Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 15 januari 2020

De aard van het beestje.

Ik zag net een YouTube filmpje van twee lokale jongens die als opdracht (van een serieuze filmschool) een 3D filmpje moesten maken. Dat filmpje kan ik nu nou helaas niet meer vinden maar ik dacht nog: " leuk, een filmpje van het standbeeld van de dappere landsoldaat die levend wordt".
Ik dacht zoiets van een aartsvader die zich over de kinderen boog; die bloemen uit de perkjes plukte of jubelend door de straten trok, maar niks daarvan. De levende landsoldaat steeg inderdaad van zijn voetstuk af maar in plaats van een vriendelijke man zagen we een strijdbare krijger die er met zijn zwaard en sabel op los sloeg. Banken, bloemen en vlaggenstokken moesten eraan geloven.
Tja, toen dacht ik al: JONGENS!

In mijn naïeve ijver als jonge moeder kocht ik nooit (en ik hield het ook de eega voor ogen) een speelgoedpistool, geweer en meer van dat soort voor onze zoon.
Met het gevolg dat hij, toen we een keer op vakantie waren en het knaapje een vakantiecentje van oma en opa had gekregen, niets liever wilde dan een speelgoedgeweer kopen....

Gelukkig is hij toch een vreedzame man geworden.

Maar....hij speelt graag playstation met zijn eigen zoon. En wat dacht je? Natuurlijk, achtervolgingen, schieten, ploffen, er-op-slaan en weet ik wat al meer.
Het zit hem dus toch in de aard van het beestje!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Gezellig, laat gerust een reactie achter!