Ik leer het nooit!

Altijd denk ik tijd genoeg te hebben....ik heb immers zoveel al voorbereid!?!

En ieder jaar weer zit ik in tijdnood.

Ik leer het nóóit  !!

Het begon vanochtend al: de auto wilde niet starten.

De kou? De accu leeg? Geen idée, maar natuurlijk was ik aan de late kant. Allé, ik kreeg een lift van meneer en was net op tijd.

Mijn volgende afspraak lag op loopafstand en toen ik thuis kwam was de accu opgeladen en kon het blauwe autootje weer rijden!

In het vervolg toch maar toestand van het voertuig beoordelen meteen als ik opsta!  

Voornemen één !

De kerstkalender. 
 

 Traditiegebonden krijgen de kleinkinderen een kerstkalender.
Voor de kleintjes had ik er een gekocht met 24 kleine pixi boekjes.
Voor de oudsten had ik een 3-D puzzle, maaaaaar die moest ik natuurlijk eerst zelf uitzoeken en in porties verdelen.
En dat duurde natuurlijk veel langer dan gedacht.
Awel, dat werkje is inmiddels ook af en de kalender is afgegeven.

Verder lag de huiskamertafel vol gordijnstof. Ik moet/wil nieuwe gordijnen in de slaapkamer nu die opnieuw geschilderd wordt. Dat zijn van die grote lappen; moeilijk handteerbaar en daarom even weggeschoven. Nu komt de zoon morgen met Philip, en ik moet ruimen. Toch maar eerst dus die gordijnen geknipt en aan de bovenkant gezoomd. De overgebleven stof moet naar het hoofdeinde achter het bed.
Nu ligt de kamer dus vol van knipsels, draadjes enz, maar Philip mag mij morgen helpen. Hij wil graag stofzuigen :-)

We gaan kijken of we ook een adventskrans in elkaar kunnen flansen; daar mag hij ook mee helpen.
En, oh ja, de lichtjes in de boom buiten moeten nog gehangen worden.
Ach, zoals ieder jaar kom ik niet op tijd klaar dit jaar.

Tussen al deze bedrijven door ging ik nog met de chef naar de opening van de "Ydre Ringvej" (de uiterste rondweg), waar hij voor was genodigd.  En we moesten even naar de kerstmarkt op Skt Knuds school........en ik moet nog strijken....en...en...

Dadelijk plof ik met m'n koffie in mijn luie stoel! Effe uitblazen....

Gisteren was ik overigens met m'n dochter naar de bioscoop. We zagen "The intouchables". Een aanrader!

Het zijn allemaal leuke dingen. Maar wel veel!      
 
 

De "mormor" tour

Als de kerstmaand nadert neem ik elk jaar de twee oudste kleinkinderen mee voor een middagje shoppen...

Nou ja...shoppen?!!..

 We kijken naar de grote kerstgroep in het "storcenter".

Geen Jozef en Maria maar wel 20 bewegende nisser....
 

....in een Groenlands ijslandschap.

Kijken in de winkels die zij leuk vinden (muziek, films, WII spelletjes en boeken)
Oh ja, ook de speelgoedwinkel zijn ze niet helemaal ontgroeid. 

Ik kocht een adventskrans en een schattig melkkannetje, Caroline een schetsblok en Casper een figuur uit de Hobbits.

  Een ijsje, warme chocola, iets fris... 
...dan gaan we weer op huis aan.

Kom maar op kerstmaand! 

 

Als je niet zo goed kunt leren.....

....dan is dat best moeilijk!

Mijn kleindochter kan niet zo goed leren.....

Het lezen gaat langzaam....rekenen is een ramp! 

Dan is het lang niet altijd leuk op school.

Dan ga je aan jezelf twijfelen.....

....en dan doe je alsof het je niets kan schelen!

Dan kruip je na school in je holletje....

