Over dingen en doetjes in Denemarken.

donderdag 6 april 2017

IT Analfabeet

Het verbaasde me en eigenlijk ook weer niet. Het blijkt dat er onder de werkzame bevolking in dit land toch nog 20% digibeten/it-analfabeten te vinden zijn. Voornamelijk ongeschoolde werknemers (de koningin kan er overigens ook niet mee overweg - maar ja, die heeft vast wel personeel die haar alles voorleggen).
Dat is vrij veel - veel te veel schrijft de pers.

Dat het me niet verbaasde komt omdat ik de website bijhoud van ons koor. De leden hoeven dus maar op de naam te klikken en voila, daar verschijnt de webpagina. Met duidelijke tabs en al het nieuws vooraan. Maar de excuses zijn niet van de lucht.
Vergeten te kijken, snapte niet hoe ik moest scrollen, kon niet printen, wist niet waar ik het kon vinden, had geen geluid en ga maar door. Af en toe denk ik, waar doe ik het voor!
(Maar het zorgt ervoor dat die kleine grijze hersendeeltjes van mij blijven werken).


Hier komen de koor-leden binnendruppelen. Hé, we hebben een nieuwe piano/vleugel). Een zwarte.


Vandaag bezocht ik een vriendin, die aan een hartkwaal lijdt en al een paar weken thuis zit. In plaats van bloemen nam ik wat eigen-gemaakte jam mee.


En daarna gingen de chef en ik naar de film:


Weer een film uit het filmpakket. Geregisseerd door de Deense Lone Scherfig. Een lange inleiding van een mooie film. Een film over het maken van een film. Speelt in 1940 in Engeland.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Gezellig, laat gerust een reactie achter!