De hort op.

Gisteren moest er nog even gewerkt worden. Een reclamezuil moest voorzien worden van belettering. Met de lange ladder in de trailer en een chef die zich niet meer zeker voelt bij het op een ladder staan, weten we het zeker: géén decoraties meer waar je niet bij kunt met twee benen op de grond. Hoofdstuk afgesloten.

Na afloop van het karwij was zijn rug gebroken. Op de grond liggen helpt het beste. Morgen de  telefoonconferentie óf er iets aan te doen is. Ik hoop het zo voor hem.

Voordat hij geveld werd waren we nog even op de fiets naar de stad en daarna naar het tuincentrum gereden. Fietsen helpt namelijk vaak bij rugpijn. De botervloot was kapot gevallen; ik kocht een nieuwe in de stad en bij het tuincentrum kochten we twee wijnrabarberplantjes én een kruisbessenstruik. Kroezels, zeggen we op z'n Brabants, stikkelsbær heten ze hier, want ze steken inderdaad. Maar ik vind kruisbessen zo lekker in een taart of als jam en afgelopen zomer kon ik ze nergens kopen. Te ouderwets, denk ik. 

Die rug die rug. Van pijn wordt je ziek en voor alle zekerheid liet de chef zich testen - een PCR test. Eerst naar Seest bij Kolding, waar een te lange rij stond; dan maar door naar Rødding. 

Van Rødding reden we naar de westkust; naar Vesterhavet, de Noordzee. Op het strand van Vejers stond een foodtruck waar we koffie en hotdogs kochten.

Van Vejers naar Blaavand. Van Blaavand naar Henne strand. Van Henne naar Tarm en vandaaruit terug naar huis. Een hele rit! Wel mooi door het lenteachtige landschap.

Ik had DRtv aangezet, waar een maraton werd gehouden in het zingen van liederen uit het højskolesangbog. Op het laatst werd de chef er tureluurs van ;-)

"Zomerhuisjes" in de duinen. Niet te betalen, volgens mij. 

Rustige en stille wegen. Ook op het strand was het stil. Geen (Duitse) toeristen. 

Ze worden gemist.