Ach, die kleine meid toch (dat mag ik niet meer zeggen, ze is al twaalf). Maar wat zou ik het leven graag dragelijker maken voor haar. Wat zou ik het haar gunnen om succes te hebben!

De dochter gaat weer praten op school. Gedifferienteerd onderwijs, een IT rugzakje, zodat de teksten voorgelezen worden........er is vast wel iets dat kan helpen.

Alleen moet je zo vreselijk veel kunnen in de hogere klassen.

Meer en meer wordt er in je hoofd gestopt; meer en meer wordt er verlangd.

Voor iedereen dezelfde eisen.

Maar daar kan lang niet iedereen aan voldoen.

Ach meidje toch! 

Als ik je maar kon helpen........

Seniordag

In totaal heb ik negen seniordagen per jaar en tot mijn schrik zag ik dat ik er pas vier had opgemaakt. Eigenlijk zat mijn kalender vol, maar na wat schuiven en ruilen kan ik er 3 plaatsen.

De ene vandaag.....

....en wat kan een mens het druk hebben op zo'n seniordag!

Allereerst de slaapkamer leeggeruimd; daar moet geschilderd worden en er moet een nieuwe vloer in. Laminaat deze keer; ik heb het wel gehad met die vloerbedekking.

Daarna naar Flensburg, net over de grens, gereden.

Daar waren ze druk bezig met het voorbereiden van de jaarlijkse Weinachtsmarkt.....

...in de regen, helaas.

Flensburg is een oude en mooie stad.....ook in deze donkere tijd....

......met leuke straatjes en mooie winkeltjes...., kunst en mode, gallerijen en eetgelegenheden.

We hebben er wat gegeten en gedronken en even gewinkeld.

Boodschappen gedaan in Handewitt en over donkere wegen weer naar het noorden. 

Vandaag...

Leuk, de beschrijving van mijn zus over een van haar werkdagen.

Doe ik vandaag ook.

Om acht uur begonnen; op onze nieuwe werkplek (sinds 2 weken).

Eerst wat administratie....Oeps, het communale netwerk doet niks! Ik heb ook een draadloze als ik niet op het gemeentenet hoef, maar onze secretaresse is de klos. Enfin, ik moet toch de deur uit, dus de pc maar aan haar uitgeleend. Dan kan er toch gewerkt worden.

Ik zit namelijk een paar uurtjes in zogenaamde "overdracht conferenties. De leerlingen uit de 9. en 10. klassen van de dovenschool moeten naar een vervolgopleiding. Daar moet de "thuisgemeente" voor zorgen, maar wij geven advies aan ouders, sociaal werk en andere steunverleners. Elke leerling heeft een opleidingsplan, waarin naast eigen wensen ook vermeld wordt welke  hulp en steun nodig zal zijn tijdens de opleiding. Daar moet op tijd om verzocht worden.

Dan weer terug naar kantoor.

Het internet werkt nog steeds niet! 

Een boterham gegeten....

Mijn laptop maar weer uitgeleend aan de secretaresse.

Ik had een gesprek met ouders, leraren, psychiater, psycholoog over de toekomst mogelijkheden voor en zwaar autistisch kind (jongere).

Iewat onenig met de psychiater, die thuisonderwijs voorsloeg. Ik vind dat dat te veel isoleert! 

Nu maar afwachten wat er besloten wordt. 

Weer terug naar kantoor....neee, nog steeds geen internet.

De secretaresse gaf het op en ging thuiswerken.

Ik kreeg mijn pc weer terug en heb wat opleidingsplannen kunnen lezen en commenteren. 

De mails doorgenomen (ik krijg er zo'n 20 à 30 per dag) en behandeld, jongeren gebeld (of een sms gestuurd) die om een of andere reden zijn gestopt met hun opleiding. Afspraken gemaakt.

Op het laatst het welzijnsrapport beantwoord. De gemeente wil graag weten of de medewerkers tevreden zijn met hun baan, met de omntwikkeling, met hun baas, met hun werkplek, enz.enz...

