Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 31 maart 2017

Drukke week

De week is omgevlogen.

Eerst natuurlijk met die vervelende verkoudheid, die gelukkig na een paar dagen over was. 
Met veel werk voor Folierullen (wat is het dan fijn als er vrijdags stapels klaarliggen voor verzending of om af te halen en de rekeningen geschreven zijn).
Maar gelukkig ook met fijne bezoekjes van vriendinnen en een heerlijk avondje theater.
We genoten gisteren van "Legendales" een theater/musical stuk met verbluffende scenewissels door gebruik van film, licht, 3D en weet ik wat al meer van nieuwe technieken. De afstand tussen theater en film wordt hierdoor minimaal. (wil je meer zien, klik dan op deze link en scrol naar beneden). 


De auto is intussen ook weer gemaakt. Het slot had zich op een of andere manier vastgezet, maar met een harde klap erop, een nieuwe moer en wat smeersel gaat het weer prima. Geen reden om het slot te vervangen, zei de monteur. Dat wordt een goedkoop rondje, dacht ik, maar de garage vroeg er 260 Euro voor.
Afzetters!!

De mist is na de regen van gisteren ook opgetrokken en de temperaturen klimmen langzaam omhoog. Echt lekker buiten zitten gaat nog niet en ik zie dat er hoognodig in de tuin gewerkt moet worden.
Na ja, een ding tegelijk.


dinsdag 28 maart 2017

Nog iets?

Zo af en toe gaan er dingen kapot. Onze koelkast koelde niet meer; of in elk geval erg slecht. We keken al een tijdje naar aanbiedingen en vorige week was er een. Als we een week konden wachten op het leveren, dan was het gratis. Nou, dat weekje konden we wel wachten en zodoende werd het monster vandaag geleverd.
"Tot aan de stoepkant levering" heet dat. Gelukkig wilde de bezorger hem op het stoepje voor de deur zetten.
Wát een gevaarte!

Als er een nieuwe koelkast (met diepvriesladen) geplaatst moet worden, dan moet die ouwe er eerst uit.
Peter kwam helpen (hij bracht Sandra en Carl mee).
Gelukkig maar, Peter is van de elektra en kon zodoende het stopcontact van de koeler aanpassen, anders was dat gevaarte er nooit ingekomen. Carl leefde zich uit op de grote doos. Hij boorde er gaten in, sneed er raampjes uit, totdat de doos neerzeeg als een zielig hoopje karton.
Enfin, het staat allemaal weer op z'n plek en de oude installatie ligt in de aanhangwagen.

De chef ging daarna even melk halen; met de auto. En toen wilde de auto niet meer starten! Iets met het contact, de sleutel....(de mijne wilde ook niet). Gelukkig zijn we lid van FDM en konden we de wagendienst bellen. Die hebben hem naar de garage vervoerd. Morgen maar eens zien wat er aan de hand is.

Mijn verkoudheid is een heel stuk minder. Nog wat genies en lopende ogen, maar allá. Vandaag scheen het zonnetje en ik heb mijn bleke benen en rode neus even laten bakken in de zon.


Twee dingen kapot; wat wordt het derde?

maandag 27 maart 2017

Tussen twee zeeën.

Het nadeel van het wonen tussen twee zeeën is dat je af en toe last hebt van het zogenaamde "Havgus", de mist uit zee die boven het land blijft hangen.
In het zuiden van Noorwegen, in het noorden van Jutland werd het gisteren 19 graden; wij moesten het doen met 8.
Het "havgus" ligt nog steeds over ons landsdeel. Het is windstil, dus die vervelende wolken zullen niet zomaar verdwijnen.



Maar het is al veel langer licht. Zoals ik gisteren schreef staat de zon om zeven uur op (zomertijd) en gaat om acht uur 's avonds weer onder. Dat is een heel verschil met die donkere wintermaanden.
De kaarsen, die 's winters voor het warme licht zorgen zijn weer opgeborgen. 

