Stil

Stil is het hier in vergelijking met Nederland. Een rondje wandelen in de versluierde middagzon in complete stilte (totdat ik langs het zwembad liep, maar dat komt omdat het deze week wintervakantie is en dan willen kinderen naar het "badenland"). Geen auto die langs reed, geen hond die blafte, geen telefoon die belde. Gewoon stil. Zelfs de wind is gaan liggen.

Stil in mijn hart. Ik hoorde van mijn moeder (en las het later in de krant) dat mijn vroegere schoolvriendinnetje plotseling overleden is. In januari 66 jaar geworden. Op de lagere school was ze mijn hartsvriendin, maar toen ik naar de MMS ging en zij naar de MULO heb ik haar feitelijk in de steek gelaten. Er gebeurden zoveel nieuwe dingen, ik kreeg andere vriendinnen en tja... Nu is ze er niet meer. Geen man, geen kind; alleen een broer in Amerika en een zus met een gezinnetje een beetje in de buurt. Ze was haar hele leven kleuterjuf.
Rust zacht, lieve Clara...