Over dingen en doetjes in Denemarken.

dinsdag 29 november 2016

Erepoort

De buren zijn 12½ jaar getrouwd.
Gisteren maakten wij met hun kinderen en andere buren een halve erepoort.


Vanmorgen om zeven uur hebben we ze "uit bed" gezongen.
(ze waren natuurlijk allang op)

We werden, traditiegetrouw, uitgenodigd voor het ontbijt.


Met broodjes, koffie, wienerbrød en een "lille én" (een glaasje brandewijn).


zondag 27 november 2016

Verlanglijstjes


Check-lijst : Caroline


Verlanglijstje van Carl.


vrijdag 25 november 2016

En zo kwam de kerstmaand in zicht..

De eland-hoofden met de chocolade-neuzen waren binnen een kwartier uitverkocht.
En we hadden er gisteren toch zoveel gemaakt!

Als altijd was het weer gezellig op de kerstmarkt van de Sct.Knuds school.

We kochten een kerstkrant gemaakt door de zevende klas, aten in het restaurant waar de negende klas kokkerde en de achtste klas ober'de. We kochten loodjes bij de tombola en zijn een jampot met een theelichtje rijker, geproduceerd door de tweede klas.

Rond dezelfde tijd arriveerde de kerstman per boot in de haven en trok in optocht door de stad om de lichtjes in de kerstbomen aan te gaan steken.

Dat zorgde voor heel veel mensen en kinderen in de stad. Tel daarbij op dat het commerciële idee "black fridag" ook naar hier is overgewaaid en je krijgt een stad waar (bijna) geen parkeerplaats te vinden was. (Behalve voor een insider als ik).

Een heel leuk nieuwtje. Sandra heeft vanaf 12 december een volle leraar-baan op deze school. Ze werd ervoor "gesjanghajd". Dat wordt dus baantje wisselen. Het is een hele leuke en fijne school en hij ligt bijna naast haar deur. Heerlijk vindt ze het. Caroline en Casper moesten even slikken. Oeps, je moeder op jóuw school. Carl vindt het geweldig! Vandaag had hij alleen aandacht voor zijn vriendjes.




donderdag 24 november 2016

Kerst-knip-dag-voor-oma's-en-opa's.



Van tien tot twaalf was het knippen en plakken in de klas van Carl. Oma-en opa's waren uitgenodigd om deel te nemen.
Wij maakten elandhoofden.
Een bruin hoofd met een grijs gewei, rollende oogjes en een ferrero rocher bonbon als neus.

Die worden morgen verkocht op de jaarlijkse kerstmarkt op school.


En daarna hadden de kinderen vrij vandaag.
Ze konden op de naschoolse opvang blijven óf mee naar huis met de grootouders.

Waar Carl voor koos?


Pinda's eten bij mormor.

woensdag 23 november 2016

Lancering.


Er is hard gewerkt aan een nieuw onderdeel van onze firma.
Eentje die zelfs een eigen website heeft gekregen !!


Etiketten, stickers, plakplaatjes, labels kunnen nu on-line besteld worden.


Het is een heel werk geweest voor Jeff om de website plus betalingsdeel op te zetten. Natuurlijk tegen betaling.
Ook een winst voor zijn eigen firma: Danish Re-design, waar websites maken wat extra geld in het laatje geeft.

Nu moet er reclame gemaakt worden!



dinsdag 22 november 2016

Ex-pat diner.

Een uitnodiging van de gemeente.
 Voor immigranten en ex-pats.


Kijk, nu woon ik al meer dan veertig jaar in dit land en heb zelfs een Deens paspoort, toch was ik, met partner, welkom op dit ex-pat diner in de bovenste zaal van de bibliotheek.
Veertig jaar geleden werd er weinig of geen aandacht geschonken aan mensen "uit den vreemden".
Dat is in de loop der tijd veranderd en vooral de laatste jaren wordt er aan gewerkt om andere naties te verwelkomen.
Het land heeft deze vaak goed gekwalificeerde arbeidskracht nodig.
En de mensen die komen hebben een netwerk nodig.



Zo zaten de chef en ik dus vanavond aan het diner.
Met een Nederlands echtpaar, een Russische jongeman, mensen uit Irak, Italië, Amerika en nog meer..