Da's ook zo iets: het Deense begrip Hygge, dat schijnbaar "in" is.
Nou-eh, de Hollandse gezelligheid lijkt er veel op hoor. Alleen denk ik wel dat Denemarken het enige land is waar "Hygge" een werkwoord is. "Nu skal vi hygge os" - nu zullen we ons gaan "gezelligen" - nee, dat klinkt niet. En vermaken is toch weer anders.
Ach wat, de Nederlanders zijn er ook goed in; in het hygge.



Om het extra hyggelig te maken bakte ik gisteren makronsnitter en die waren toch lekker!!



Deze moet nog in stukken worden gesneden. De chef bakte hindbærsnitter, die staan ernaast. Sandra en familie kwamen ze opeten - bij de koffie/thee.

Vandaag doe ik het maar rustig aan; ik ben snipverkouden...






zondag 26 maart 2017

De vogels zijn er weer.


Nu zijn de vogels er weer
En het licht kantelt naar binnen
Het schijnt door alle kieren heen; de lichte nachten zijn terug

Alles wat bewoog is bewaard gebleven
Toen je wegging was het zo simpel
Maar het hart weet goed wat het wil; me mooi maken voor jou.
Je bent weer terug, een warme golf,
Je bent weer terug, met warme dagen; je bent bij mij.

Nu komen alle geluiden terug
En de wereld valt mijn huis binnen
Met parasols en sandalen, de golven tekenen in zand

Mijn huis was vol met wind
en nieuwe vruchten woeien binnen
Maar mijn hart weet goed wat het wil; me mooi maken voor jou
Je bent weer terug; je bent bij mij
Je bent weer hier; met warme dagen; je bent bij mij.

Het is weer zomertijd.
De warmte komt eraan.
Over een maand beginnen de lichte nachten...




vrijdag 24 maart 2017

Onbarmhartig.

De zon schijnt. 
Ik poets de keuken.
s' Morgens staat de zon direct op het keukenraam.
Het is hoog nodig. Hoe kan het zo vuil worden in een paar dagen tijd? Zeepsop, spons, raam zemen.
Alle vette vingers weg; alle vlekken op de kastjes weggepoetst. Nog even de binnenkant van dat ene kastje...Oeps.
Wij hebben een oude, maar functionele keuken. Maar ach toch; we zullen aan de slag moeten met schuurpapier en verf. 
De kanten van de kastjes vertonen erge mankementen. Overal zijn stukjes afgestoken.
Dat wordt schuren en plamuren.


De muren mogen ook wel opnieuw geverfd worden. En de plinten. En,en, en...

Maar wanneer??? Met een eigen zaak is er elke dag genoeg te doen.
We zullen een aantal verf-dagen moeten plannen. 

woensdag 22 maart 2017

Zintuigen.


De jaarlijkse "Sanse-udstilling" - tentoonstelling voor de zintuigen - was er weer in Brandts Klædefabrik in Odense.
Dus toog ik naar de Fynse hoofdstad vandaag. Eerst winkelen met Ivona in het Rosengårdcentrum.


Dat is een jaar geleden helemaal verbouwd en alle winkels waren verhuurd. Het is er gezellig geworden.
Alvast een zomerjurkje gekocht en een blauwe katoenen broek.
En voor Philip een t-shirt en een sweatshirt.
We dronken gezellig koffie en gingen daarna Philip afhalen van school. 

Brandts was leuk, maar de grootte van de tentoonstelling viel wat tegen. Kleiner dan de vorige jaren.


Ik bleef eten en Jeff maakte een heerlijke avondmaaltijd klaar.
Daarna moest hij nog even helpen met het opzetten en uitleggen van een computer-programma, zodat de chef morgen verder kan.
Slimme zoon heb ik :-).

Omdat ik een vrije middag had genomen en omdat Caroline nog wel wat dollars kan gebruiken voor haar tour naar New York, kwam ze vandaag de chef helpen. Die twee hebben het goed en gezellig samen. 



