Gerechtshof

Twee bewapende politieagenten op een stoel achter me. Een advocaat, een officier van justitie , de rechter, de aangeklaagde en ik als tolk. De verdachten waarvoor ik tot nu toe getolkt heb zijn overwegend sympathieke mensen. Ik heb geen oordeel over het wel of niet hebben begaan van de misdaad, maar probeer zo goed mogelijk te tolken.
Ik heb wel medelijden met ze. Het is echt een ellende om in dit systeem terecht te komen. De woorden en de uitspraak van de rechter komen hard aan. Ik krijg een handtekening op de bestellingsnota en dan zie ik ze nooit meer. Maar ik denk er wel aan......

Vandaag was het tolken in Sønderborg en dat is een aardig eindje rijden. Gelukkig is er hier niet zoveel verkeer, dus je kunt lekker opschieten. De chef nam een vrije dag en reed mee. 

Als je langs de groene weiden en akkers rijdt dan valt het op dat de grond tot in de uiterste hoeken gecultiveerd is. Er is weinig plaats voor de gele brem, de bermbloemen- en planten en wat er vroeger al meer groeide. Insecten zien we haast ook niet meer; die zijn al aan het uitsterven.

Hebt U ook gestemd voor het Europese Parlement? Groen gestemd misschien? Een stem voor het milieu; voor de natuur voor mens en dier. Ik hoop het zo voor de bloemen en bijen!

Een fanatieke milieu-activiste ben ik niet. Daar zagen we vanavond een film over; een film in het bioscoop-pakket.
"Vrouw op oorlogspad". Een film uit IJsland, die de hoofdprijs won op het filmfestival in Cannes. Haar fanatisme maakt meer kapot dan goed is, maar het thema is oké.

(PS, de chef viel af en toe in slaap; sssst)