Acheron

De rivier Acheron of Hades is in de Griekse mythologie een van de rivieren die naar de onderwereld, het doodrijk, leidt.

De rivier stroomt op een van de mooiste plekjes in de Epirus-provincie en daar gingen wij naar toe op een woensdag.

Wij maakten een rit op paarden, door de rivier en dan naar boven  de bergen in. Ik had geen camera bij, maar het uitzicht was formidabel.

Een uur rijden (dat was mooi genoeg voor mij).

De Griekse mythologie is overal sterk aanwezig, net als gewoontes.

Zo worden overlijdensberichten bijvoorbeeld op een of meerdere borden in de stad geplakt, zodat de mensen kunnen zien wie er gestorven is en wanneer de begrafenis is. Volgens traditie wordt een overledene binnen 24 ter aarde besteld en daarom is er geen tijd voor annonceren in de krant of via kaarten.

De jongedame die met ons meeliep (de paarden gingen stapvoets; het was een hele klim), liep de route 10 tot twaalf maal per dag. Petje af!

Deze bestelwagen kwam net aanrijden. 

Hij verkocht groente en fruit.

De heenweg naar Acheron was gemakkelijk, maar oj oj, natuurlijk konden we die weg niet meer terugvinden.

Wegwijzers staan er lang niet altijd en áls je er een ziet zijn de namen vaak geschreven met Griekse letters.

Ik heb heel wat gegoogeld op...

...maar daar werd ik niet vaak veel wijzer van.

We reden verkeerd maar kwamen in een klein plaatsje waar we konden eten en drinken.

Een soort snackbar, met plaatjes aan de muur met wat er te koop was, zodat we konden aanwijzen wat we wilden. De eigenaresse sprak wat Engels en zei dat we niet hoefden te kiezen, want ze had alleen maar kip.  Dus werd het kip, met sla.

Hoe het plaatsje heette weet ik niet meer. Paramythia geloof ik.
Dit kiekje nam ik er.

Ach, we vonden een nieuwe weg (door en over de bergen natuurlijk) en waren mooi op tijd..

.. voor een avondwandelingetje door Sivota.