Ik heb een uitstekende baan; een mooie baan, werk met perspectief. Ik heb een goede baas, vrijheid om veel (het meeste) zelf te bepalen en een hoog aanzien onder mijn samenwerkingspartners.

Goede en waardevolle collega's.

Plaats voor ontwikkeling en gezelligheid.

Okay toch?!!

Kunst met meer.

Na een drukke werkweek was het tijd voor iets heel anders.

We gingen naar Aarhus met een paar vrienden om de speciale expositie van Edvard Munch te zien. Zijn werken zijn zóveel waard dat de Deense regering borg staat voor eventuele schade (om van verlies al helemaal niet te spreken). Daarom is het natuurlijk "ééns en nooit meer" om deze schilderen te gaan bekijken. 

Dus op naar Arhus.

De auto parkeren; even door het centrum langs de winkels (we zijn er maar bij 2 binnen geweest :-)) en een restaurantje vinden langs Aarhus Å.

Denemarken heeft geen rivieren of kanalen, wel beekjes, die aan kunnen zwellen tot mooie stromen. Dit is een zomerfoto; de terrasmeubels staan nu in de winterstalling.

Deze foto maakte Suzanna van ons....

...en ik maakte deze.....

Na een heerlijke lunch, met een witte Piemonte chardonay, wandelden we naar het kunstmuseum ARoS.

De gekleurde ring bovenaan is de 

Regenboog Panorama Ring, gemaakt door de Deens/IJslandse kunstenaar Olafur Eliasson.

Daar gingen we allereerst naar toe; je kunt er namelijk in.

Leuke gewaarwording!

Toen naar de exposities....

De "Gouden Eeuw" hebben we overgeslagen; de moderne vind ik veel interessanter.

Olaf Høst, Jens Søndergaard, Asger Jorn, Sigurd Svane, Tony Matelli.... en niet te vergeten Ron Muecks BOY, een standbeeld van een jongen, die op zijn hurken zit: 5 meter hoog en 500 kilo zwaar.

Om kwart over vijf konden we binnen om Munchs schilderijen te bekijken. Er mochten maar 200 personen tegelijk in de expositieruimte zijn.

En Munch is Munch; niet helemaal mijn stijl, maar fascinerend omdat hij, als geen ander, de menselijke gevoelens kan schilderen. Angst, heimwee, weemoed, eenzaamheid.....

En daarom is Munch zeker de moeite waard!

Een goede zaterdag!

Vandaag moesten we onze nieuwe (2.hands) koel-en vriesinstallatie op de plaats krijgen. De oude was versleten....we stonden op het punt om een hele nieuwe aan te schaffen, toen dit aanbod kwam. Zo goed als nieuw; wegens verhuizing aangeboden.... Dus we hebben maar toegehapt.

De aardige zoon kwam afgelopen vrijdag de chef helpen om hem te halen in Kolding.....nu moest ie nog vanuit de garage naar de keuken....en de ouwe moest eruit.

Alles is weer op z'n plaats en de ouwe is naar de recycling...(de stort, zeiden we vroeger).

Dat was het weekend.....

Een etentje met de alt vrouwen

Lang geleden hadden we een afspraak gemaakt; de alt stemmen in het koor. We hebben nooit tijd om gezellig lang te klessebessen op onze weekelijkse oefenavond  en zouden daarom gewoon een keer uit eten gaan. In november, omdat dat zo'n donkere maand is......

Wist ik veel toendertijd dat juist november een hele drukke maand zou worden :-)

Maar afspraak is afspraak en natuurlijk was het heel intens gezellig!

Ik mag de foto op mijn blog zetten:

Hilda, Ulla, Helle en Hanne

5 alten. We hebben net 2 nieuwe altstemmen opgenomen in het koor; maar die waren er (nog) niet bij. En ik maakte de foto...dus mij kun je ook niet zien.