Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 30 september 2011

't Rozenhoedje.

Vroeger werd er bij mijn oma en opa na het avondeten een rozenhoedje gebeden. Iedereen knielde voor zijn stoel en opa (of oma), met de rozenkrans in handen, bad voor. Een rozenhoedje is een derde gedeelte van een rozenkrans (heb ik opgezocht) en bestaat uit "onze vaders" en "weesgegroetjes". Ik was nog maar een kind, maar ik weet nog wel dat er een enorme rust vanuit ging. Je prevelde de gebedjes mee; je kende ze van buiten en hoefde er daarom niet bij na te denken. En omdat je er niet over na hóefde te denken, gleden je gedachten weg naar heel veel andere dingen. Een soort reflektie.

Af en toe denk ik dat er eigenlijk een beetje hetzelfde gebeurt bij mensen die een mantra opzeggen. Woorden herhalen, het ritme, het van buiten kunnen, dat moet zowat dezelfde rust geven.

Omdat ik af en toe veel in en om mijn hoofd heb op mijn werk, heb ik besloten om tijd voor reflektie in te voeren. Elke vrijdag rond de middag laat ik de week aan me voorbij glijden. Even overwegen wat er eigenlijk gebeurd is en wat er uit is gekomen. Dan pak ik mijn kalender en kijk welke afspraken ik volgende week moet nakomen, welke opdrachten gedaan moeten worden en plan ik tijd voor administratie en pauzes en privé dingen (iets vroeger vrij nemen om met kleindochter te shoppen bijvoorbeeld). Tjonge, jonge, wat een rust geeft dat!

donderdag 29 september 2011

Au,au,au!

Het gaat niet goed met de deense economi. Het gaat dus ook niet goed met de deense bedrijfjes, die veel te weinig orders binnenhalen. Dat betekent dat er mensen opgezegd worden. En wie zit er weer op de schopstoel? Inderdaad, mijn gemaal. En dat doet pijn! Weer die ellende, weer die lange eenzame dagen en weer de buikriem insnoeren (want de ww hier is maar 80% van een minimumloon). Tja, een nachtje slecht geslapen; aan vele ergere dingen gedacht; een lange wandeling gemaakt en met de zon erbij zal het allemaal wel weer mee vallen! Hier komen we ook wel weer doorheen. Hij kan altijd nog gaan vissen.....
.

dinsdag 27 september 2011

Van vroeger...

Google is jarig en wordt 13 jaar. Hoe gewoon is het voor ons om berichten via de computer te sturen. Vroeger ging dat per brief, misschien getypt en nog vroeger met een kroontjespen. Kort geleden waren wij in een oude winkel, die nu tevens een museum is. En daar stonden de inktpotjes en het vloeipapier. Ik heb er nog mee leren schrijven en weet nog hoe blij ik was met mijn eerste vulpen (die vlekte niet).

Er waren nog veel andere leuke dingen te zien in de winkel/het museum.
Hier de flesjes met essensen. Wilt U een amandel smaakje of liever iets met citroen? Een paar druppeltjes doen wonderen!










En hier alles wat je nodig had om koffie te zetten. Hier heette het zwarte goedje alleen niet Buisman, maar Richs.
Verleden tijd? Inderdaad...maar wat ging dat vlug!!



maandag 26 september 2011

Na zomerse tomaten.

De kas geeft ons nog steeds elke dag tomaten. Ze zijn nu niet meer dieprood, meer oranje van kleur; maar lékker!! Ze krijgen hun kleurtje in deze heerlijke nazomer dagen. Leve de zon - en het licht! Nu ik mijn ochtendrondje weer doe volg ik beter mee met op welke tijd de zon opkomt. Ik stap om iets over zeven de deur uit; dan is het al licht en ik zie de zon opkomen. Hoe het gaat met mijn stappen tellen? Tot nu toe vrij goed. Ik lig op een gemiddelde van 15.000. Of ik dat volhoud ???

zondag 25 september 2011

Lijfgerechten.

Het was weer zover; ons halfjaarlijkse etentje met vroegere collegaas/nu vrienden. Om de kosten laag te houden had de feestcommissie ons de opdracht gegeven om je lievelingsgerecht mee te brengen. En daar komt altijd wat lekkers uit. Krabsalade met viseitjes, oreganobrood, sla met kalkoen, brocoli en nootjes, tonijnmousse, gevulde eieren med "gaffelbider", coteletten med bacon en champignons, hartige flensjes, gevulde dadels, appelcompote met macronen, chocadecake met ijs.
Blijf daar maar eens af! Zalig eten en een hele gezellige avond met "snak- snak - snak"...(nee, geen snacks, maar kletsen - kletsen - kletsen).

vrijdag 23 september 2011

Pedometer.

Ooit van gehoord? Het is een apparaatje om je stappen te tellen. Op mijn werk hebben ze ook van fitness gehoord en omdat wij een vrij stilzittende baan hebben, heeft mijn kollega ons ingeschreven bij een wedstrijd : "Van Kopenhagen naar Berlijn". We zijn in vijf teams van vier ingedeeld en nu gaat het erom het aantal stappen te maken die nodig zijn om in Berlijn te komen. Het is 545 km naar Berlijn en we moeten er vóór de 1.december zijn. Dat betekend minstens 10.000 stappen per dag. De spirit zit er in! De auto's worden verder weg geparkeerd, er wordt vrijwillig koffie in de cantine gehaald en noem maar op. Ik heb mijn ochtendrondje weer ingevoerd en dat is goed voor bijna 4.000 stappen. Maar ja, we zijn pas een week bezig en december is ver weg. Hopelijk houden we het vol. Helaas is het maar een virtuele tocht; van Berlijn kunnen we dromen....

donderdag 22 september 2011

Nu nog een fotootje...

Als het wil.
Een blik op een van de rechte straten van onze stad met de brug over de Lillebælt op de achtergrond.
Aha, als ik klik dan kan de foto groter of kleiner. Ja, ja, ik leer het vast wel.
de chili's zijn rijp!


woensdag 21 september 2011

Welkom, welkom.

Geland! Het blog in wording. Het is nog een vrij leeg blad, maar hopelijk duurt dat niet lang. Gek, toen het weblog niet werkte heb ik ook maar weinig foto's gemaakt. Dus een echte "update" is er niet en komt er niet. We laten de ouwe koeien maar in de sloot.

Het is druk op mijn werk: jongeren willen hun opleiding wisselen, sommigen willen stoppen en moeten "naar iets anders" worden verwezen, er zijn ouderavonden en gesprekken, vergaderingen en konferenties en...en...en.... Ik doe het graag, mijn werk; het is inspirerend en dankbaar werk; maar ik ben wél moe 's avonds.

Ik zou zo graag wat meer tijd voor het bloggen hebben, maar dat komt vast en zeker! Ik weet ook nog niet precies hoe ik de placering van de plaatjes kan veranderen. Komt allemaal wel goed.
Nu ga ik mailtjes sturen aan mijn bekenden en oude blog-genoten. Misschien komen ze weer kijken...

maandag 19 september 2011

Nieuwe blogtijden!!

Lang gewacht, eindelijk gekomen,maar helaas helemaal niet naar mijn zin. En daarom verlaat ik weblog.nl.Maaar, als de vogel Foenix opstaat er een nieuwe blog!!
Ik moet het nog even leren kennen...maar de aanhef is gemaakt!