Alledaags

Hverdag noemen ze dat hier. Alledaags oftewel een 

door-de-weekse-dag.

Eerst werken in mijn oude baan. Een intake gesprek op de produktionsskole met het meisje, haar vader, de leider van de school en ik dus.

Een kind met een zware jeugdlast.

Geboren met een lichte mentale geretardeerdheid, moeder psychisch ziek en overleden toen ze acht jaar was, vader met veel ziekenhuisopnames en nu met een stomi.

Een lief gezichtje met een wipneus, waarmee ze op school gepest is. Zucht. Ik hoop dat de speciale opleiding haar veel goed kan doen.

Daarna naar het kantoor van de UU (Ungdommens Uddannelsesvejledning) om documenten aan te vragen, te printen en de aanvrage te schrijven.

Er was geen mens op kantoor.

Om een uur fietste ik naar huis waar de chef klaarstond om zijn tanden op te halen.

Hij heeft een gebit in zijn bovenmond, dat vast zit met implantaten.

Er waren wat scheurtjes ingekomen die gelukkig weer gemaakt zijn.

Ik bleef even wachten in de auto.

Daarna door naar Kolding, waar de chef had geboden op een etiketteringsmachine. Er werd een hele fabriek geveild.

Ik nam een -heel onduidelijke- foto, die ik toch op het blog zet.

Wat ziet dat er triest uit zeg; zo'n hele fabriek die met stukjes en beetjes geveild wordt.

Hier wordt een grote machine in stukken uit elkaar gehaald om op de wachtende vrachtwagen gelaaid te worden.

Tja: de een z'n dood is de ander z'n brood.

Ook zo triest dat ik weer een van mijn oud-collega's moet missen

Anna Birgitte verloor de strijd tegen kanker en wordt overmorgen gecremeerd.

We kwamen altijd op elkaars verjaardagen.

(en ook wel eens op de koffie tussendoor)

Ik heb zeker een jaar of 20 met haar samengewerkt.

Ik droomde vanacht dat ze achter een glazen deur stond, die niet meer open ging. 

Zo gaan er wel meer deuren dicht....

Adieu, my friend.

Tot slot nog een foto van een stukje achtertuin.

Het was lekker om in de tuin te werken en nu ligt ie er weer wat netter bij.

En hverdag (spreek uit als weerday)

Een alledaagse dag.