Deze foto maakte i gisterenavond, toen ik wegreed na onze koor-avond. Donker, regenachtig en koud. Dan was het vandaag heel wat beter. Een heerlijk zonnetje heeft de hele dag geschenen.

En verder heb ik kaartjes besteld voor de uitvoering Legendale in het theater. Daar gaan we volgende week donderdag naar toe. Ik had nog kortingkaartjes; dat scheelt weer.


Niks bijzonders deze week......




zondag 19 maart 2017

Zondag zonder zon.

Het begon redelijk. Droog, winderig en een ietsie-pietsie zon.
Toen kwam de regen.
Kil in huis; de kachel weer aan; die heeft de hele dag hout gegeten.

Ik bakte broodjes..



..en kanelsnegle (kaneelslakken - letterlijk vertaald,  maar ze heten vast anders op z'n Nederlands).



Jeff en familie kwamen op de koffie. Toch gezellig zo'n zondag.

Ik kocht een nieuw boek.




Lekker lezen met dit weer.

Morgen komt er een vriendin op bezoek en woensdag ga ik "winkelen" in Odense met Ivona en naar de "sanse-udstilling" met Philip. 


We zagen deze week nog een mooie film in de bioscoop:




A United Kingdom.

Over Seretse, die in het begin van de jaren 50 met de Engelse Ruth trouwt, wat zijn thuisland maar moeilijk kan accepteren.
Over rassendiscriminatie, de overheersende rol van Zuid Afrika en over het begin van de staat Botswana. 

Een mooie film over een stuk geschiedenis.



zaterdag 18 maart 2017

Kindergedrag.

Wij mochten mee naar het schoolfeest van de Skt. Knuds-school gisteren. Zo leuk om de kleinkinderen te mogen en kunnen volgen.
Het schoolfeest werd - als gewoonlijk - gehouden in het stads-theater.





Eerst zongen de kinderen van de "in-scholing" d.w.z. de kleuterklas, en de eerste, tweede en derde klas.



Carl staat vooraan, met de ene hand in z'n zak. Hier waren ze aan het opstellen. De vier klassen bij elkaar geeft ongeveer 80 leerlingen. Allen zongen uit volle borst!

Casper's klas zorgde dit jaar voor het toneelspel. "De rovers uit Kardemomme-stad". De rovers heten Kasper en Jesper en Jonathan en, je raad het al, Casper speelde Kasper (een van de hoofdrollen).
Slechte foto helaas. Hij staat links. Hij deed het geweldig.



De tafels waren gedekt en wij aten lekker smørrebrød na afloop.

Caroline stond in de tombola-kraam; de hele avond. Die vermaakte zich wel met haar vrienden en vriendinnen. Er werden (natuurlijk) lotjes verkocht en wij wonnen drie prijzen!!

De meeste kinderen vermaakten zich uitstekend. Waren blij, vriendelijk en gedroegen zich gewoon.
Maar sommigen.....#GrR§§#...als verwende prinsjes en prinsesjes.
Jammer voor de ouders (en ons anderen) en zielig voor die kinderen.


donderdag 16 maart 2017

Zo niet mezelf.

Hebben jullie dat ook wel eens? Zo'n dagje dat je niet jezelf bent?
Niet dat er dingen tegenzitten, maar het is net alsof de dingen verkeerd in elkaar zitten.

Allereerst moest ik iemand bellen en kwam er achter dat er een aantal telefoonnummers op mystieke wijze uit mijn telefoon verdwenen zijn. Daarna drukte ik op verkeerde knopjes en/of belde de verkeerde.

Die pokken-belastingdienst schreef dat ik toch een bedrag moest terugbetalen (en ik dacht dat ik geld zou krijgen), wat weer werd goedgemaakt door het feit dat de chef wel geld terugkrijgt.

Ik bakte een cake en vergat er bakpoeder bij te doen, zodat de cake ietwat plat is uitgevallen.

En bij het avondeten zette ik de schaal met sla teveel op het randje, zodat alles op de keukenvloer belandde.

