Gisteren keek ik naar zo'n lifestyle programma, waar een jonge vrouw al haar geld had opgemaakt aan design vazen en andere huis-styling dingen. Ze had daarvoor (natuurlijk) de ene quick-lening na de andere afgesloten en zat nu in vreselijk in economische armoe.
De chef en ik schudden wat met ons hoofd, maar ik vraag me toch af of onze generatie nu zoveel slimmer was dan de huidige.
Alleen had je toen geen quick-leningen of hoe die verder heten (met rentes van 37 % - maar wie leest er nou die kleine lettertjes)
Toen had je alleen een bank die je het hemd van je lijf vroeg als je geld wilde lenen; je kon misschien aankloppen bij je ouders voor een kleine bijdrage, maar verder was het sparen geblazen (en op een houtje bijten).
Maar we hadden ook helemaal geen behoefte om ons neer te laten vallen in een stoel van een bekende designer of om ons geld in vazen en andere prullaria te steken. Àls er al iemand een meubelstuk van een bekende designer had, dan was het vast erfgoed.
Wij zaten op stoeltjes die we zelf verfden, kochten tweedehands boekenkasten, investeerden in bedden om te slapen en ruilden inventaris met vrienden en bekenden.
We naaiden onze kleding en die van onze kinderen zelf, want kleding was erg duur en we gingen maar heel af en toe uit eten.
Saai, nietwaar, in vergelijking met nu.... of toch niet!
We hielden feesten waarop iedereen iets meebracht en die daardoor goed te betalen waren. Computers nog in een ontwikkelingsfase en mobieltjes stoorden nooit.
Maar áls we toen ook zo gemakkelijk geld konden lenen als nu.....wie weet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!