Het ligt weer klaar voor de strijk, het tafelkleed van tante Lien.
Ooit, heel lang geleden heeft ze het met hele fijne steekjes zorgvuldig geborduurd.
Zomerbloemen.
Ooit, ook al lang geleden, heb ik het van haar gekregen.
Ik ben er best zuinig op.
De afmetingen passen niet echt meer bij de tafels van vandaag maar toch gebruik ik het nog regelmatig.
Als de tafel maar half gedekt hoeft te worden bijvoorbeeld.
Tante Lien.
Ze was een zus van mijn opa.
Officieel heette ze Mechelina.
Geboren in 1895.
Een andere tijd.
De ongehuwde zus.
En vroeger was zij vast "het boontje".
Hoogst waarschijnlijk heeft zij voor haar ouders gezorgd tot aan hun dood (dat moet ik toch een navragen), waarna ze bij een van haar zussen ging inwonen. Maar als mijn oma ziek was (dat gebeurde nogal eens), dan kwam tante Lien helpen om voor het grote huishouden te zorgen.
Toen ze de AOW in kon kreeg ze een plekje in het bejaardentehuis (die waren er toen nog). Ze heeft er een 25 jarig jubileum gewoond.
Die kleine, aardige tante Lien.
Ik zie haar nog voor me als ik het tafelkleed weer gebruik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!