Nou ja....als het niets ergers is...ik hoor het jullie zeggen.
Nee, gelukkig niet!

Ik ging op het einde van de middag een heel stuk wandelen. In de zon. Daar knapt een mens van op!





woensdag 15 maart 2017

Skat

Skat,
Het woord voor schat, maar ook het woord voor belasting.
Rond deze tijd krijgt iedereen te weten of hij/zij geld terug krijgt van de belasting of dat er geld moet worden bijgelegd.
Alleen wij hoorden (en lazen) niets. 
En telefonisch was er geen doorkomen aan bij de belastingdienst...tot vandaag.
Blijkt dat er een rubriek niet was ingevuld.
Blehhh..
Gewoon omdat we een jaar geleden niet wisten dat we dat geld zouden ontvangen en het daarom niet konden invullen.
Het is maar een kleine post, maar dat zorgde wel voor stagnatie.
Ik ben benieuwd of het nu is opgelost.
(En ik verwacht dat we geld terug krijgen).


Verkiezingen in Nederland.
Dat komt hier op het nieuws.
Waarschijnlijk vooral vanwege die heibel met Turkije.
Tjonge, wat hebben jullie een hoop politieke partijen!!
Ik hoop dat jullie eruit komen.


God valgdag...goede verkiezingsdag gewenst.
Ik vermoed dat iedereen zijn/haar democratische recht gebruikt!

zaterdag 11 maart 2017

Johnny


De Johnny Cash Roadshow gaf een concert in het Muziekhuis in Vejle en omdat de man een grote fan was van Johnny Cash hadden we daar kaartjes voor.
Lang geleden besteld, als een van de eersten, vandaar dat we goeie plaatsen hadden, bijna helemaal vooraan.


Wie Johnny Cash zegt, zegt ook June Carter, die op een eminente manier vertolkt werd door Amanda Stone.

Een fantastische avond!!
Het publiek? Tja, de meesten waren van onze leeftijd. Ha!


vrijdag 10 maart 2017

Het langzame luisteren.

Ik houd van boeken.
Boeken om in te snuffelen, woon-boeken, kookboeken, creatieve-dingen-doen boeken, ja zelfs tuinboeken. Van romans en thrillers, van crimi's, sommige biografieën en historische boeken. 
Wat ik lees hangt een beetje af van min gemoed en van de jaartijden.
Ik kijk graag rond bij de boekhandel. Hier in de stad, bij de supermarkt en op de net-site van de bibliotheek.
Want echt naar de bibliotheek gaan doe ik zelden; ik download de boeken via het net, ik krijg ze, leen ze of koop ze.
Lezen op mijn tablet of telefoon doe ik minder; ik pak dan toch eerder een papieren boek.
Maar een luisterboek downloaden, dat doe ik regelmatig.

In het begin erger ik me dan groen en geel omdat het zo langzaam gaat:
"Dit boek is geschreven door..... en uitgegeven door.....Hoofdstuk één"....
Een boek vangt bijna nooit op de eerste bladzijde en bij een luisterboek worden álle woorden nauwkeurig uitgesproken. Willen mijn ogen bij het lezen nogal eens snel over de eerste bladzijden heen suizen, is dat bij een luisterboek niet mogelijk.

Het laatste boek dat ik hoorde was Hjemkomsten (The return in het Engels) van Victoria Hislop.

Het meeste speelt zich af in Spanje tijdens de burgeroorlog en de vertelster zet er een eer in om alle Spaanse woorden op z'n Spaans uit te spreken. Met van die rollende rrrr's in Granada en een perfecte uitspraak van de Spaanse namen die er in voorkomen.
In het begin is het hinderlijk, die langzaamheid, totdat ik me er aan overgeef. Ik doe m'n ogen dicht en ik sta in Granada. Ik ruik de beschreven geuren van de stad en zie de uitgetekende personen duidelijk staan. Dan begin ik te genieten van de langzaamheid. 
Het is altijd weer spijtig als een boek ten einde is.




woensdag 8 maart 2017

Gewoon weer werk.

