Vroeger bij ons thuis lag er een keer in de maand (of was het een keer in de twee maanden) een nieuw boekdeel van de encyclopédie in de bus. Verpakt in een bruine verzenddoos, nog ruikend naar drukinkt, lag daar een hele nieuwe wereld op ons te wachten.
 |
| (wij hadden een blauwe...) |
Uren zaten we erin te lezen, te kijken, te bladeren, mijn broer en ik.
We lazen over indianenstammen, over ontdekkingsreizen, over het heelal. Over verre landen en wereldsteden of onbewoonde gebieden.
En stillekes leerden we ook veel. Een schat aan kennis over "van alles en nog wat", zonder dat we er erg in hadden.
Daar dacht ik vandaag aan, omdat er hier, net als in NL, zo af en toe een quiz op de buis is en het me vaak verbaasd dat er velen maar heel weinig paraat-kennis hebben.
Niet dat ik een ster ben, hoor. Helemaal niet! Maar toch weet ik van een hoop dingen iets af. Gelezen, ooit, vroeger, in de encyclopédie met al z'n mooie plaatjes.
Kennis, die me in de schoot geworpen werd.
Ik weet het; nu de dag is álles op de computer te vinden!
Je moet alleen het zoekwoord intypen.....
Je moet dus wel weten wat je zoekt!
Mijn kennis kwam meer of minder "aangewaaid". Het is namelijk lang niet zeker dat ik had opgezocht wanneer er voor het eerst penicilline werd gebruikt, waar de Hottentotten vandaan kwamen en wie er het eerste op de Zuidpool stond. Of misschien toch wel??
Ja, een encyclopedie ! Er kwamen zelfs wel mensen langs de deur om die te verkopen! Het was ook wel een beetje een statussymbool om een encyclopedie te hebben.
BeantwoordenVerwijderenEen encyclopedie is nu wel uitgestorven...... Ik ben blij met internet.