Richmond

We bleven een dagje meer in Richmond en bezochten het stadje. We liepen naar het centrum dat slechts een paar kilometer van de campingplaats lag. We hielden vaak een korte pauze, want Jørgens rug maakt brokken. Het centrum van Richmond bestaat uit één lange straat met winkels aan beide zijden. Helemaal vooraan liggen drie grote kringloopwinkels, van het Rode Kruis, het Leger des Heils en eentje van het lokale ziekenhuis. Voor velen een inkoopsmekka zo te zien. Hier werden koelkasten en korte broeken verkocht, bakvormen, boeken en bh's, fornuizen en films en ga maar door. In de stad zag ik maar twee zaken die nieuwe kleding verkochten. We dronken koffie in een leuk cafeetje en deelden een muffin. We keken rond in wat boetiekjes en winkels. Onze powerbank was kapot en we zochten een nieuwe. Die vonden we op het laatst in een gecombineerde, meubel, bedden en elektronica zaak. Aan de voorkant leek het maar een kleine zaak maar eenmaal binnen bleek het een enorme ruime zaak. Ik maakte een gezellig praatje met een van de winkeljuffrouwen, wiens Engels goed verstaanbaar was. Bleek nu dat ze uit Zuid Afrika kwam. Ze woonde hier nu zes jaar. Ze vertelde dat ze de het eerste jaar dat ze hier werkte nooit de telefoon opnam omdat ze de mensen niet kon verstaan. Op mijn vraag "waarom New Zealand" antwoordde ze :"New Zealand works!". Het onderwijs, de sociale zorg, de ziekenhuizen: it works!

We kochten een powerbank en werden uitgezwaaid. Toen een cheeseburger bij Burger King, want de chef is niet zo'n fan van al die pies en pastry's die hier in lange rijen in de vitrines staan. 
We deden wat boodschappen in een hele grote supermarkt en namen een taxi terug. De taxichauffeur was een gezellige heer die onder andere vertelde dat de dame die afgebeeld is op het 10 dollar biljet degene was die ervoor gezorgd heeft dat de vrouwen in NZ stemrecht kregen. Als eerste land in de wereld.

Nu hangen er donkere wolken boven de bergen. Er komt storm, wordt er gezegd. Maar daarna zou het weer opklaren. We wachten maar af.

Een parkje bij de kerk / anlægget ved kirken

Kate Sheppard

Vi tog en ekstra dag i Richmond og besøgte byen. Vi gik derhen, byen lå ikke mere end et par kilometer fra campingpladsen på Queen Street. Vi måtte holde mange pauser da Jørgens ryg ikke holder til så meget. Richmonds centrum består af én lang gade med forretninger på begge sider. Side om side ligger der først tre store genbrugsforretninger, Røde Kors, Frælsens Hær og en fra det lokale sygehus. Et indkøbsmekka for mange kunne vi konstatere. Der sælges køleskabe og shorts, bageformer, bøger og bh's, komfurer og kasseroller og så videre..I resten af butikkerne i centrum så jeg kun to butikker der solgte nyt tøj. Vi drak kaffe i en hyggelig café (flat white - one shot) og tog en muffin som vi delte, så stort var den. Så kiggede vi in i butikker os shops og store butikskæder. Vores powerbank var gået i stykker og vi kiggede efter en erstatning. Det fandt vi i en møbel, senge og elektronik forretning som så lille ud forfra men viste sig at være kæmpestor. Jeg havde en hyggelig snak med en kvinde fra personalet. Hendes Engelsk var let at forstå og jeg fandt ud af at det var fordi hun var indvandrer fra Syd Afrika (Victoria). Hun fortalte at hun de første år hun arbejdede ikke turde tage telefonen fordi hun ikke forstod hvad der blev sagt. Hun havde nu boet 6 år i NZ og hendes søster med familie var også kommet til landet. "New Zealand works" zei ze. De sociale zorg, de ziekenzorg, het onderwijs: it works!

Vi fik købt en powerbank og blev vinket farvel. Så var det en cheeseburger ved Burger King, da chefen ikke er meget for de pies en pastry's som serveres her. 
Vi købte lidt madvarer i et stort supermarkedet og tog en taxi hjem. Taxichaufføren var en rigtig hygelig herre som blandt andet fortalte at den kvinde der er afbildet på 10 dollar sedlen var den kvinde der sikrede de New Zealandske kvinder stemmeret som det første land i verden.

Nu ligger der mørke skyer over bjergene - lidt fascinerende. Der kommer storm, siges der. Men så vender det gode vejr tilbage..