Charlotte; een stille, nauwkeurige, zeer gestructureerde vrouw.
Ze werkte "aan de andere kant van het water", in Middelfart en ik heb niet veel met haar samengewerkt. We zijn natuurlijk wel naar dezelfde cursussen, vergaderingen, meetings en workshops geweest en ik heb ook haar zestigste verjaardag meegevierd, maar meer dan collega is ze nooit geweest. Een beetje "grijs, een beetje "saai" en heel erg rustig en nadenkend.
Maar gisteren, na afloop van de kerkdienst, werden we allemaal uitgenodigd op een feest-buffet in een prachtig cursuscentrum. Charlotte had besloten dat haar heengaan geen trieste zaak moest zijn, maar een samenkomst met en voor alle mensen die haar kenden.
Ze had (samen met haar man) de liedjes uitgekozen die we gingen zingen, er was een pianiste die de zang begeleidde; er waren speeches en stukjes muziek om te beluisteren.
Vooral de speeches maakten indruk op mij. Die gaven een heel ander beeld van Charlotte; belichtten haar van een kant die ik niet kende. Een stil water was ze, met diepe gronden.
's Avonds was ik weer in een kerk. Die van Egeskov, waar onze dirigente organist is en die zóó graag wil dat wij a.s. zondag komen zingen bij de "negen lezingen". Gisteren was het oefenen.
 |
| de foto is genomen door onze dirigente |
Vandaag is het Lucia-dag; de dag van het licht. Het is een van de allerdonkerste dagen voor kerst:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!