Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 17 april 2019

Tirpitz


In deze dagen waar de verschrikkingen (en overwinningen) van de tweede wereldoorlog overal in Europa herdacht worden blijf ik ook even hiermee  bezig.
Wij bezochten het museum Tirpitz bij Blaavand, in het zuidwesten van Jutland. Een badplaats; een toeristische plakpleister en sinds 2016 verrijkt met een bunker-museum.
Een van de vele bunkers die de Duitsers aan de kust plaatsten. Deze kreeg de naam Tirpitz en zo heet het eromheengebouwde museum nu ook (overigens ontworpen door een van de beroemde Deense architecten Bjarke Ingels).

Het was druk, mede doordat het hier schoolvakantie is, er waren veel Duitse toeristen en er was een speciale tentoonstelling over de vele mijnen die tijdens de oorlog aan de kust geplaatst werden.



De laatste landmijn werd tot springen gebracht de 3. juni 2012!!!
Eindelijk kon het laatste stuk prikkeldraad verwijderd worden.

In totaal hadden de Duitsers 1.400.000 landmijnen langs de Deense kust geplaatst. "Ordnung muss sein", daarom werden er tekeningen van de placeringen gemaakt. Tamelijk precieze tekeningen, wat het opruimen toch iets minder gevaarlijk maakte.
Maar op het laatst liep dat plan in de soep en op de landtong Skallingen bij Blaavandshuk werden de mijnen zonder enig plan de grond in gestopt. 
Toen de oorlog voorbij was werden de Duitse soldaten die nog hier in het land zaten gedwongen om deze mijnen op te ruimen. 2500 Duitse soldaten werden hiervoor ingezet, 150 misten hierbij hun leven en 400 werden meer of minder zwaar gewond. Deze opruiming vond plaats vanaf de 5. mei 1945 tot de 1. oktober 1945. Daar er geen tekening bestond van de mijnen op Skallingen werd dit gebied afgezet met prikkeldraad en waarschuwingsborden voor minstens 20 jaar. Verboden toegang! Men vermoedde dat de mijnen tegen die tijd zo verroest zouden zijn dat ze niet meer konden ontploffen. Die versperring bleef er veel langer dan 20 jaar. Pas in het jaar 2006 begon de opruiming. De laatste mijn (misschien de laatste- je weet maar nooit) verdween in 2012.

De "achteringang" van het museum

Het was druk (voor Deense begrippen)

Scheve lijnen; trap af naar de zalen

Kaart over de landmijnen die opgetekend waren

Het museum ligt midden in de duinen, "klitterne" noemen we die hier.
Een zandweg tussen de duinen door voert ons terug naar de parkeerplaats.
Mooi hier! We zagen zelfs een adder over het pad kronkelen.

Klitterne langs de kust.


2 opmerkingen:

Gezellig, laat gerust een reactie achter!