Mensen die geïmmigreerd zijn, die bij de Shell werken voor en periode, die proberen hier een basis op te zetten, die bij het theater werken of Deens leren om hun artsenpraktijk op te kunnen zetten.

Er werd volop gekletst en ge-netwerkt.
Zo gaan wij zondag even "borrelen" bij Danielle en Ruben.
En heb ik Ivan beloofd een link te sturen wanneer en waar de Russisch Orthodoxe dienst plaatsvindt.

Leuk initiatief van de stad!




zondag 20 november 2016

Lange neus!

Ik had nog een cadeaubon liggen.
Gekregen bij mijn afscheid.
Een bon voor een hotel mét diner en ontbijt.

Leuk hè, om dat te krijgen.
Vond ik ook.
Dus ging ik kijken welk hotel en/of welke regio leuk zou zijn.
Oeps; de bon was van de Bellevuebox en er waren maar een beperkt aantal hotels waaruit je kon kiezen.


Eerst wilden we naar Sjælland, maar daar kwam iets tussen.
"Zullen we dan naar het mooie Noordjylland gaan?"
Zo gezegd, zo gedaan en besproken.


Gisteren reden we naar Dronninglund hotel.
Nordenfjords, zoals de Denen zeggen, ten noorden van de Fjord, de Limfjord, die feitelijk van het noordelijkste deel van dit land een eiland maakt.

Nu is november nou niet de beste maand om Noordjylland te bezoeken. Het gebied is open en weids, het is een land van zee en water.
Dun bevolkt dus tamelijk leeg als er weinig of geen toeristen zijn.
Het hotel was overigens wel volgeboekt.

We arriveerden om iets na enen.
De mevrouw in de receptie had het druk, want er waren twee feesten aan het starten. (op z'n Deens, met gedekte tafels, uitgedoste dames en een pianist).
"Jullie zijn te vroeg. Je kunt pas om drie uur inchecken!" zei de dame en wende ons haar rug toe.
"Nou ja" zei ik: "had ik natuurlijk moeten nakijken".
"Kom op, we rijden terug naar Aalborg en gaan daar lunchen en wat winkels kijken", zei de chef.
We aten bij Penny Lane, een café-restaurant, bakkerij, winkel en nog meer. Gezellig en lekker. Aalborg is een universiteitsstad, dus er waren nogal wat jonge mensen die de zaak opfleurden.


Hier klinkt "Susanna" uit de luidspreker
Het weer zat ons niet mee. We liepen nog even door de winkelstraten, keken bij wat boetiekjes en kleine winkeltjes, keken rond bij Salling (waar je hele dure kleding kunt kopen), wandelden door het park bij het Aalborg Kunst en Concert Centrum, waar beroemde musici een boom hebben geplant of laten planten en reden weer noordwaarts.



Kamer 42.
Dat was in een aanbouw naast het hotel. Jas aan en hoekje om.
Een kamer is een kamer, maar de bedden waren slecht. Veel te oud en zacht. De ene leunstoel was doorgezeten; het afvoerputje van de badkamer rook vreselijk onfris. Het was er schoon en warm, dat was het. Normaal zijn we slechts in een hotel om te slapen, maar vroeg donker, regen en kou vonden wij niet erg uitnodigend voor een wandeling door het dorp. Er was trouwens niks te doen!

Tussen zes en acht uur was het diner, dat een buffet bleek te zijn.
Dat eten krijgt van ons geen enkele ster!
Geserveerd in een achterzaal; aan lange tafels.
Waterige aspergesoep, veel te lang gebraden rundvlees, overgare wortelgroente en fantasieloos ijs met een sausje.
We hadden gelukkig wat lekkers gekocht bij Penny Lane, voor later op de avond.

Vanmorgen het ontbijt.
Dat maak ik thuis beter!!
Op het buffet wat kaas en jam, een gekookt eitje, afgebakken broodjes.

Weg wezen hier!
Betalen?!?
Ik weet dat de gevers van de bon er 1000 kronen voor gegeven hebben.
Wij moesten nog meer dan vierhonderd bijbetalen.

