Tijd

" Oma, je mag pas auto rijden als je 18 bent, nietwaar?

- Hmmm, klopt.

- Ben jij al 18?

- Och ja, en nog een heleboel meer.

- Hoeveel meer? Hoe oud ben je dan?

- 64

- Da's toch niet zoveel meer dan 18! Hoor    maar:    18,19,20,21,22,23......63,64."

Nee, als je het zo opdreunt ben je vlug bij de 64.

En eigenlijk gaat de tijd net zo snel....weken lijken seconden; jaren zijn vluchtig als de wolken.

Sommigen leven lang...een lang leven.

De moeder van Ivona niet; haar tijd is binnenkort op. De artsen kunnen niets anders doen dan de pijn verzachten.

Mijn "jonge" oom kijkt hopelijk ook terug op alles wat hem goed gedaan heeft. Zijn tijd raakt ook op.....

En wij...de anderen. Je weet nooit wanneer het klokje "thuis" slaat... 

"Het leven is kort; breek de regels; vergeef elkaar snel; kus langzaam; heb lief; lach veel en vergeet nooit datgene dat je liet glimlachen".

Gouden dagen koesteren: zo-eentje had ik gisteren.

Naar Legoland met de "kleintjes", die deze keer niet aan een stuk met elkaar concurreerden.

Dochter en schoonzoon gingen mee.

Het weer was fantastisch.

Het park gezellig druk, maar niet overladen.

Van tien tot vijf uur waren we in Legoland.

Toen voelde deze blogger toch dat ze geen 18 maar 64 was :-)...