Dromen

Vannacht droomde ik dat ik naast mijn moeder op een bankje zat. Ze zag er uit zoals ze was toen ze zeventig werd. 

Een gladde huid met weinig rimpels.

"Oh, je bent er weer", zei ik.

"Ja, het was gewoon iets met m'n hart; dat kon makkelijk verholpen worden" zei mijn moeder.

Droom jij veel?

Ik wel.

Als het fijne dagen geweest zijn dan droom ik van Japanse tuinen, straatjes als in Harry Potter films, snoezige winkeltjes om in rond te kijken, groene weiden in een heuvelachtig landschap, kabbelende beekjes en mijn man en (klein)kinderen in de buurt.

Ik heb een vaak terugkerende droom van een breed kanaal met hoge wuivende populieren aan weerskanten. 

Als ik de wekker op een vroeg tijdstip moet zetten en bang ben om erdoorheen te slapen dan droom ik onrustige dromen.

En als ik onrustig ben, nerveus of een beetje bang dan droom ik gegarandeerd over vreselijke ongelukken.

Ik hou wel van m'n dromen.
Zo af en toe is het net als "reizen in de tijd".