Ik zeg niks tegen de gevers (een gegeven paard enz..) maar die lezen dit blog niet (kunnen geen Nederlands lezen)...maar:
Ik dacht dat we een gratis weekendje weg konden.
Lange neus.

Ik ga nooit meer iemand een hotelbon cadeau doen!

Het hotel zei dat ze 600 kronen voor de bon terugkregen.
Ergo - de winst gaat naar degenen die deze bonnen te koop zetten; een dikke winst!

Vandaag?

Store Vildmose (het grote wilde moeras)
Reden we door Store Vildmose naar Blokhus; een van de kleine plaatsjes aan de Jammerbugt (daar vergingen vroeger heel veel schepen, vandaar dat ge-jammer).
Op het hele brede strand mag je (kalmpjes aan) autorijden.

Weet je nog moeder, dat wij ooit hebben geprobeerd om van Løkken naar Blokhus te lopen over dat strand. Met de wind pal tegen. In een februari-vakantie. 
We kwamen heeeel moeilijk vooruit en waren wát blij dat we met de auto gehaald werden halverwege.


We keken even bij de winkeltjes die nog open waren en reden daarna weer richting het zuiden.
We lunchten bij Niels Ebbesen spisehus in Randers.


Een gezellige punt achter het weekend.






vrijdag 18 november 2016

Rommelige vrijdag.

Het was een rommelige vrijdag, maar het werd wel gezellig.
Eerst nog even wat orders wegwerken. Dat ging in het begin niet van een leien dakje, maar we kregen de slag te pakken.
Tot twaalf uur werken en dan omkleden!
We moesten naar de receptie bij "onze" tandarts.
We zijn al heel lang bij deze tandarts.
We werden vrienden. 
Onze kinderen gingen samen naar school, ik had een vervelende tandarts, ergo - wisselen - tot eenieders groot genoegen.
De chef ging mee, mijn kinderen, zelfs mijn schoonzoon is nu "patiënt" hier.

Er is veel gebeurd in de loop der jaren. 
Bodil en Svend Aage kochten een oud pand dat ze opknapten en heel gezellig inrichtten.
De jongste dochter studeerde voor tandarts en kwam in de kliniek.
Helaas werd Svend Aage ziek en is drie jaar geleden gestorven.
Bodil bleef de zaak runnen met haar dochter. Maar de dochter kreeg reuma en kan de zaak niet overnemen.
De zaak is "verkocht" en Christian is de nieuwe tandarts.
Ik heb allang bekeken dat het zaakje op dezelfde manier doorgaat.
Persoonlijk, gemoedelijk en professioneel.
Bodil is intussen zeventig en is iets minder gaan werken. Stina, de dochter werkt halve dagen, en de nieuwe tandarts en zijn vrouw zijn heel aardig.
Ik blijf hier nog maar even! 

Later op de middag was ik uitgenodigd voor een sieraden-party bij buurvrouw Ruth.


"Kom nou! Je hoeft niks te kopen. Er is geen enkele dwang".
Maar ik kocht toch.... 
En zo heb ik alweer twee kerstcadeautjes binnen!


Ruth had een heerlijke "kringle" gebakken.


Want koffie hoort erbij!

Buiten viel de hagel zo groot als vogeleieren.

Gelukkig hoefde ik maar drie huizen verder.







donderdag 17 november 2016

Sønderjylland.


Sønderjylland oftewel het allerzuidelijkste deel van Denemarken, Zuidjutland. 
De "Sønderjyden" hebben hun eigen taaltje, net als de Friezen in Nederland.
 Goeie morgen, middag of tot ziens heet "møjn". Hetzelfde woord, gewoon møjn. Dat hebben ze gemeen met de Noorduitsers uit Sleeswijk-Holstein. Dat was ooit Deens land...
Møjn.
Ze wonen het dichtste bij de grens naar Duitsland en zijn grote voorstanders van "open grenzen".
Ze willen koffie drinken bij de buren.
Die van Sjælland (Zeeland) willen dichte grenzen...


Wij reden vandaag naar Tinglev in het zuidelijkste zuiden.
We moesten de gans ophalen.
Het is me nogal een gevogelte van heb ik jou!
Iets meer dan zes kilo.
Hij vult een hele la in de diepvries.

