. Een van onze vroegere medewerkers heeft vandaag zijn zoon begraven. Natuurlijk waren we op de begrafenis. Oh, hoe diep en innig triest. Hij heeft zichzelf van het leven beroofd. Zijn ouders zijn kapot! Geslagen mensen; hoe moeten ze daarmee nu verder leven?



Hij werd begraven vanuit de kerk in Lyng, een mooi gebouw met veel licht en een mooie architectuur.
Het was er licht, want er is vannacht een pak sneeuw gevallen.
Maar de gure wind was er nog steeds, zodat je én van binnen én van buiten bibberde....

Soms gebeuren er dingen die niet mógen gebeuren....maar ze gebeuren toch.

Winterwarm.

Het heeft twee dagen hard gevroren, ook overdag. De zon heeft geschenen uit een stralende ijsblauwe hemel en dan is het buiten goed te houden.

Vanmiddag begon het te waaien; de temperatuur is gestegen, maar door de wind voelt het aan als 15 graden vorst. Dan is het buiten niet te harden.

We gooien maar wat ekstra hout in de kachel.....en ik kruip in mijn hoekje....

Daar staat mijn muziek, daar ligt mijn breiwerk....en mijn boek.....en mijn puzzel.....

Winterwerk.

Er moet een nieuw schuurtje komen voor de fietsen. De kenners onder jullie zullen zeggen: " je hebt toch zo'n grote garage met aanbouw", maar toch moet er een schuurtje bijkomen. En daarom is mijn "Handy-man" aan het zagen en timmeren geslagen.

Het weer laat zich van zijn (of is het haar) beste kant zien. Knitterende vorst en een helder blauwe hemel. Als er zo doorgewerkt wordt is het over een paar dagen klaar.

Heerlijk toch....zo'n Handy-man!

Werkplek.

Ik werk in een zogenaamde open kantoorruimte. Ik maakte een paar foto's met mijn mobieltje en erg duidelijk zijn ze niet. Maar zo ziet het eruit als je de deur binnenstapt. Mijn bureau staat links achteraan.

Vooraan rechts is onze vergaderhoek. We houden eens per maand een gezamelijke studieadviseur-vergadering voorafgegaan door een personeelsvergadering. En dan heeft iedereen nog zijn eigen vergaderingen, dus er wordt druk gebruik gemaakt van deze hoek.

Rechts achterin hebben we wat zitjes waar we gesprekken met jeugd en jongeren hebben. Ze komen bij ons voor advies voor studie, omdat ze gestopt zijn met een opleiding, voor alternatieven binnen een beroepsopleiding en nog veel meer....

Om het wat op te fleuren hebben we een wand volgeplakt met kaarten die je overal in bioscopen en café's kunt krijgen.

Hier zie je zo'n praathoek. Een beetje saai, maar de tafel moet vrij zijn om grote tekeningen op te kunnen maken. Ik ben een voorspreekster van tekenen en beelden in plaats van bla..bla..bla..

Hier dan mijn bureau. Vandaag waren we maar met drie man op kantoor, soms zijn we met acht of meer. Want we zitten niet vaak op kantoor, maar zijn meestal te vinden op de scholen en opleidingen van de stad. In totaal werken we met 20 mensen, alles inclusief! Maar dan dekken we ook twee gemeentes......

In het begin vond ik het vervelend om in een open kantoor te werken; nu is het heerlijk. Inspirerend en gezellig. De jongeren die komen vinden het prettig om in een hoek van deze ruimte te praten; dat zeggen ze in elk geval. Het werk niet zo counseling-achtig misschien.

Maaaar, waarschijnlijk verhuizen we deze zomer. We gaan een ruimte huren die dichter bij de middelbare scholen en opleidingen ligt. Ik zal de ruimte missen......

Meer lezen? : www.uu-lillebaelt.dk 

het is wel in het deens :-)

Eendjes voeren....eindeloos..

Natuurlijk ook een foto van Philip en zijn tati, die we vandaag bezocht hebben.

Eventje eruit; en dan is eendjes voeren altijd een hit.