Nostalgie?

We zijn al halverwege januari, maar dat mag de pret niet drukken. De afscheurkalender kwam gisteren met de post. Uit Nederland. Nu is het niet zo dat je hier geen afscheurkalenders kunt kopen, maar deze uit Wittem hangt al 45 jaar in de keuken. Elk jaar een nieuwe, zo vertrouwd en een stukje nostalgie. Vroeger bracht ons moeder hem mee met de Kerst. Nu bestel ik hem on-line, ook goed. 

De tijd gaat snel, ook al is het coronatijd. Kijk maar eens deze foto van de kleinkinderen vijf-en-een-half jaar geleden.

Die kleine jongetjes vooraan zijn nu net zo groot als ik en de andere kleinzoon is opgeklommen tot een meter vijfennegentig. Oma hier is een centimeter gekrompen, constateerden we bij een opmeting bij thuis bij de zoon.

Helaas kromp ik alleen in de lengte; de breedte is de schuld van corona. Dan kan ik tenminste iets de schuld ervan geven. Eigenlijk zou ik dus een stuk moeten wandelen..of fietsen. Maar het regent al de hele dag.

Ik wandelde wel een 6 kilometer afgelopen zondag. Dank je, dat ging heel goed met m'n voet; reuma is toch weer-afhankelijk. En zondag was het heerlijk weer; weinig of geen last van een pijnlijke voet.

Vandaag kom ik vast niet verder dan eventjes naar de Aldi; die ligt hier om de hoek. Ach, zolang we maar gezond zijn, nietwaar.