Het beestje heeft een goed leven gehad. Lekker buiten rondscharrelen de hele zomer om op het laatst vetgemest te worden met heerlijk graan en lekkere hapjes....
Puur natuur.

We wipten ook even over de grens (omdat we iets te vroeg waren bij de ganzenboerderij) binnen bij een grote Aldi, bij de drogisterij van Rossmann en bij de apotheek voor hoofdpijntabletjes. Alles iets goedkoper dan in DK.

Terugrijden in het donkerste donker was minder leuk.
Ik reed. Door heftige regen-en hagelbuien, met opspattend water van de vele vrachtwagens en (dat zei ik al) het donkerste novemberweer dat je kunt hebben.






dinsdag 15 november 2016

Voorbereiding.

Zelfs al begin ik elk jaar mooi op tijd, dan weet ik van mezelf dat ik toch weer aan de late kant ben met dat hele kerstgedoe.
(gelukkig slaan we de Sint hier over).

De voorbereiding is begonnen.


Gisteren bakte ik een kerst-bewaar-cake.
Zo eentje waar maar weinig meel in zit, maar wel volop rozijnen, krenten, rum, sukaat, pomerans, conficeerde kersen, gehakte amandelen, boter en suiker. Een cake die regelmatig overgoten wordt met rum en nog meer rum totdat we hem met kerstmis serveren.
Ik heb nog geen foto van het gebakken exemplaar gemaakt.
Die staat koud in het "hok" in de rum te soppen.

De chef heeft de kerstgans besteld.
(nu maar hopen dat die vogelgriep niet doorslaat, anders ziet het er slecht uit voor de aanvoer van eenden, ganzen en kalkoenen, die de Denen verslinden met Kerstmis)

Het weer is omgeslagen; de kou is vervangen door saai, grijs Deens weer.
Buurman twee is nu ook bezig met zijn huis te veranderen in een villa van Santa Claus. Compleet met hertjes in de tuin en een Bethlehem-ster in de boom.
De kerstversiering is goedkoop bij de Biltema, die vandaag werd geopend hier in de stad.
Natuurlijk móest de chef erheen.
Zo'n mannenzaak vol met álles voor je auto, je boot, je werkplaats, je garage, je weet-ik-veel en ja, je kerstversiering.
Vreselijk voor (de meeste) vrouwen!

Mensen, wat een chaos om weer van die parkeerplaats af te komen.










zondag 13 november 2016

Vingerkoud


De morgen van gisteren was vries-koud.
Jeff en Ivona (met Philip natuurlijk) kwamen "Forloren Hare" eten. (forloren hare betekent feitelijk "valse haas").
Een ouderwets gerecht dat Ivona niet kende en waarvan Jeff zegt dat dat door een echte kenner bereid moet worden.
De chef dus!


Heerlijke winterkost.
Met kleine aardappeltjes in de schil gekookt, rode kool (met appel en bessengelei), waldorfsalade en æblekage tot dessert.
Deense æblekage (appelkoek) is helemaal geen koek.
Het is appelcompôte, met laagjes makronen erdoor en slagroom bovenop (met bessengelei). Altijd lekker!


Vandaag is het echt zondag. Lang uitslapen, lezen..
Nou ja, we haalden ook nog gratis een hoop dennengroen bij een boerderij.


En we ruimden op in de groentekas.


Waar nu nog 4 dozen (en een krat) met appels staan.
Oh ja, de website van het koor moest ook nog worden bijgewerkt..



Verder zit ik lekker met m'n boek in de warme kamer.
Buiten is het koud...brr. Twee graden maar dat voelt veel kouder in de wind.



vrijdag 11 november 2016

Hoe was t' ie dan?

De veelgeprezen musical over die klokkenluider in de Notre Dame?
Fantastisch, Geweldig, Prachtig!
Komt dat zien, komt dat zien.
(Misschien komt hij ooit naar NL.)


Een vorm van totaal theater.
Het oude Fredericia Theater was volledig omgebouwd zodat het net was alsof je in de Notre Dame in Parijs zat.
De scenograaf en illusiemaker lieten je van beneden in de kerk tot boven op de zolder suizen; alsof je in de lift zat.
De brand in de kerk was gewoon alsof je er tussen stond; de vloer trilde en de vlammen sloegen uit de muren.
De stenen beelden van heiligen en de waterspuwers die tot leven kwamen, de dansen van de zigeuners, en bovenal Quasimodo, de gebochelde klokkenluider...
Adembenemend.


