Zaterdag 20 oktober

We reden naar de stad Dunedin, een stad met Schotse wortels. We zetten de campervan op een van de Holiday Parcs, en deze lag vrij dicht bij de stad. We namen de bus naar het centrum en gingen naar een telefoon-reparateur die de eindelijke doodsdom over de telefoon uitsprak. We liepen wat door het centrum en het viel ons op dat er geen speciaal winkelgebied is waar auto's niet mogen komen. Daarentegen was er "The Mall" een overdekt shoppingcenter. Gek en ook leuk om de zomercollectie te zien hangen. De zomer is in aantocht en net als hier het geval is als de kalender Zomer schrijft liepen er al veel rond in korte broeken en zomerjurkjes. Het werd 22 graden. Alle terrasjes zaten vol met veelal jongere mensen die het lange weekend vierden. De maandag erop, de 22.ste was het Labourday; voor velen een vrije dag. Wij gingen iets eten in een restaurantje. De serveerster hield een lange en snelle speech over wat we konden eten en hoe het concept in elkaar stak, waar we maar de helft van begrepen. We moesten echt wennen aan het brede Engels dat ze in NZ spreken. Een brood noemen wij een bread, maar zij zeggen bree. Tja, alles went. We leerden dat men meestal wat verschillende gerechten bestelt om die dan te delen. We kregen wat spareribs, frites en een berg heerlijke gemengde sla. Als toetje ijs en bavarois en daarbij een heerlijk glas bier. We weten nu dat avondeten/diner een ondertoon voert in NZ. Overal kun je Breakfast en Lunch krijgen. Breakfast tot twee uur 's middags en lunch tot zeker vier uur. Heel veel "Take Away" en "Coffee to Go".
Wij namen de bus terug en de vriendelijke chauffeur vertelde ons wanneer we moesten uitstappen. NB je moet er wel aan denken dat je aan de linkerkant aan de weg moet staan voor de bus.
Wat hebben we geslapen die nacht!
NZ is een héél schoon land. Nergens ligt vuil, geen papiertje of lege bekertjes. Geen verdwaald plastic of een oude krant. NZ' landers ruimen zelfs op voor andere mensen. Als er iets naast de prullenbak ligt dan gooien ze dat erin. Op de campings worden de toiletten geregeld schoongemaakt en er is altijd zeep, warm water, een handdroger en vaak ook nog een handcrème aanwezig. 
Het is ook een geduldig volkje. Niemand dringt voor, er wordt niet getoeterd op de wegen en de mensen laten je hoffelijk voorgaan. Wij reden door het meest fantastische landschap. Bloeiende mimosa, listeria, brem en net ontloken bomen. Eerst het lage land, daarna meer gecoupeerd terrein. We stopten bij een baai waar de wilde golven van de Pacific Ocean te zien waren. Overal waren weilanden en grote bossen. Prachtig!

The Pacific Ocean

Grøn og groen

Op weg naar/på vej til Dunedin

Het treinstation/togstationen in Dunedin

Vi kom til byen Dunedin, een by med Skotske rødder. Vi stillede camperen på en af de mange Holiday Parcs der findes; denne her lå tæt ved byen. Vi tog bussen ind til centrum og gik ind til en telefonreparatør, som gav min telefon sit endelige dødsstød. Tja..
Vi vanderede igennem byens centrum og fandt ud af at der ikke findes gågader i NZ. Men så er der "The Mall" et overdækket shoppingcenter. Mærkelig og sjovt at se sommerkollektionen i vinduerne. Sommeren var på vej og ligesom i Danmark, når solen viser sine første stråler, kommer folk med det samme i shorts og sommerkjoler. Det blev 22 grader den dag. Alle fortorvscafeer var fyldt med folk som fejrede den lange weekend. Mandag var nemlig en fridag for mange; Labourday. Vi fandt noget at spise i en hyggelig restaurant. Servetricen remsede i hurtig tempo en masse af omkring konceptet og menuerne, men vi fik kun det halve med. Det brede Engelsk som tales i NZ skulle vi lige vænne os til. Brød udtaler vi på Engelsk som bread. NZ'erne siger "bree". Men vi fik  efterhånden ret godt fat i det. Vi erfarede at man som regel bestiller et par retter, som man så deler. Et koncept der også er ved at finde impas i DK. Vi fik spareribs, pommes frites og et bjerg rigtig lækkert salat. Is og fromage til dessert og en pilsner til os hver. Jo længere vi var i NZ jo mere vi lærte at diner/aftensmad ikke er ret vigtig. Alle vegne skiltes der med Breakfast og Lunch. Breakfast ofte til kl. 2 om eftermiddagen og lunch i hvert fald til kl. 4 - ofte også senere. Meget "Take Away" og Coffee to Go". 
Vi tog bussen tilbage til campingpladsen og den venlige chauffør viste os hvor vi skulle stå af. NB, vi huskede at stå på venstre side af vejen da vi ventede på bussen. Vi sov som roser denne nat. Og tænk at der var gulvvarme i baderummene!.
NZ er et meget rent land. Der ligger intet skidt nogen steder. Ikke engang et stykke papir, et papkrus eller et forblæst stykke plastik kan man finde. NZ-ers rydder endda op efter andre. Hvis noget ligger ved siden af skraldespanden, så samler de det op og smider det i. På campingpladserne bliver toiletterne rengjort mange gange
om dagen og der er altid sæbe, gratis varm vand, en håndtørrer og ofte enda noget håndcrème at finde. Nz'ers er også et tålmodigt folk. Ingen prøver at komme foran i køen, der bliver ikke dyttet på vejene om at skynde sig og man får høfligt en plads alle vegne. 
Vi kørte igen igennem et fantastisk flot landskab. Blomstrende mimosa, listeria, gyvel og lysegrønne træer. Først igennem lavland, så blev terrænnet mere kuperet. We holdt ved en bay hvor de vilde bølger af Pacific Ocean brusede på stranden. Alle vegne så vi grønne bakker og kæmpestore skove. Så flot.