Over een nonnetje op Baagø, verdwenen dansvloeren en andere kleine dingen.

In juli vorig jaar maakte ik een paar foto's van het kleine Russisch Orthodoxe kerkje op het eilandje Baagø.

Op Philips verjaardag in oktober liet ik ze aan Kirsten zien. Kirsten was een vriendin van Ivona's vroeg gestorven moeder en een dame met heel veel eieren in haar korf. Ze zit in allerlei comité's en verenigingen en organiseert ook nog eens van-alles. Toen ik het verhaal bij de foto's vertelde over "het nonnetje op Baagø" vond ze dat de (kunst?filosofie?)vereniging daar zeker naar toe moest. En zodoende maakte ze een afspraak met het nonnetje en de 14 mei gaat er een hele groep naar het piepkleine eilandje om te horen hoe en waarom er op dat piepkleine eilandje een piepklein Orthodox kerkje ligt. Ik zou eigenlijk best mee willen, maar de dagtocht is nou al volgeboekt. Zo zie je maar weer eens; houd je oren en ogen open; je weet maar nooit waar het toe leidt.

Ik kreeg een aanbieding van het muziektheater in Vejle voor een liedjesavond met Laura Illeborg. Nog nooit van gehoord, maar - alweer - je weet maar nooit. Wij zijn niet zo bekend met dit muziektheater, maar op de kaartjes stond "De Jacob Gade zaal" en er was een pijl die wees dat we naar boven moesten. Onze kaartjes werden gescand en wij zaten boven op het balkon. Ik zei dat er iets niet klopte; dit was immers de grote theaterzaal en de coulissen  leken verdraaid veel op het scenario uit Saterday Night Fever. Nu is het dat we deze musical eerder hebben gezien in London (en een keer vonden wij genoeg) dus ik ging toch maar vragen of we niet in de verkeerde zaal beland waren. Inderdaad, de Jacob Gade zaal lag nog een etage hoger. Als ik niks gezegd had dan zouden we een voorstelling hebben gezien die vier keer zoveel geld kostte.... 

Enfin, wij luisterden naar Laura Illeborg. Haar stem was niet zo goed, haar teksten waren beter, maar de gitarist die erbij was: fenomenaal! Knud (Gud) Møller. 

Toen we terug naar de auto liepen hadden we het over Saterday Night Fever. De tijd dat men zaterdagsavonds ging dansen. We dachten terug aan de parasol-zaal bij hotel/restaurant Hybylund, waar we ooit zo innig gedanst hebben. Het danspavillon is allang weg; het hotel intussen ook. Nee, je ziet nergens meer danszalen. Zouden die allemaal vervangen zijn door fitnesscentra?