Geen vakantie meer. Geen vrije dagen van niks doen. Geen sauna en warm-water zwembaden. Geen ontbijttafel die klaar staat en menu's om uit kiezen. 

Maar ook geen regen. En geen onpersoonlijke hotelkamer. Geen computer (al was dat eigenlijk best fijn).

Gewoon lekker thuis. 
Een gezellige avond met oud-collega's maandag.
Zang en muziek dinsdag.
En flink wat werk..... (gelukkig maar).

Ik snij op maat....


Knippen, stapelen, ombinden, pakken en verzenden...


Maar het grote voordeel is dat ik m'n eigen baas ben. Dus als ik het "genoeg" vind dan zet ik lekker een aflevering van "Badehotellet" op midden op de dag.

maandag 6 maart 2017

Gegroet




"Schüss", zeggen ze in het Harzgebied. Zelfs zowaar "Schüssie".

Vanaf Kolding tot ver over de Duitse grens, in heel Sleeswijk eigenlijk, zeggen ze "Moin". Moin 's morgens, s'middags en s'avonds.

Hier waar ik woon zeggen we "Hej" en "Farvel". En soms ook : "Fortsat god dag". 

Op Fyn zeggen ze "Daw-du", met hun zangerige accent.

In Brabant, waar ik zovele jaren woonde zeiden ze destijds "Houdoe". Omdat er veel mensen geen houdoe kennen, vooral de import uit de Hollandse provincies, zeggen velen nu "Doei".
Voor mij mag het lekker "Houdoe" blijven. Klinkt zo vertrouwd!



zaterdag 4 maart 2017

Verwennerij.

Zo, daar ben ik weer; terug van weggeweest.
De chef en ik waren een paar dagen in het Harz-gebergte, in het stadje Bad Harzburg.
Een paar dagen vol met heerlijke dingen, zoals:
Elke dag lekker uit eten.
Naar de zoutwater Thermen en sauna (een hele dag).
Stadjes bekijken,
En lekker niks anders doen dan cappuccino en warme chocolade drinken, ijs eten en/of apfelstrudel, warme wafels of een drankje en zo van die dingen.

Ik doe maar wat foto's:

Mooi stadje, Bad Harzburg.
Er waren weinig of geen toeristen. 
De bron op een pleintje.
Duitsers houden van beeldjes.
Uitzicht vanuit onze hotelkamer. We zaten bovenaan. Er loopt een riviertje net langs het hotel en dat maakt nogal een herrie, dus lekker rustig bovenaan.
Heerlijk eten bij restaurant Plumbohms. Fantastische wijn ook.

We dachten even naar Braunlage te rijden, waar we een aantal jaren geleden waren, maar de weg was gesperd door vrachtwagens die niet naar boven konden.
In Bad Harzburg was er van sneeuw niets te zien. Hier aten we dag 2, bij Ristorante Firenze.
Zo heerlijk. Hier een foto van het plafond waar wijnflessen en wijnkistjes opgeplakt zaten.

En wat een wijn!!
Dag drie reden we naar Wernigerode. Een prachtig stadje dat vroeger in de DDR lag.
Vol met mooie vakwerkhuizen.
En een leuke kleine marktplaats.
Met een raadhuis uit een sprookje.

Natuurlijk kwam er later ook nog een bruidspaar uit, maar die heb ik maar niet op de foto gezet-
Dit is het kleinste huisje van de stad.
Nu een toeristische bezienswaardigheid. Entree één Euro, maar je hebt het zo bekeken.
Hier woonde een schoenmaker met z'n vrouw en zeven kinderen.
Dé lekkernij van de stad is: Sneeuwballen.

Wernigerode heeft zelfs een kasteeltje!
Het was maar goed dat de chef z'n wandelstokken bij had. We hebben vrij veel gelopen.






Nu zijn we weer thuis.
Er ligt een berg werk te wachten!!
Kunnen we sparen voor ons volgende uitje.