Hij is hier in Fredericia totaal uitverkocht.
Vanaf mei 2017 speelt hij in Kopenhagen in de oude zaal van het Koninklijk Theater. Daar is de speelduur ook al verlengd.

Het theater (en daarmee ook de stad) krijgt veel bezoekers elders uit het land. Veel mensen gaan van te voren een hapje eten, wat de restaurants ten goed komt, sommigen maken er zelfs een weekend- uitje van, zodat ook de hotels goed vol zitten.
Er zijn nu zelfs wegwijzers in de stad geplaatst. Natuurlijk om de weg naar het theater aan te geven, maar op die manier worden ook andere bezienswaardigheden van de stad aangewezen. Misschien komen de mensen dan nog eens terug in Fredericia.

Dat was eergisteren...

Gisteren besloten we om een dekzeil over de boot te binden.
Dat was niet zomaar een klusje van niks.
Eerst moest er nog gepompt worden, want er stond water onderin. Met ijskoude vingers gingen we daarna aan de slag met dat dekzeil dat er elke keer weer afschoof. Alles moet gebeuren terwijl je op een lader staat, wat het allesbehalve makkelijk maakt. Enfin, het zit erop en het bootje is beschermd tegen de winterse stormen en sneeuw.

Die sneeuw is grotendeels weg hier bij ons. Het is toch wat milder aan de kust dan in het binnenland.
's Nachts vriest het nog flink, wat wel weer mooie luchten geeft


Goedemorgen Fredericia...


en goede middag!
Zie die blauwe lucht toch eens.





Omdat het vrijdag is en omdat de chef nog even langs de apotheek moest dronken we koffie bij Café Vivaldi.




Met notentaart voor mij en een surprise bol voor hem.






Vanavond gaan we eten bij vrienden, dus "kookvrij" vandaag.

woensdag 9 november 2016

De sneeuwkoningin.

Zoals in het sprookje van HC Andersen lag het sneeuwtapijt uitgespreid toen ik vanmorgen op stond..


De sneeuw ligt er nog...en er is meer op komst.
Kijk maar naar de lucht.
De eerste dagen vind ik het mooi,
stil en mild.
Maar ik ken mezelf goed genoeg en weet dat ik er snel van ga balen.

Hé!
De winterbanden zitten nog niet eens op de auto!
Die liggen opgestapeld in de groentekas tussen de dozen vol appels en zielige resten tomaat-en komkommerplanten die armzalig aan hun touwtjes hangen.

Ze heeft ons overrompeld, de sneeuwkoningin.

Wij kunnen gelukkig binnen werken.


Klus is klaar; de T-shirts kunnen worden afgehaald.

De rekeningen zijn geschreven en de boekhouding is weer "up to date". Nu is het tijd voor leuke dingen.

Vanavond gaan we naar het theater om de hoog geprezen musical 
Heel Denemarken loopt er voor uit!
6 Sterren van Disney Productions in New York en evenzoveel van alle kranten, dagbladen en theatercritici.
Ik ben heel benieuwd!

We waren ook nog naar de bioscoop: 


"The girl on the train"; een thriller.
Langdradig en wat verwarrend in het begin, maar als de eindjes aan elkaar geknoopt worden krijg je een verrassend plot.
Ze speelt goed, die Emely Blunt.

Gisteren struinde ik even rond bij de winkel van het Rode Kruis.


Daar kocht ik wat kleine dingen voor de Julekalender (kerstkalender) die we hier hebben in plaats van je schoen zetten.
(ik geef kleine adventscadeautjes)

Voor mezelf vond ik daar zeven heel leuke ontbijtbordjes:


ze kunnen in het "afwasmasjien"!

Nog een donkere sneeuwfoto,


terwijl de tv wordt aangezet.

Het wordt dus Trump.
Democratisch gekozen.

Ergens las ik:
"Europe has left the building"

Brrrrr; het wordt een koude tijd.